Ο Δίας, κατά την ελληνική μυθολογία, είναι ο πατέρας των θεών, των ανθρώπων και ο παντοδύναμος αρχηγός του Ολύμπου. Ωστόσο, όσο γνωστός ήταν για την απόλυτη κυριαρχία του στο όρος των θεών, άλλο τόσο γνωστός ήταν για τη γκάμα γυναικών. Με τις οποίες έχει παντρευτεί ή κοιμηθεί μαζί τους.
Μήτις
Η πρώτη σύζυγος του Δία ήταν η ελκυστική Μήτις, θεά της γνώσης. Όμως ο Δίας είχε πάρει ένα χρησμό.
Ότι από το παιδί της Μήτιδος, μια μέρα θα έβρισκε την ίδια μοίρα, με του πατέρα του (Κρόνο) και του παππού του (Ουρανό), οι οποίοι εκθρονίστηκαν από κάποιο παιδί τους.
O Δίας αποφάσισε να μην εξουδετερώσει τα παιδιά του.
Έτσι, ο Δίας κατάπιε τη Μήτιδα, όπως είχε κάνει ο Κρόνος με τα παιδιά της Ρέας.
Όμως η Μήτιδα ήδη εγκυμονούσε την Αθηνά, με αποτέλεσμα να πιάσει τρομερό πονοκέφαλο τον Δία.
Ο Ήφαιστος, σπεύδοντας να βοηθήσει με τα εργαλεία του, συνέβαλε στη γέννηση της Αθηνάς, η οποία ξεπήδησε πάνοπλη μέσα από το κεφάλι του Δία.
Θέμις
Η Θέμις ήταν η δεύτερη σύντροφος του Δία.
Ο γάμος τους σηματοδότησε, μετά την κατάποση της πρώτης του συζύγου Μήτιδος, τη σταθεροποίηση της βασιλείας του πιο δυνατού από όλους τους θεούς.
Μια βασιλεία που ήταν εγγύηση σταθερών κανόνων που ισχύουν για θνητούς και θεούς.
Η Θέμις στη μυθολογία είναι εκείνη που θεσμοθετεί.
Το δίκαιο που αντιπροσωπεύει είναι ιερό. Ισχύει και για τους θεούς και είναι ανώτερο ακόμη και από τη βούλησή τους. Επίσης είχε τρισυπόστατη εκπροσώπηση:
- Ως θεά φυσικής τάξης.
- Ως θεά της ηθικής τάξης.
- Ως προφήτης-θεά, ιδιότητα που την κληρονόμησε από τη μητέρα της, Γαία.
Οι θυγατέρες της Θέμιδος, ως εκπροσωπούσες της φυσικής τάξης φέρονταν οι Ώρες.
Ως εκπροσωπούσες της ηθικής τάξης, φέρονταν η Ευνομία, η Δίκη και η Ειρήνη, που αποτελούν τα υπέρτατα αγαθά μιας κοινωνίας, καθώς και οι Μοίρες, (η Κλωθώ, η Λάχεσις και η Άτροπος).
Ήρα
Ο Δίας ήταν αδελφός και σύζυγος της Ήρας.
Με την Ήρα απέκτησε τον Άρη, την Ήβη και τον Ήφαιστο.
Βέβαια, μία άλλη εκδοχή λέει ότι η Ήρα μόνη της γέννησε τον Ήφαιστο.
Φυσικά από ζήλια που ο Δίας γέννησε μόνος του την Αθηνά.
Ορισμένοι περιλαμβάνουν στις κόρες τους την Ειλείθυια (θεά των τοκετών), την Άργη και την Έριδα.
Πολυτάραχη η σχέση τους, ήταν γεμάτη ραδιουργίες και αντιζηλίες.
Περιελάμβανε ακόμη και συνωμοσίες ή εναντίωση του ενός απέναντι στη θέληση του άλλου.
Αναφέρεται η άποψη ότι η έχθρα του ζεύγους ανάγεται στην αντιπαλότητα του πρωταρχικού ζεύγους Ουρανός – Γαία και αντανακλά τη θέση του αρσενικού στα ιστορικά χρόνια της πατριαρχίας.
Πολλοί μύθοι αναφέρουν την Ήρα να ζηλεύει τις ερωτικές κατακτήσεις του Δία και να είναι εχθρός των ερωμένων και των παιδιών τους.
Για έναν χρόνο, μια νύμφη που ονομαζόταν Ηχώ είχε τη δουλειά να αποσπά την προσοχή της Ήρας από τις υποθέσεις του, μιλώντας της ακατάπαυστα.
Όταν η Ήρα ανακάλυψε την απάτη, την καταράστηκε να επαναλαμβάνει τα λόγια των άλλων.
Λητώ
Στην ελληνική μυθολογία, η Λητώ είναι κόρη των Τιτάνων Κοίου και Φοίβης.
Ο Δίας, εντυπωσιασμένος από την ομορφιά της, δεν άργησε να κοιμηθεί μαζί της παίρνοντας την μορφή του αετού, και να την αφήσει έγκυο.
Όμως ήταν η Ήρα έμαθε ότι η Λητώ ήταν έγκυος από το Δία, απαγόρευσε στη Λητώ να γεννήσει σε στεριά και σε οποιοδήποτε μέρος κάτω από τον ήλιο.
Στο νησί της Ορτυγίας, σ’ αυτό το άγονο πετρονήσι και μετά από φοβερές ταλαιπωρίες και περιπλανήσεις είχε καταφύγει η έγκυος Λητώ.
Εκεί και με τη βοήθεια όλων των γυναικείων θεοτήτων (εκτός της Ήρας) ήρθε στο φως η Άρτεμις και λίγο αργότερα ο αδελφός της Απόλλωνας.
Μαία
Η Μαία, κατά την ελληνική μυθολογία, είναι μία από τις Πλειάδες, τις επτά κόρες του Τιτάνα Άτλαντα και της Ωκεανίδας Πλειόνης.
Οι Πλειάδες γεννήθηκαν στο όρος Κυλλήνη της Αρκαδίας και πολλές φορές τις ονομάζουν και θεές του βουνού.
Η Μαία ήταν η μεγαλύτερη, ομορφότερη και περισσότερο συνεσταλμένη από τις αδερφές.
Λένε ότι είχε υπέροχα μαύρα μάτια.
Επίσης, ζούσε απομονωμένη σε μια σπηλιά στην Κυλλήνη.
Εκεί ενώθηκε με τον Δία όπου αργότερα, μετά τη γέννησή του, απο την ένωση αυτη γεννήθηκε ο Θεός Ερμής.
Δήμητρα
Η Δήμητρα ήταν θεά που δεν ήταν γνωστή για τους έρωτές της.
Ήταν απόμακρη και ακατάδεκτη, γι´αυτό και οι εραστές της ήταν ολιγάριθμοι.
Πρώτοι διεκδικητές της υπήρξαν τα αδέλφια της.
Πρώτος ο Δίας, μεταμορφώθηκε σε ταύρο για να ζευγαρώσει μαζί της.
Μετανιωμένος για την πράξη του ευνούχισε ένα κριάρι και άφησε τα όργανά του στην αγκαλιά της Δήμητρας ως ένδειξη μεταμέλειας.
Εκείνη δέχτηκε τη συγγνώμη του και μερικούς μήνες μετά γέννησε τη μονάκριβη κόρη της Περσεφόνη.
Αίγινα
Η Αίγινα ήταν νύμφη που σύμφωνα με τον μύθο απήχθη από τον Δία. Από την ένωσή τους προήλθε ο βασιλιάς της Αίγινας, Αιακός.
Ήταν μια από τις είκοσι κόρες του ποταμού Ασωπού και της Μετώπης, κόρης του ποταμού Λάδωνα.
Αδελφή της ήταν η Σαλαμίς. Ο Δίας την ερωτεύτηκε και γι’ αυτό το λόγο την απήγαγε μεταφέροντάς της στο νησί Οινόη ή Οινώνη ή Οινόπια, τη σημερινή Αίγινα.
Όταν την απήγαγε, ο πατέρας της την έψαχνε παντού, ώσπου, ο Σίσυφος του αποκάλυψε ότι ο πατέρας των θεών απήγαγε την κόρη του.
Ο ίδιος, είδε την αρπαγή από τον ψηλό βράχο που καθόταν.
Στην αρχή ο Σίσυφος ήταν διστακτικός για το αν θα έπρεπε να αποκαλύψει στον Ασωπό την αρπαγή, για να μην τα βάλει μαζί του ο Δίας.
Όταν όμως ο Ασωπός του πρόσφερε μία πηγή με νερό σε αντάλλαγμα για να μάθει τι απέγινε η κόρη του.
Ο Σίσυφος λησμόνησε τις σκέψεις και τους φόβους του και όπως ήταν διψασμένος τόσες μέρες στο παρατηρητήριό του, ήταν η ιδανική ευκαιρία να προδώσει την αλήθεια.
Να σημειωθεί ότι ο ποταμός Ασωπός υπάρχει ακόμα και σήμερα στην Αίγινα αλλά ονομάζεται “Ρέμα της Σκοτεινής”.
Ευρώπη
Ο Δίας ερωτεύθηκε την κόρη του βασιλιά Φοινίκης Αγήνορα, Ευρώπη.
Για να την πλησιάσει μεταμορφώθηκε σε λευκό ταύρο και με την γοητεία του σαγήνεψε την Ευρώπη που έκατσε πάνω του.
Τότε ο Δίας την απήγαγε, την μετέφερε σε όλη την σημερινή Ευρώπη και μετά την πήγε στην Κρήτη όπου και έκανε το γάμο κάτω από ένα πλάτανο στη Γόρτυνα.
Από το γάμο αυτό γεννήθηκαν οι Μίνωας, Ραδάμανθυς και Σαρπηδόνας. Η ιστορία απεικονίζεται στο νόμισμα των 2 ευρώ.
Καλλιστώ
Στην ελληνική μυθολογία, η Καλλιστώ φέρεται ως κόρη του βασιλιά της Αρκαδίας Λυκάονα.
Το όνομά της προήλθε από την ελληνική λέξη κάλλος, που σημαίνει ομορφιά, ωραιότητα. Καλλίστη = ωραιοτάτη, η ομορφότερη.
Η Καλλιστώ, ήταν επίσης γνωστή ως μια από τις Νύμφες που είχαν δώσει όρκο παρθενίας και συνόδευαν την Παρθένο θεά Άρτεμη.
Συνδέθηκε με τον Δία και γέννησε μαζί του τον μεγάλο ήρωα της Αρκαδίας, τον Αρκάδα.
Η Άρτεμις που νευρίασε, την μεταμόρφωσε σε άρκτο (αρκούδα). Η Μαία τότε ανέλαβε τον μικρό Αρκάδα για να τον προστατέψει.
Όταν ο Αρκάς μεγάλωσε, μια μέρα που πήγε στο δάσος για να κυνηγήσει, είδε την μεταμορφωμένη σε αρκούδα μητέρα του –που διατηρούσε όμως ανθρώπινη σκέψη και νόηση– και ετοιμάστηκε να την τοξεύσει.
Τότε ο Δίας για να αποτρέψει τη μητροκτονία, τον μεταμόρφωσε σε αρκουδάκι κι έτσι ο Αρκάς αναγνώρισε τη μητέρα του.
Επειδή όμως ο Δίας φοβήθηκε την οργή της Ήρας, τους μετέφερε και τους δύο στον ουρανό και τους μεταμόρφωσε σε αστερισμούς, βάζοντας τον Αρκτούρο να τους προστατεύει.
Από τότε η Καλλιστώ είναι η Μεγάλη Άρκτος και ο Αρκάς η Μικρή Άρκτος.
Για τους αρχαίους Αρκάδες, η Καλλιστώ ήταν εθνική ηρωίδα, την οποία και τιμούσαν παρά τον Ναό της Άρτεμιδος, όπου βρισκόταν και ο τάφος της.
Ήταν μητέρα του βασιλέως Αρκάδα, από τον οποίο πήραν το όνομά τους οι Αρκάδες.
Οι Τεγεάτες μάλιστα είχαν αφιερώσει ναό στην Καλλιστώ μαζί με λατρευτικό άγαλμα στους Δελφούς.
Λάμια
Στην ελληνική μυθολογία η Λάμια ήταν βασίλισσα της Λιβύης που έγινε δαίμονας.
Παίρνοντας τη μορφή φαντάσματος, άρπαζε παιδιά και τα καταβρόχθιζε.
Η Λάμια ήταν κόρη του θεού Ποσειδώνα και της Λιβύης. Η ίδια ήταν βασίλισσα της Λιβύης και σύζυγος του Βήλου.
Την αγάπησε ο Δίας και από την ένωσή τους γεννήθηκαν πολλά παιδιά τα οποία σκότωσε η Ήρα από τη ζήλια της.
Η Λάμια από τη στενοχώρια της μεταμορφώθηκε σε τέρας που σκότωνε παιδιά.
Η Ήρα τότε την καταδίκασε να μην κοιμάται ποτέ, ο Δίας όμως την λυπήθηκε και της έδωσε την δυνατότητα να βγάζει τα μάτια της και να τα ξαναβάζει όποτε θελήσει.
Κατά τον Στησίχορο, από τα παιδιά της επέζησαν η Σκύλλα και ο Τρίτωνας.
Θάλεια
Στην ελληνική μυθολογία, η θεά Θάλεια φέρεται ως δευτερεύουσα ιδεατή ανθρωπόμορφη θεότητα της βλάστησης.
Ήταν κόρη του Ήφαιστου και της Αίτνας, την οποία άρπαξε ο Δίας μεταμορφωμένος σε αετό, -όπως έκανε στην Αίγινα, την Λητώ και τον Γανυμήδη- και την έκρυψε, από την οργή της Ήρας, στη Γη.
Εκεί μέσα γεννήθηκαν και ανεφύησαν αργότερα, από τη Γη, τα τέκνα τους, η Παλίκη και οι δίδυμοι Παλικοί.
Η θεά Θάλεια ήταν προστάτιδα θεά της βλάστησης και των «έρνων», των βλασταριών.
Πιθανώς, ο μύθος αυτός να αποτελεί το επιστέγασμα της πρώιμης αντιληπτής αρχαίας γνώσης της μεταφοράς και εναπόθεσης της ηφαιστειακής σκόνης στη γη.
Αργότερα βοηθάει στη καλλιέργεια και τη γρήγορη και πλούσια ανάπτυξη φυτών.
Χαρακτηριστική η αμπελουργία στα ηφαιστειακά εδάφη όπως στη νήσο Θήρα ή Σαντορίνη.
Αλκμήνη
Η Αλκμήνη ήταν κόρη του Ηλεκτρύωνα, βασιλιά των Μυκηνών, και εγγονή του ήρωα Περσέα.
Η μητέρα της Αλκμήνης ήταν η Αναξώ, κόρη του Αλκαίου και της Αστυδάμειας.
Η Αλκμήνη παντρεύτηκε τον Αμφιτρύωνα και τον ακολούθησε στην εξορία του στη Θήβα, παρόλο που είχε σκοτώσει κατά λάθος τον πατέρα της.
Ο θεός Δίας θαυμάζοντας την Αλκμήνη, για το κάλος και την αρετή της, την ερωτεύθηκε.
Επειδή, λοιπόν, ο Αμφιτρύων απουσίαζε στην εκστρατεία επί μακρόν, ο Δίας, έχοντας πάρει τη μορφή του, παραπλάνησε την Αλκμήνη και κοιμήθηκε μαζί της για διάστημα διάρκειας τριών νυκτών, ώστε να απολαύσει τον έρωτά του.
Επιστρέφοντας ο Αμφιτρύων την επόμενη ημέρα από την εκστρατεία, δεν βρήκε την Αλκμήνη όσο «θερμή» την περίμενε ύστερα από την πολύμηνη απουσία του.
Ακούγοντας, μάλιστα, τις εξηγήσεις της υποψιάστηκε οτι τον απάτησε, και αποφάσισε να την κάψει ζωντανή.
Όμως, ο Δίας έσβησε με μία νεροποντή την πυρά και, ύστερα και από σχετικές διαβεβαιώσεις του μάντη Τειρεσία.
Ο Αμφιτρύων πείθεται, τελικώς, για όσα, όντως, είχαν συμβεί.
Μετά από εννέα μήνες η Αλκμήνη γέννησε τον Ηρακλή και τον Ιφικλή.
Ο υιός του Δία, ο Ηρακλής όντας νήπιο, ακόμα, στην κούνια του κατόρθωσε να πνίξει δύο φίδια στην κούνια του.
Σκάναρε και προχώρησε την έρευνα:
Έρευνα, Γιώργος Μπίτζιος (δημοσιογράφος)
