Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ – ΧΑΙΡΟΝΤΑΣ

Αχέροντας – Χαίροντας

Ένα ποτάμι, με πλήθος μυθολογικών αναφορών, που σε κάνουν να έχεις σχηματίσει μία τελείως λανθασμένη εικόνα η οποία ανατρέπεται όταν το επισκεφτείς.

Έτσι και εγώ, μόλις το πρωτοαντίκρισα έμεινα έκθαμβος από την ομορφιά του, αισθάνθηκα γαλήνη και οικειότητα. Δηλαδή το αντίθετο από όσα είχα μάθει και διδαχθεί, δεν είναι ο σκοτεινός ποταμός, ο υποχθόνιος, ο τρομακτικός.

Χωρίς να διστάσω ούτε στιγμή, μπήκα μέσα και έμεινα να θαυμάζω την ομορφιά του απίστευτου φυσικού κάλλους, τα γύρω καταπράσινα βουνά, τους θεόρατους κατακόρυφους βράχους να σχηματίζουν φαράγγι, μέσα του να κυλάει ο Αχέροντας, τα κρύα πεντακάθαρα νερά του, με τις αμέτρητες πηγές που αναβλύζουν από τις σχισμές των βράχων.

Τα αιωνόβια πλατάνια και οι ιτιές που απλώνουν τη σκιά τους, καλύπτοντας τις όχθες του. Τα πουλιά που με τα άναρχα μελωδικά κελαηδίσματα τους να υμνούν τη φήμη και την ομορφιά του. Τον ζεστό ξηρό αέρα του καλοκαιριού που περνώντας μέσα από τις φυλλωσιές των γύρο θάμνων, των αρωματικών φυτών και την παχιά σκιά των δέντρων, και γλείφοντας τη δροσερή αύρα του ποταμού να μεταλλάσσεται σε ευωδιαστιακό δροσερό αέρι σκορπώντας πρωτόγνωρα αρώματα, που τα αισθάνεσαι όχι μόνο με την όσφρηση, αλλά και με τη γεύση.

Άκουγα το κελάρυσμα του νερού και έβλεπα από τους γύρω ορεινούς όγκους, μικρά ορμητικά ρυάκια να κυλούν προς την κοίτη του και να ηρεμούν μόλις ενσωματωθούν σ αυτόν. Έβλεπα ανθρώπους από πολλά διαφορετικά μέρη της γης και διαφορετικών ηλικιών, να περπατούν με άνεση μέσα του, να κολυμπούν με ευχαρίστηση στις μικρές γαλάζιο- τυρκουάζ λιμνούλες, να γελούν, να είναι χαρούμενοι, να επικοινωνούν μεταξύ τους, να θαυμάζουν τις ομορφιές του και να ασχολούνται μαζί του κάνοντας διάφορες δραστηριότητες και χόμπι, να φωτογραφίζουν τις όμορφες στιγμές τους (χαίροντας ) και όχι Αχέροντας.

Ναι ο Αχέροντας είναι το ποτάμι των ψυχών, όχι όπως έχουμε μάθει, αλλά των ψυχών που όταν βρεθούν στην αγκαλιά του αισθάνονται μία κάθαρση, αφήνουν πίσω τους τα προβλήματα που τους αγχώνουν και αναγεννιούνται, γίνονται παιδιά και απολαμβάνουν την ομορφιά του. Αυτός είναι ο δικός μου ο Αχέροντας, ένα ποτάμι που διεγείρει ευχάριστα όλες τις αισθήσεις. Προτρέπω έστω και μία φορά να τον επισκεφτείς, να νιώσεις το μεγαλείο του, για να αναγεννηθείς.

Αχέροντα, ευχαριστώ την ομορφιά σου που με άφησες να δω, να αισθανθώ. Αχέροντα θέλω να σου πω φεύγω, αλλά ξέρω πως θα ξανάρθω!

 

Ιωάννης Μαρίνος

Λογοτέχνης

 

Share this!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *