Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο
ΠΑΙΔΕΙΑ

ΠΑΙΔΕΙΑ: ΑΣΙΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Συγκρίνοντας τον τρόπο ζωής των Ευρωπαίων και των Ασιατών, θα διαπιστώσουμε μια άλλη προσέγγιση ως προς το κομμάτι που αφορά την παιδεία. Φυσικά θα έχουμε ακούσει και τα στερεοτυπικά σχόλια, όπως το ότι οι Ασιάτες είναι πιο έξυπνοι σε σχέση με τους υπόλοιπους λαούς ή ότι οι μέθοδοι διδασκαλίας τους είναι υπερβολικά αυστηροί. Η αλήθεια ωστόσο βρίσκεται κάπου στη μέση. Στην πραγματικότητα παρέχουν στα παιδιά μια ποιοτική εκπαίδευση και ανατροφή, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια καλύτερη προοπτική στην μελλοντική τους σταδιοδρομία.

Ακούστε την ανάγνωση του άρθρου

Βέβαια ας μη ξεχνάμε πως η τεχνολογία και η οικονομία σημείωσαν ανάκαμψη κατά πολύ στις χώρες της Ανατολής. Ακόμη και τα βιβλία που χρησιμοποιούν στα σχολεία, βασίζονται σε πρόσφατες βιβλιογραφίες και έρευνες. Ωστόσο για να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, ας δούμε κάποια από τα κράτη, πως διαχειρίζονται την εκπαίδευση.

Κίνα

Από τη μια πλευρά οι αστικές περιοχές της Κίνας, παρουσιάζουν μια αρκετά αναβαθμισμένη εικόνα, στο τρόπο διδασκαλίας. Από την άλλη πλευρά οι αγροτικές περιοχές, εφαρμόζουν μια λιγότερο σύγχρονη μέθοδο. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε ότι από την ηλικία των τριών ετών, τα παιδιά πηγαίνουν στο νηπιαγωγείο. Στη συνέχεια ακολουθεί το σχολείο και μετά το πανεπιστήμιο.

Συνεπώς, η σχολική εκπαίδευση στην Κίνα είναι χτισμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε τα παιδιά να πρέπει να ανταγωνίζονται συνεχώς μεταξύ τους για τον τίτλο του «καλύτερου». Επιπλέον, στο τέλος της έβδομης τάξης, οι μαθητές περνούν από τη διαδικασία εξετάσεων. Αυτό θα τους βοηθήσει να μάθουν αν τελικά είναι έτοιμοι, ώστε να προχωρήσουν στην ανώτερη εκπαίδευση. Μάλιστα, οι κύριες κατευθύνσεις στην εκπαίδευση της Κίνας είναι η γεωργία, η ιατρική, το δίκαιο, τα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλα.

Λόγω των επικρατέστερων αντιλήψεων περί υπεροχής του δημόσιου τομέα, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια συχνά θεωρούνται κατώτερα σε σύγκριση με τα κρατικά πανεπιστήμια. Παρόλα αυτά η Κίνα προσελκύει πλήθος κόσμου για σπουδές από όλες τις χώρες.

Ιαπωνία

Στην Ιαπωνία, όπως και στη Κίνα, ο δείκτης ευφυΐας των παιδιών έχει εκτιμηθεί ως αρκετά υψηλός. Οι νέοι μαθαίνουν από μικρή ηλικία να σέβονται τους συνανθρώπους και να είναι ευγενικοί με τη φύση και τα ζώα. Εκτός από αυτά, διδάσκονται τις έννοιες της δικαιοσύνης και του αυτο-ελέγχου.

Οι μαθητές φοιτούν έξι χρόνια στο δημοτικό, τρία στο γυμνάσιο και τρία χρόνια στο λύκειο, προτού αποφασίσουν να πάνε στο πανεπιστήμιο. Το λύκειο και το νηπιαγωγείο δεν είναι υποχρεωτικό. Επιπρόσθετα αναπτύσσουν τη τέχνη της καλλιγραφίας ή αλλιώς Shodo με την χρήση ενός πινέλου από μπαμπού βουτώντας σε και έπειτα γράφουν πάνω σε ριζόχαρτο.

Δε ξεχνάμε να αναφέρουμε επίσης ότι είναι υποχρεωτικό, σχεδόν για όλους του μαθητές γυμνασίου, να φοράνε σχολικές στολές. Κάποια σχολεία έχουν τις δικές τους, ενώ γενικότερα η παραδοσιακή ιαπωνική σχολική στολή μοιάζει περισσότερο με στρατιωτική ενδυμασία και για τα δύο φύλα.

Ουσιαστικά αυτό βοηθάει στην κοινωνική ισότητα των παιδιών, με στόχο την κατάρριψη των διακρίσεων. Ωστόσο σημαντικό ρόλο παίζει το τελικό διαγώνισμα στο λύκειο, καθώς εκείνο είναι που θα κρίνει αν ο μαθητή μπορεί να συνεχίσει στο κολέγιο. Για αυτό η μελέτη και η βαθμολογία αποτελούν τις κυριότερες βάσεις στα μαθητικά χρόνια.

 Ινδία

Μια χώρα με πλούσια ιστορική κληρονομιά, έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στο κομμάτι της εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα τα ινδικά πανεπιστήμια να μην υστερούν σε μορφωτικό επίπεδο, σε σχέση με αυτά της Ευρώπης.  Εξαιτίας όμως της αργής οικονομικής ανάπτυξης, αρκετά παιδιά αναγκάζονται να βρουν κάποια δουλειά αντί να συνεχίζουν τις σπουδές τους.

Από την ηλικία των 3-4 ετών τα παιδιά βρίσκονται στο σπίτι υπό την επίβλεψη της μητέρας, καθώς δεν υπάρχουν προνήπια και νηπιαγωγεία. Εφόσον οι δύο γονείς εργάζονται, καταφεύγουν στις υπηρεσίες μιας νταντάς ή συγγενών τους. Στην ηλικία των έξι χρονών ξεκινούν το σχολείο. Όσον αφορά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι πλέον υποχρεωτική, ανεξάρτητα από το φύλο.

Το σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχει τρία στάδια. Οι σπουδαστές, ανάλογα με τη διάρκεια της μελέτης και το επιλεγμένο επάγγελμα, λαμβάνουν το βαθμό του Bachelor ή Master για τους γιατρούς. Η μεταπτυχιακή εκπαίδευση στην Ινδία είναι ελεύθερη όπως και το πανεπιστήμιο.

Σκάναρε και ακολούθησε την έρευνα

Μάρω Τσαούση, Δημοσιογράφος

Share this!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *