Αστικοί μύθοι. Φανταστικές ιστορίες που ξεκίνησαν σαν ψίθυροι από αυτί σε αυτί και κατέληξαν να αποτελούν αντικείμενο συζήτησης σε ολόκληρες χώρες ακόμη και παγκοσμίως. Υπάρχουν περιπτώσεις φυσικά που η βάση τους έγκειται σε πραγματικά γεγονότα αλλά η κατάληξη που διαμοιράζεται μαζικώς είναι παραποιημένη. Η Ελλάδα φυσικά είναι γεμάτη από αστικούς θρύλους και κάποιοι από αυτούς ξεκινούν ακόμη και πολλούς αιώνες πριν. Ας δούμε μερικούς απ’ τους πιο διαδεδομένους.
Το καταραμένο παλτό
Ίσως ο πιο γνωστός αστικός μύθος που συναντάται σε όλο τον κόσμο, όπως φυσικά και στη χώρα μας. Δύο φίλοι βάζουν ένα στοίχημα: να περάσει ο ένας μια νύχτα στο νεκροταφείο! Όντως ο θαρραλέος νέος μπαίνει νύχτα και ξαπλώνει πάνω σε ένα μνήμα περιμένοντας να ξημερώσει και να πληρωθεί τα πιο εύκολα χρήματα στη ζωή του. Εν τέλη η μέρα ξημέρωσε και ο φίλος που τον περίμενε από έξω δεν το είδε να βγαίνει. Μπήκε και τον βρήκε νεκρό πάνω στο μνήμα! Ο θρύλος θέλει τον νεαρό που ήταν μέσα να έχει ένα μαχαίρι στην κατοχή του. Το κάρφωσε δίπλα του αλλά έπιασε άθελά του το πανωφόρι του. Όταν αποφάσισε να σηκωθεί για να ξεμουδιάσει νόμιζε ότι το χέρι κάποιου πεθαμένου τον τράβηξε και πέθανε ακαριαία απ’ τον φόβο του. Όπως αναφέραμε ο μύθος απαντάται σε πολλές χώρες όπου το μόνο που αλλάζει είναι το ρούχο. Παλτό, αδιάβροχο και ζακέτα είναι μερικά από αυτά και διαφοροποιούνται ανάλογα με τις ενδυματολογικές συνήθειες της κάθε χώρας. Στην παλαιότερη ελληνική εκδοχή το θύμα φορούσε φουστανέλα.
Ο φαντάρος στην άδεια
Ένας επίσης πασίγνωστος αστικός μύθος που παραλλαγές του συναντάμε σε όλο τον κόσμο είναι ο εξής: Ένας φαντάρος μετά από ατέλειωτες μέρες υπηρεσίας στο στρατόπεδο βγαίνει επιτέλους με άδεια. Οδηγώντας το αυτοκίνητό του μέσα σε στη νύχτα και καθώς διασχίζει έναν ερημικό δρόμο βλέπει μια όμορφη κοπέλα να του κάνει νόημα να σταματήσει. Εκείνος το πράττει και η κοπέλα μπαίνει στο αυτοκίνητο παρακαλώντας να την πάει στο σπίτι της. Υπάρχει βέβαια και μια άλλη εκδοχή του θρύλου όπου ο φαντάρος οδηγούσε μηχανή και η κοπέλα που τον άγγιζε ήταν παγωμένη. Τα πράγματα κυλούν φυσιολογικά. Tην αφήνει στην εξώπορτα του σπιτιού της και εκείνη τον ευχαριστεί θερμά. Μόνο που ξέχασε το κασκόλ της μέσα στο αυτοκίνητο. Ο φαντάρος το επόμενο πρωί επισκέπτεται το σπίτι της κοπέλας και χτυπάει το κουδούνι με το κασκόλ στο χέρι. Του ανοίγει μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία με δάκρυα στα μάτια τον ενημερώνει ότι η κοπέλα έχει πεθάνει εδώ και χρόνια.
Σατανιστικά μηνύματα στα βινύλια
Επίσης ένας παγκόσμιος θρύλος που έχει αναπαραχθεί και στην Ελλάδα! Όλοι σχεδόν γνωρίζουμε τη φήμη ότι αν παίξεις ανάποδα το Hotel California των Eagles θα ακούσεις μια προσευχή στον πρίγκιπα του σκότους. Στην Ελλάδα υπάρχει η φήμη ότι και τραγούδια Ελλήνων καλλιτεχνών όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Άλκιστις Πρωτοψάλτη και ο Τζίμης Πανούσης, έχουν κρυφά διαβολικά μηνύματα αν κάποια τραγούδια τους παιχτούν ανάποδα.. Φυσικά ο αστικός μύθος των σατανιστικών μηνυμάτων είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που απαντάται σε όλες τις χώρες του κόσμου που έχουν δισκογραφία.
Μας ψεκάζουν
Άλλος ένας θρύλος που αναπαράγεται στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια με μεγάλη ένταση. Αεροπλάνα στον ουρανό ψεκάζουν τους πολίτες ώστε να μένουν αδρανείς στις μεγάλες αλλαγές που έρχονται. Κάποιοι άλλοι υποστηρικτές του θρύλου το πήγαν ένα βήμα παραπέρα κάνοντας λόγο για έλεγχο του νου! Ποια είναι η απόδειξη για αυτό; Τα ίχνη που αφήνουν τα αεροπλάνα στον ουρανό, τα λεγόμενα Chemtrails. Το συγκεκριμένο φαινόμενο έφτασε να συζητάτε τόσο πολύ που έγιναν μέχρι και επερωτήσεις στην Ελληνική βουλή απ’ τους Μάκη Βορίδη και Γιώργο Ανατολάκη. Φυσικά οι ρίζες του αστικού αυτού μύθου δεν είναι Ελληνικές. Ξεκίνησε στις Η.Π.Α. όπου υπήρχαν φήμες ότι οι Άθεοι ψεκάζουν τον ουρανό για να σκοτώσουν του Αγγέλους (!). Δεν άργησε φυσικά να φτάσει και στη χώρα, όπου τροφοδοτήθηκε απ’ τα μπλογκ και τις εκπομπές και στο τέλος γιγαντώθηκε.
Τα Ελληνικά που δεν έγιναν παγκόσμια γλώσσα για μία ψήφο
Άλλος ένας αστικός μύθος τόσο πολυσυζητημένος που αρκετοί πιστεύουν ότι είναι απόλυτα αληθινός! Σε ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε στις Η.Π.Α. αμέσως μετά την υπογραφή της διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, οι εθνοπατέρες της Αμερικής έπρεπε να αποφασίσουν ποια θα είναι η επίσημη γλώσσα του νεοσύστατου έθνους. Κάποιος πρότεινε τα αρχαία Ελληνικά ως ένδειξη σεβασμού προς την γενέτειρα της δημοκρατίας έναντι της Αγγλικής που ήταν πιο δεδομένη λόγω της αποικιοκρατίας. Σύμφωνα με τον θρύλο η ψηφοφορία έγινε και τα Ελληνικά έχασαν για μία ψήφο! Φυσικά ο μύθος αυτός έχει καταρριφθεί προ πολλού, αφού πουθενά στα επίσημα έγγραφα του Κογκρέσου δεν αναφέρετε καμία ψηφοφορία για την κατοχύρωση γλώσσας όπως και πουθενά στο σύνταγμα της Αμερικής.
Η ανθελληνική δήλωση του Κίσινγκερ
«Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ» φέρεται να δήλωσε ο Χένρι Κίσινγκερ σε βράβευση του τον Φλεβάρη του 1994 στην Ουάσινγκτον. Το περιοδικό της δημοιογράφου Λιάνας Κανέλη το 1997 αναπαρήγαγε την είδηση το ίδιο έτος, έχοντας ως πηγή άρθρο της αγγλόγλωσσης Τούρκικης εφημερίδας Turkish Daily. Την είδηση την κατάπιαν κυριολεκτικά αμάσητη τα ΜΜΕ της Ελλάδος, πολιτικοί, αναλυτές αλλά και άνθρωποι της τέχνης και των γραμμάτων.
Ο σάλος που προκλήθηκε ήταν μεγάλος και δεν άργησε να φτάσει στα αυτιά του ίδιου του Κίσινγκερ ο οποίος με επιστολή του ανέφερε ότι δεν δήλωσε ποτέ κάτι τέτοιο και ότι κάθε λέξη που χρησιμοποιήθηκε ήταν ψέμα! Το άρθρο της Τούρκικης εφημερίδας δεν βρέθηκε ποτέ και ο μύθος έχει ακόμη και σήμερα υποστηρικτές, ακόμα και ανθρώπους που δήλωναν δημόσια ότι ήταν παρόντες στην εκδήλωση και τον άκουσαν με τα ίδια τους τα αυτιά! 
Οι αστικοί μύθοι είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην παγκόσμια ιστορία και φυσικά η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση! Θα μπορούσαμε να γράφουμε για μέρες αφού οι θρύλοι που γεννιούνται ακόμη και σήμερα είναι αμέτρητοι. Είναι λογικό να ασκούν μια γοητεία κάποιοι από αυτούς και να μονοπωλούν κουβέντες και συζητήσεις σε κάθε κοινωνική ομάδα. Άλλωστε όπως είδαμε οι περισσότεροι είναι τόσο παλιοί που η δημιουργία τους χάνεται στη λήθη του χρόνου. Το θέμα είναι να είμαστε αρκετά οξυδερκείς ώστε να ξεχωρίζουμε τον μύθο απ’ την πραγματικότητα αλλά να μην τον αποβάλουμε απ’ την καθημερινότητά μας αφού ανέκαθεν αποτελούσε μέρος την λαϊκής κουλτούρας.
Κωνσταντίνος Καμπάκης, Δημοσιογράφος
