ΜΠΑΣΚΕΤ. Το άθλημα της πορτοκαλί θεάς όταν μας κάνει τις χάρες ή της σπυριάρας όταν δεν τις κάνει. Πολλοί το θεωρούν ως το εθνικό μας άθλημα. Δεν είναι τυχαίο πως σχεδόν κάθε σχολείο στη χώρα έχει ένα γήπεδο στην αυλή του. Από τα δημοφιλέστερα αθλήματα στον κόσμο με φιλάθλους σε κάθε σημείο της υφηλίου. Ποιος δεν έχει πιάσει μια μπάλα του ΜΠΑΣΚΕΤ; Ποιος δεν έχει δοκιμάσει να την στριφογυρίσει στο δάχτυλό του; Λίγο πολύ όλοι μας. Όχι πάντα με επιτυχία αλλά το δοκιμάσαμε.
Έχει μεγάλη επιρροή, σε σημείο που πετάμε κάτι στον κάδο και δεν το αφήνουμε αλλά το σουτάρουμε. Και οι περισσότεροι που γεννήθηκαν στην δεκαετία του ’90 και στις αρχές των ’00 λένε “Kobeeee”. Έχει μπει στην καθημερινότητα και δεν το καταλαβαίνουμε. Αν παρατηρήσουμε γύρω μας και εμάς, θα δούμε πολλές κινήσεις του αθλήματος.
Παίρνουμε λοιπόν την μπάλα μας, πάμε στο γηπεδάκι που έχει σχεδόν κάθε γειτονιά ή κάνουμε μαντραπήδα για να μπούμε στο σχολείο και ξεκινάμε.
Ο Dr James Naimsmith, δημιουργός του μπάσκετ
Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ
Το μάθημα της γυμναστικής ήταν το αγαπημένο για πολλούς. Όμως ο Dr James Naimsmith γυμναστής ενός κολλεγίου στο Springfield της Μασαχουσέτης είχε μία έμπνευση. Έψαχνε ένα παιχνίδι κλειστού χώρου για τους μαθητές ώστε να είναι μέσα τις κρύες μέρες του μακρύ χειμώνα της Νέας Αγγλίας. Μετά από πολλές ιδέες κατάληξε σε κάτι. Ένα καλάθι στον τοίχο, μερικοί κανόνες, μία μπάλα και ξεκινάει η εκπαίδευση. Η πρώτη μέρα ήταν 21 Δεκεμβρίου 1891. Έψαχνε όμως να βρει ένα όνομα και ένας μαθητής του πρότεινε το Basketball.
Μέσα στα χρόνια ανέβηκε η δημοτικότητά του. Στα μέσα της δεκαετίας του ’20 υπήρχαν εκατοντάδες ομάδες σε κολλέγια των Η.Π.Α. υπό την στέγη του IAAUS (σημερινό NCAA).
Εδώ μπορείτε να ακούσετε την ανάγνωση του άρθρου
Ίσως η κορυφαία ομάδα μπάσκετ όλων των εποχών. Η ομάδα των Η.Π.Α. στους Ολυμπιακούς Αγώνες 1992 στην Βαρκελώνη
ΜΠΑΣΚΕΤ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Έπρεπε να φτάσουμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες 1936 στο Βερολίνο για να δούμε το ΜΠΑΣΚΕΤ στην γιορτή του αθλητισμού. Βέβαια στην Ολυμπιάδα του 1904 στο Saint Louis είχε μπει ως άθλημα επίδειξης. Πέρασαν άλλα 40 χρόνια, μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες 1976 στο Μόντρεαλ, ώστε να μπει και το γυναικείο ΜΠΑΣΚΕΤ στο πρόγραμμα.
Μόνο 4 χώρες στους άνδρες και 3 στις γυναίκες έχουν πάρει το χρυσό μετάλλιο.
ΑΝΔΡΕΣ:
Η.Π.Α. (16): 1936, 1948, 1952, 1956, 1960, 1964, 1968, 1976, 1984, 1992, 1996, 2000, 2008, 2012, 2016, 2021
Σοβιετική Ένωση (2): 1972, 1988
Γιουγκοσλαβία (1): 1980
Αργεντινή (1): 2004
ΓΥΝΑΙΚΕΣ:
Η.Π.Α. (9): 1984, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016, 2021
Σοβιετική Ένωση (2): 1976, 1980
Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών (1): 1992
ΜΠΑΣΚΕΤ ΣΗΜΕΡΑ
Πολλά τα χρόνια του αλλά καλοδιατηρημένο θα μπορούσαμε να πούμε. Υπάρχουν τόσες στιγμές, τόσες φάσεις, τόσα στιγμιότυπα που μπορούν να σου σηκώσουν την τρίχα. Euroleague και ΝΒΑ έχουν την τιμητική τους σε Ευρώπη και Αμερική αντίστοιχα.
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2010 το στυλ στο ΝΒΑ ήταν πολύ φαντεζί ατομικές ενέργειες και καρφώματα, ίσως και μερικά σουτ από μεσαίες αποστάσεις. Από την άλλη στην Ευρώπη ήταν κυρίως το ομαδικό παιχνίδι, με συστήματα και άμυνες όσο και αρκετά τρίποντα. Πλέον τα κύρια αυτά στοιχεία κάπως ενώθηκαν και κάπως χάθηκαν.
Το ΝΒΑ έχει αποκτήσει τρίποντα σε μεγάλο βαθμό και η μπάλα κάτω από την μπασκέτα με δυνατές, πλέον, άμυνες. Η Ευρώπη έχει ένα πιο ελεύθερο στυλ από αυτό που είχε αλλά οι αρχές έμειναν ίδιες.
Όπως και να είναι το επαγγελματικό ΜΠΑΣΚΕΤ, μας νοιάζει λιγότερο από το δικό μας. Τα γηπεδάκια μας έχουν ιδιαίτερη χάρη, ιδιαίτερες στιγμές. Ώρες αμέτρητες είτε μόνοι είτε με παρέα, πολλές φορές και μετά τα μεσάνυχτα. Το γήπεδο του ΜΠΑΣΚΕΤ δεν είναι μόνο για να παίξεις στις μπασκέτες αλλά να κάτσεις, να αράξεις, να ξεκουραστείς, να συναντηθείς, να να και να. Ένα μέρος πολλαπλών χρήσεων όπου η παιδική ηλικία αναπυρώνεται κάθε φορά που περνάς από μπροστά. Αυτή είναι μία αξία που δεν μπορεί κάποιος να την χάσει.
Θεόδωρος Βαφειάδης, Αθλητικογράφος
