Στο πρώτο άκουσμα του Ραδιοερασιτεχνισμού, μπορεί κάποιος να νομίσει ότι κάνουμε λόγο για τους «πειρατικούς» σταθμούς στη συχνότητα των FM (Frequency Modulation), όπως και το ραδιόφωνο που ξέρουμε σήμερα. Όμως κυρίες και κύριοι απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Πρόκειται για ανθρώπους με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, με γνώσεις ποικίλων επιστημών και που θέλουν να μοιραστούν τη μαγεία της έρευνας και της ψυχαγωγίας.
Ακούστε την ανάγνωση του κειμένου
Όμως πώς ξεκίνησε;
Κάθε 18η Απριλίου εορτάζουμε τη Διεθνή Ημέρα Ραδιοερασιτεχνισμού. Θα κάνουμε μια αναδρομή στις αρχές του 1900 κυρίως στις Η.Π.Α μετά από τα επιτεύγματα του Μαρκόνι. Το 1927 απέκτησε την επίσημη διεθνή του αναγνώριση στο Διεθνές Ραδιοτηλεγραφικό Συνέδριο της Ουάσιγκτον. Μάλιστα, το 1925 έχουμε την επίσημη ίδρυση της Διεθνούς Ένωσης Ραδιοερασιτεχνών. Σκεφτείτε πως σήμερα πάνω από 6.000.000 ανώνυμοι χρήστες έχουν στο ενεργητικό τους τεράστια προσφορά σε κοινωνικό έργο αλλά και στην εξέλιξη της τεχνολογίας!
Στις αρχές του 19ου αιώνα σημειώνεται η χρήση των ευρέως ραδιοφωνικών κυμάτων για εμπορικούς και στρατιωτικούς σκοπούς. Έτσι οι κρατικές αρχές περιόρισαν αρκετά τους ραδιοερασιτέχνες, δίνοντάς τους για χρήση μια περιορισμένη περιοχή των βραχέων κυμάτων, η οποία ήταν εντελώς άχρηστη εκείνη την εποχή. Παρόλα αυτά, βρήκαν τον τρόπο να επικοινωνήσουν παγκόσμια.
Τι χρησιμοποιούν οι ραδιοερασιτέχνες;
Η πιο παλαιά και κοινή μέθοδος στη ραδιοερασιτεχνική επικοινωνία με φωνή, όπως αναφέρεται και στο ethnos.gr, ήταν η διαμόρφωση πλάτους (ΑΜ), αλλά στις περιοχές VHF και πάνω χρησιμοποιείται η διαμόρφωση συχνότητας (FM, από το: Frequency Modulation) η οποία προσφέρει ήχο καλύτερης ποιότητας. ‘Ενα άλλο είδος διαμόρφωσης, που σήμερα χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά από τους ραδιοερασιτέχνες στα βραχέα, είναι το SSB (Single Side Band).
Πιο συγκεκριμένα χρησιμοποιούν εξοπλισμό ραδιοεπικοινωνιών, τους πομποδέκτες, για να επικοινωνήσουν με άλλους ραδιοερασιτέχνες σε όλο τον κόσμο, μέσω των ερτζιανών κυμάτων και συγκεκριμένα περιοχών των βραχέων κυμάτων. Η επικοινωνία δεν επιτυγχάνεται μόνο με τη φωνή, αλλά και με σήματα Μορς και με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Η ραδιοερασιτεχνική άδεια
Για να ασκήσει κάποιος αυτό το λειτούργημα, χρειάζεται και την αντίστοιχη άδεια που χορηγείται από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, όμως δεν είναι τόσο εύκολο. Παγκοσμίως, σχεδόν, απαιτείται επιτυχή γραπτή και προφορική εξέταση πάνω σε θέματα πομπών, δεκτών, ραδιοκυμάτων, νομοθεσίας, ασφάλειας χειριστή κ.ά.
Ραδιοερασιτέχνες στην Ελλάδα
Τα πτυχία των Ραδιοερασιτεχνών χωρίζονται σε δύο κατηγορίες («κατηγορία 1» και «κατηγορία εισαγωγικού επιπέδου»). Εάν κάποιος θέλει να αποκτήσει το πτυχίο, πρέπει να είναι πολίτης κράτους – μέλους της ΕΕ ή του ΕΟΧ ή διαθέτει άδεια παραμονής στην Ελλάδα, έχει συμπληρώσει το 12ο έτος της ηλικίας του και έχει αποδεικτικό αποφοίτησης από δημοτικό σχολείο.
Ραδιοερασιτεχνικοί σύλλογοι στην Ελλάδα
Στη χώρα μας ιδρύθηκε το 1958 η Ένωση Ελλήνων Ραδιοερασιτεχνών (ΕΕΡ), η οποία εκπροσωπεί τους Έλληνες Ραδιοερασιτέχνες στη Διεθνή Ένωση Ραδιοερασιτεχνών (IARU). Εννοείται πως υπάρχουν κι άλλοι σύλλογοι στην Ελλάδα, με σκοπό τους τη διάδοση του Ραδιοερασιτεχνισμού, έχοντας επίσης σημαντικό έργο σε πολλούς τομείς όπως εγκαθιστώντας δίκτυα τηλεπικοινωνιών στις ραδιοερασιτεχνικές συχνότητες κι οργανώνοντας Ομάδες Έκτακτης Ανάγκης. Όλοι σχεδόν οι σύλλογοι είναι ενταγμένοι στα μητρώα της Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας.
