Η φράση ”against modern football” , αρχίζει και εμφανίζεται όλο και περισσότερο στα γήπεδα, σε πανό, (κυρίως στα πέταλα), από τους ”ultras”,τους φανατικούς δηλαδή της κάθε ομάδας. Επρόκειτο για ένα νέο κίνημα ή υποκουλτούρα αν θέλουν κάποιοι να το ονομάσουν, που όσο περνάνε τα χρόνια, κερδίζει και περισσότερους οπαδούς.
Το αντιδραστικό για πολλούς αυτό σύνθημα-τρόπος ζωής, δημιουργήθηκε σαν αντίθεση στην πορεία που έχει χαράξει το ποδόσφαιρο μέσω της άκρατης εμπορευματοποίησης του.
Αν το πάρουμε από την αρχή, παλιά βλέπαμε το κυριακάτικο ποδόσφαιρο, που όλοι περίμεναν όλη την εβδομάδα, να πάρουν το κασκόλ της ομάδας τους και να πάνε στο γήπεδο. Σιγά ,σιγά, το άθλημα ήρθε στους τηλεοπτικούς μας δείκτες και στην πορεία του χρόνου τα πρωταθλήματα από ερασιτεχνικά έγιναν επαγγελματικά. Εξάλλου και από όποια πλευρά το δει κάποιος, κοινωνική, ψυχολογική και βιοποριστική, αν κάθε άνθρωπος έκανε το χόμπυ του επάγγελμα, σίγουρα θα ζούσαμε σε έναν πιο ευτυχισμένο πλανήτη.
Περνώντας τα χρόνια, το οικονομοπολιτιστικό τοπίο άλλαξε και κάθε ομάδα έπρεπε να έχει και έναν χορηγό που θα τον διαφημίζει στη φανέλα της και θα αμοίβεται από αυτόν. Οι εταιρείες όμως, σαν αρπαχτικά τα οποία πάντα βλέπουν πιο μπροστά και μακριά, γνώριζαν ότι το ποδόσφαιρο είναι το πιο λαοφιλές άθλημα, κυρίως στην Ευρώπη και ήταν ο τέλειος τομέας για να επενδύσουν. Ξαφνικά, ταμπέλες με διαφημίσεις κάλυπταν το τερέν ,γύρω γύρω άνοιξαν μπουτίκ για να παίρνει ο οπαδός από κομπολόι μέχρι εμφάνιση της ομάδας του, όμιλοι καναλιών έδιναν και δίνουν αμύθητα ποσά για τα τηλεοπτικά δικαιώματα διοργανώσεων, φαινόμενο από το οποίο δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν μέχρι και οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Συγκεκριμένα, οι υμνητές του ”against modern football” , προέρχονται κυρίως από εργατικές τάξεις, ακολουθούν παντού την ομάδα τους, ζουν και αναπνέουν για αυτή. Επίσης, υποστηρίζουν ότι οι αγώνες πρέπει να γίνονται μόνο Κυριακές όπως παλιά. Αποφεύγουν να αγοράζουν φανέλες των ομάδων τους γιατί έχουν το χορηγό τυπωμένο. Είναι κατά στο να αλλάζει όνομα η ομάδα, λόγω οικονομικών δυσχερειών, γήπεδο ακόμα και έμβλημα. Προωθούν αρκετά το σλόγκαν ”support your local team” και είναι σαφώς κατά των υπέρογκων συμβολαίων ποδοσφαιριστών, ειδικά αυτή την εποχή της δύσκολης οικονομικής κατάστασης παγκοσμίως. . Υποστηρίζουν την ομάδα και όχι τα πρόσωπα με θρησκευτική ευλάβεια, όπως κάνουν άλλες χιλιάδες φίλαθλοι. Θέλουν οι οπαδοί να μπορούν να παίρνουν μέρος στα όσα αφορούν την ομάδα τους και αντιδρούν στην απαγόρευση των καπνογόνων γιατί θεωρούν πως η χρήση τους, προσφέρει μεγαλύτερη ποδοσφαιρική εμπειρία, όσον αφορά γενικότερο κλίμα σε έναν αγώνα.
Κεντρικό σημείο της ιδεολογίας τους, είναι φυσικά το μίσος για την FIFA και την UEFA, που τις θεωρούν την πραγματική ”μαφια” του ποδοσφαίρου.
Φυσικά και μέσα από τους οπαδικούς συνδέσμους ( όπως και sites ) που ασπάζονται το μότο αυτό, υπάρχουν επιτήδειοι που ”εμπορευματοποιούν την κακή εμπορευματοποίηση” του αθλήματος, τυπώνοντας μπλούζες ,μπρελόκ ,καπέλα και άλλα πολλά, τα οποία σαν από τυχαία ειρωνεία φέρουν τη φράση ”against modern football”.
Βασίλης Λαζάρου, αθλητικογράφος.
