Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ

Η μητέρα του Λεονάρντο, Κατερίνα, η Λίζα Γκεραρντίνι, ή ο ίδιος ο Λεονάρντο; Αυτές είναι μερικές από τις εικασίες που γίνονται στο πέρασμα των χρόνων για το ποιος κρύβεται πίσω από το πρόσωπο του γνωστού πίνακα `Μόνα Λίζα’.

Ο πίνακας πήρε το όνομά του από τη Λίζα ντελ Τζιοκόντο, η οποία ήταν μέλος της οικογένειας Γκεραρντίνι από τη Φλωρεντία. Ήταν σύζυγος του εύπορου, έμπορου μεταξιού Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο. Ο πίνακας ήταν παραγγελία για το καινούριο τους σπίτι, ώστε να γιορτάσουν τη γέννηση του δεύτερου γιου τους, Αντρέα. Η ταυτότητα της εικονιζόμενης γυναίκας αναγνωρίστηκε στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης το 2005 από έναν ειδικό που ανακάλυψε ένα σημείωμα του 1503 το οποίο είχε γράψει ο Αγκοστίνο Βεσπούτσι.

Μέχρι και στον 21ο αιώνα τον οποίο διανύουμε η Μόνα Λίζα δεν έχει πάψει να απασχολεί τους ερευνητές, γεγονός που αδιαμφισβήτητα οφείλεται στο καλλιτεχνικό της ταμπεραμέντο.
Η επτανησιακή στάση της, το μυστηριώδες τοπίο γύρω της και φυσικά το αινιγματικό της χαμόγελο, είναι κάποια από τα στοιχεία του πίνακα που τον χαρακτηρίζουν ακόμη, δυσπρόσιτο και δύσκολο στην αποκωδικοποίησή του.

Τα λυτά μαλλιά της Μόνα Λίζα, ήταν αυτά που σπίλωσαν τη φήμη της, αφού εκείνη την εποχή στη Φλωρεντία τα μαλλιά τους ελεύθερα κρατούσαν μονάχα τα νέα κορίτσια κι οι ιερόδουλες. Γι’ αυτό τον λόγο ήταν αρκετοί εκείνοι που έδωσαν αρνητική σημασία στο χτένισμα της.
Πρόκειται για ελαιογραφία σε ξύλο λεύκης, μια αρκετά τολμηρή επιλογή του καλλιτέχνη καθώς αποτελεί ξύλο με αρκετά βαθουλώματα και μολύνεται εύκολα από τα έντομα. Ο πίνακας ολοκληρώθηκε μέσα στη χρονική περίοδο 1503-1519. Αποτελεί ιδιοκτησία του Γαλλικού Κράτους, και εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι.

Στις 21 Αυγούστου του 1911 το έκθεμα κλέπτεται από το μουσείο στο οποίο φιλοξενούνταν. Μία ρωγμή 10 εκατοστών που έφτανε ως το κεφάλι της προσωπογραφίας, ήταν αυτή που ανησύχησε περισσότερο τους ιδιοκτήτες του μουσείου καθώς πίστευαν πως ο πίνακας δεν θα αντέξει και θα καταστραφεί.

Δύο χρόνια αργότερα ανακαλύφθηκε πως υπαίτιος της κλοπής ήταν, ο Βιντσέντζο Περούτζια, ο οποίος και συνελήφθη. Ισχυρίστηκε πως ο λόγος της κλοπής του, ήταν το  έντονο πατριωτικό του συναίσθημα. Πίστευε πως ο πίνακας έπρεπε να μεταφερθεί από τη Γαλλία, στη Φλωρεντία όπου και δημιουργήθηκε.

Η Μόνα Λίζα εκτέθηκε για λίγο καιρό σε αρκετές πόλεις της Ιταλίας κι επέστρεψε ξανά στο μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι.

Έπειτα από αυτή την ιστορία, ο πίνακας της Μόνα Λίζα, έγινε ακόμη γνωστότερος και η φήμη της απογειώθηκε, κάνοντάς την διεθνές πρόσωπο, κατάσταση που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Διάφορες έρευνες, οδηγούν στο συμπέρασμα πως η Μόνα Λίζα, αποτελεί προσωπογραφία του ίδιου του Λεονάρντο Ντα Βίντσι κι όχι της Λίζα Γκεραντίνι. Μετά από μακροχρόνιες αναζητήσεις πολλοί προσπαθούν να ταυτίσουν το γυναικείο πορτρέτο με το πρόσωπο του Ντα Βίντσι, δίχως όμως κανένα διασταυρωμένο συμπέρασμα.

Συγκεντρώνοντας όλες τις ιδιαιτερότητες του πίνακα, τόσο τα χρώματα τα οποία χρησιμοποιούνται όσο και η έκφραση αλλά και η στάση της Μόνα Λίζα, γίνεται κατανοητό πως τον πίνακα διέπει κάποιο μυστήριο. Ίσως αυτό να αφορά πιο πολύ στον Λεονάρντο και στον μοναδικό τρόπο έκφρασης της τέχνης του και λιγότερο στην ίδια τη Μόνα Λίζα.

“Κοινός νους είναι αυτός που κρίνει τα πράγματα όπως του τα παρουσιάζουν οι πέντε αισθήσεις.”

Σκάναρε και προχώρα την έρευνα:Έρευνα, Κλεοπάτρα Καρδολάμα

Share this!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *