Ο πνευματικός ΚΟΣΜΟΣ έχει τρία βασικά επίπεδα και κάθε ένα από αυτά τα επίπεδα κατοικείται από διαφορετικές οντότητες. Η σφαίρα όπου κατοικούν τα πνεύματα βρίσκεται τριγύρω και δίπλα στο δικό μας κόσμο. Αν και δεν μπορούμε να τον δούμε δια γυμνού οφθαλμού. Κάποιος που αναζητά τέτοιες οντότητες θα πρέπει να μεταλλάξει το πεδίο συνειδητότητας του μέσα από κάποια τεχνική διαλογισμού – έκστασης.
Ακούστε την ανάγνωση του άρθρου
Οι τρεις Κόσμοι αντιπροσωπεύουν μία θεμελιώδη αναπαράσταση της Ανθρώπινης εμπειρίας της Συνειδητότητας. Αυτοί οι Κόσμοι λέγεται πως είναι:
- Αιθερικός
- Υπόκοσμος
- Επιφανειακός που κατοικούμε και εμείς
ΑΙΘΕΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Είναι η κατοικία των Αιθέριων θεών – του Ηλίου, της Σελήνης , του Ανέμου και άλλων θεοτήτων. Είναι επίσης ο τόπος κατοικίας των Φτερωτών Πνευμάτων που απεικονίζονται σε φυσική υπόσταση ως πτηνά ή ακόμη και ως Άγγελοι.Τα πνεύματα του Αιθερικού Κόσμου έχουν μία μακροκοσμική προοπτική για αυτό παραμένουν απόμακρα από τα γεγονότα της ανθρώπινης δραστηριότητας, με εξαίρεση την λειτουργία τους ως αγγελιοφόροι σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις.
Ο ΥΠΟΚΟΣΜΟΣ
Ο όρος ”δαίμων”, χρησιμοποιείται κατά βάση για την περιγραφή μοχθηρών και κακόβουλων υπερφυσικών όντων ή πνευμάτων που ζουν στον υπόκοσμο. Η περίπτωση του αγαθοδαίμωνα, συνιστά παράδειγμα καλοπροαίρετης πνευματικής συντροφιάς που μπορούσε να επιζητήσει κάποιος, σύμφωνα με τη θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων.
Ο φιλόσοφος Σωκράτης, αναφερόταν στο δαίμονα του σαν σε πνεύμα που τον ενέπνεε ν᾽ αναζητά και να λέει την αλήθεια. Σταδιακά, ο όρος αποδόθηκε σε επουσιώδη πνεύματα του υπερφυσικού βασιλείου — τα οποία ασκούσαν πιέσεις στους ανθρώπους να πράττουν σε βάρος της ευημερίας τους — για να υπερισχύσουν τελικά τα χαρακτηριστικά του κακού, της μοχθηρίας, της δυστυχίας και της πονηριάς, σε βάρος της αρχικής ερμηνείας. Παρόλα αυτά δεν είναι όλοι οι διαμονές κακοί.
ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Οι περισσότεροι από εμάς θα πρέπει να πραγματοποιήσουμε συγκεκριμένες μορφές διαλογισμού και τεχνικών εναλλαγής συνειδητότητας ώστε να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τον Πνευματικό Κόσμο και τα όντα του. Αυτή η ανάγκη για εναλλαγή συνειδητότητας καταδεικνύει και το μεγάλο σύνορο που βρίσκεται ανάμεσα στην δική μας σφαίρα ύπαρξης και εκείνη των πνευμάτων.
Οι άνθρωποι που εξασκούνται πνευματικά εμπλέκονται με αυτή τη σφαίρα συνειδητότητας για περιορισμένο χρονικό διάστημα και μετά επιστρέφουν στην συνηθισμένη καθημερινότητά τους χωρίς να υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των δύο σφαιρών. Αυτό επιτρέπει τη διαύγεια του ατόμου που δεν αφήνει το νου του να παραμείνει προσκολλημένος στην πνευματική διάσταση και τις οντότητές της.
Ο Χριστιανισμός αναγνωρίζει τις πνευματικές οντότητες, αγγελικές και δαιμονικές. Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν ισχύει άμα δε πιστεύεις.
Σκάναρε και ακολούθησε την έρευνα
Μαρίλη Μπουφίδου, Δημοσιογράφος
