Σίγουρα κάποια στιγμή στη ζωή σας θα αναρωτηθήκατε με πoια κριτήρια ένας άνθρωπος μπορεί να αγιάσει!
Συγκεκριμένα, οι αρχές που ακολουθούνται για την αναγνώριση ενός Αγίου είναι οι εξής:
- Αναγνώριση στοιχείων Αγιότητας υπό Συνόδου.
- Η παραπάνω διαδικασία περιττεύει για όσους έχουν ήδη αναγνωριστεί ως Άγιοι.
- Κατά την ανακήρυξη γίνεται σχετική εκκλησιαστική πράξη.
Η πράξη της ανακηρύξεως υπογράφεται στην Εκκλησία εν μέσω της κατάλληλης εκκλησιαστικής τελετής. Κατέρχεται όλη η Σύνοδος στην Εκκλησία και, εν μέσω του Ευαγγελίου, αφού ψάλλονται τα τροπάρια, διαβάζεται και υπογράφεται από όλους όσους συμμετέχουν στη γενική Σύνοδο, η πράξη της αγιοποίησης. Αναγκαία είναι και η ανακομιδή των λειψάνων τους, αν σώζονται όπως και το χρίσμα τους δια του Αγίου Μύρου.
Βασικές προϋποθέσεις ανακήρυξης
Υπάρχουν τρεις βασικές και δύο δευτερεύουσες προϋποθέσεις για να ανακηρυχτεί ένας άνθρωπος Άγιος (Σταυριανός Κ., σημειώσεις). Οι βασικές προϋποθέσεις είναι οι εξής:
- Να είναι μέλος της Εκκλησίας, να έχει βαπτιστεί
- Να διακατέχεται από ορθόδοξο φρόνημα.
- Να έχει ευσεβή ζωή και πνευματική ακτινοβολία, για τα οποία απαιτείται «πρώτιστα η απάρνηση όλων εκείνων των παθών, των πειρασμών και πονηρών σκέψεων που συνιστούν εμπόδιο στην μέθεξη του ανθρώπου με το Θεό»
Από την άλλη μεριά δευτερεύουσες προϋποθέσεις ορίζονται οι εξής:
- Να κάνει θαύματα
- Να έχει αδιάφθορο σώμα
Κατά τους πρώτους χρόνους της Χριστιανοσύνης, για να αναγραφεί κάποιος άγιος έπρεπε να έχει μαρτυρήσει, δηλαδή να έχει δώσει τη ζωή του για τον Χριστό. Αναφερόμαστε στην εποχή όπου γίνονταν οι διωγμοί των Χριστιανών.
Όμως, βασικό κριτήριο για την ανάδειξη κάποιου σε άγιο, είναι αυτός να είναι άγιος στην συνείδηση του λαού του Θεού.
Πώς έγινε άγιος ο Παΐσιος;
Για όσους τον συνάντησαν από κοντά, ήταν φανερό το χάρισμα της προόρασης και της διόρασης. Πιο συγκεκριμένα λένε ότι είχε την αναμφισβήτητη δύναμη να αντιλαμβάνεται το πρόβλημα του ανθρώπου που ήταν απέναντί του, πριν ακούσει έστω και μία λέξη. Με προσευχή και πνευματική καθοδήγηση, του έδινε λύση, φώτιση και δύναμη. Λίγες κουβέντες μαζί του και σου άλλαζε τη ζωή.
«Ο Άγιος Νικόλαος»
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 270 π.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας και οι γονείς του ήταν ευσεβείς και πλούσιοι. Ήδη από τα πρώτα χρόνια της ζωής του παρουσίαζε την κλίση του προς την αγιοσύνη και είχε αφιερωθεί στα Θεία. Ο Νικόλαος κατά τη διάρκεια των διωγμών που οργάνωσε ο Διοκλητιανός βασανίστηκε τόσο ο ίδιος, όσο και πολλοί άλλοι Χριστιανοί. Ωστόσο, όταν έγινε αυτοκράτορας ο Μέγας Κωνσταντίνος όλοι οι χριστιανοί αφέθηκαν ελεύθεροι και ο Νικόλαος επέστρεψε στη θέση του.
Το 325 μ.Χ ο Νικόλαος πήρε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Βιθυνίας και καταπολέμησε τις διδασκαλίες του Αρείου, όπου λέγεται ότι τον χαστούκισε. Κάτι τέτοιο έφερε σαν αποτέλεσμα τη φυλάκισή του από τον Μέγα Κωνσταντίνο. Ο Νικόλαος μετά το πέρας της Συνόδου επέστρεψε στην πατρίδα του και συνέχισε το ποιμαντικό του έργο μέχρι που πέθανε.
Μετά την κοίμηση του ονομάστηκε «μυροβλύτης», επειδή τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν άγιο μύρο. Στον Άγιο Νικόλαο αποδίδονται και πολλά θαύματα.
Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ
Ο Όσιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο Κουρσκ της Ρωσίας στις 19 Ιουλίου 1759 μ.Χ. και ονομάσθηκε Πρόχορος. Σε ηλικία δέκα ετών άρχισε να μαθαίνει με ζήλο τα ιερά γράμματα, αλλά αρρώστησε ξαφνικά βαριά χωρίς ελπίδα αναρρώσεως. Στην κρισιμότερη καμπή της ασθένειας είδε στον ύπνο του την Παναγία, η οποία υποσχέθηκε ότι θα τον επισκεφθεί και θα τον θεραπεύσει και έτσι έγινε.
Με την αυστηρή ασκητική ζωή του και τη φωτεινή μορφή του, είχε προσελκύσει γύρω του πλήθος Χριστιανών που τον αγαπούσαν και πίστευαν ακράδαντα στη θαυματουργική δύναμη των αγίων του προσευχών. Πλούσιοι και φτωχοί, διάσημοι και άσημοι συνέρρεαν καθημερινά στο κελί του, για να λάβουν την ευλογία του και την Πνευματική καθοδήγηση για τη ζωή τους.
Σκάναρε και δες περισσότερα
Μαρίλη Μπουφίδου, Δημοσιογράφος
