Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Θέατρο ονομάζουμε τη δραματική τέχνη στο σύνολο της. Θέατρο, επίσης, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τη συγγραφή δραματικών έργων που προορίζονται να αναπαρασταθούν μπροστά σε κοινό, αλλά και το σύνολο των καλλιτεχνικών πράξεων που απαιτούνται για να ανέβει μια θεατρική παράσταση. Θέατρο, τέλος, είναι και ο χώρος όπου δίνονται θεατρικές παραστάσεις.

Από πού προέρχεται η λέξη θέατρο;

 

Το θέατρο προέρχεται από το αρχαίο ρήμα «θεώμαι», που σημαίνει παρατηρώ. Είναι η τέχνη που αναπαριστά μια σειρά γεγονότων μπροστά στο κοινό, κυρίως με τη χρήση του λόγου, αλλά και με συνδυασμό άλλων τεχνών όπως ο χορός, η μουσική κ.α.

Που το συναντάμε πρώτη φορά 

Για πρώτη φορά συναντάμε το θέατρο στην Αρχαία Αθήνα, ως εξέλιξη του «Διθυράμβου», ενός αυτοσχέδιου θρησκευτικού άσματος προς τον θεό Διόνυσο. Οι πρώτες μορφές του ήταν η κωμωδία, η τραγωδία και το σατυρικό δράμα. Πρωταγωνιστούσαν μονάχα άνδρες, ακόμη και σε γυναικείους ρόλους. Με το πέρασμα του χρόνου άρχισαν να πρωταγωνιστούν γυναίκες αλλά και παιδιά.

 Είδη Θεάτρου

 

Υπάρχουν αρκετά είδη θεάτρου. Στο ευρωπαϊκό θέατρο συναντάμε το θέατρο πρόζας, που ο λόγος ακολουθεί την καθημερινή χρήση, την τραγωδία, την κωμωδία και το δράμα.

Στο μουσικό θέατρο συναντάμε την όπερα, την οπερέτα, που είναι θεατρικό είδος της όπερας με περισσότερο κωμικό χαρακτήρα, το μιούζικαλ, το χοροθέατρο αλλά και το μπαλέτο.

Στο θέατρο μορφών, έχουμε τις μαριονέτες και το θέατρο σκιών, ενώ στα σύνθετα θεάματα υπάρχει η παντομίμα αλλά και η επιθεώρηση.

Είδη θεάτρου εκτός Ευρώπης

Υπάρχουν και είδη θεάτρου εκτός Ευρώπης, όπως για παράδειγμα το Ιαπωνικό, στο οποίο υπάρχει το Σαρουγκάκου, μια μορφή ψυχαγωγίας που θυμίζει το τσίρκο, αφού αποτελείται από ακροβατικά, ταχυδακτυλουργίες και παντομίμα. Επίσης, το θέατρο Νο ή Νογκάκου, ένα παραδοσιακό είδος ιαπωνικού δράματος, που προέρχεται από την λέξη Νο που σημαίνει δεξιότητα. Το Κιόγκεν που αποτελείται από κωμικά μονόπρακτα, που παίζονται στα διαλείμματα των δραματικών ή άλλων θεατρικών έργων και είναι σύντομης διάρκειας, καθώς επίσης και το  Καμπούκι, μία χοροθεατρική μορφή με στοιχεία τραγουδιού και το Μπούτο, μία χοροθεατρική μορφή με γκοτέσκα μοτίβα.

Στο Κινέζικο θέατρο συναντάμε το θέατρο σκιών και την κινεζική όπερα.

Τέλος, στο Ινδικό θέατρο βρίσκουμε το Κουτιγιαττάμ που χαρακτηρίζεται ως ένα θρησκευτικό δρώμενο.

Θεατρικά δίκτυα 

Στα θεατρικά δίκτυα συναντούμε το Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος, τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα « ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ», τους Επιχορηγούμενους  Θιάσους, το Θεατρικό Μουσείο, το Ελληνικό Κέντρο Θεάτρου για παιδιά, το Ελληνικό Κέντρο Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και την Όπερα Δωματίου Θεσσαλονίκης.

Παγκόσμια ημέρα θεάτρου

Το 1962, το διεθνές ινστιτούτο θεάτρου, καθιέρωσε ως παγκόσμια ημέρα θεάτρου την 27η Μαρτίου. Έτσι, εκείνη η ημέρα, γιορτάζεται με θεατρικά δρώμενα αλλά και θεατρικές εκδηλώσεις.

Πλέον, τη σημερινή εποχή, η θεατρική δραστηριότητα έχει κάνει μεγάλη πρόοδο και έχει γίνει πιο τολμηρή, αφήνοντας έτσι τους σκηνοθέτες αλλά και τους ηθοποιούς να πειραματιστούν. Οι πόλεις της Αθήνας αλλά και της Θεσσαλονίκης αποτελούν πρωτοπόρες του θεάτρου, μιας και έχουν δημιουργηθεί πολλές θεατρικές σκηνές, αλλά και λόγω της πληθώρας θεατρικών ομάδων που ασχολούνται με μία μεγάλη ποικιλία παραστάσεων.

Νάσια Πύργου, Δημοσιογράφος.

Share this!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *