Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο
ΠΑΡΙΣΙ

ΠΑΡΙΣΙ: ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

Πρόκειται για μία παγκόσμιου βεληνεκούς φημισμένη πόλη όπου η ιστορία της και η απαράμιλλη ομορφιά της σαγηνεύει τον κάθε επισκέπτη της. Η πρωτεύουσα της Γαλλίας, το μαγευτικό ΠΑΡΙΣΙ, έχει πολλούς κρυμμένους θησαυρούς που περιμένουν να τους ανακαλύψουμε, εκπέμπει μια γαλήνη σε ολόκληρο το ιστορικό κέντρο του και μαγνητίζει τα βλέμματα των ταξιδιωτών που ψάχνουν για την επόμενη εξερεύνηση τους. Εκτός όμως από τα κρυμμένα μυστικά του, διαθέτει και μερικά από τα πιο εκλεκτά έργα τέχνης του κόσμου. Πάμε, λοιπόν, να γνωρίσουμε μαζί πέντε σημαντικά αξιοθέατα και να μάθουμε λίγες πληροφορίες για το κάθε ένα.

Ακούστε την ανάγνωση του άρθρου

Ο πύργος του Άιφελ

Πήρε το όνομά του από τον μηχανικό που τον σχεδίασε, τον Γουστάβο Άιφελ. Αποτελεί το σήμα κατατεθέν του Παρισιού εδώ και σχεδόν 2 αιώνες. Η κατασκευή του ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1887 και παραδόθηκε στις 31 Μαρτίου του 1889, έχει ύψος 324 μέτρα, χωρισμένα σε 3 διαζώματα. Σηματοδότησε την επέτειο της συμπλήρωσης ενός αιώνα από την Γαλλική επανάσταση και αποτέλεσε την είσοδο στην διεθνή έκθεση Universell.

Οι εκλεπτυσμένοι Παριζιάνοι της εποχής και η καλή κοινωνία, αρχικά αντέδρασαν έντονα στην εικόνα του, υποστήριζαν πως είναι αντιαισθητικός, δεν επηρέασε όμως την κοινή γνώμη. Η άδεια του πύργου είχε αρχικά δοθεί στον Άιφελ για 20 χρόνια. Προοριζόταν να κατεδαφιστεί το 1909 αλλά λόγο του ύψους του φάνηκε χρήσιμος σε συστήματα επικοινωνιών, έτσι όταν η ιδιοκτησία του πέρασε στο δήμο Παρισιού, αποφασίστηκε να μείνει ως έχει. Ευτυχώς για όλους εμάς στέκεται ακόμα στο ύψος του και μπορούμε να τον θαυμάσουμε.

Η αψίδα του θριάμβου

«Δεν θα επιστρέψετε στις εστίες σας, παρά μόνο περνώντας κάτω από αψίδες θριάμβου». Αυτά ήταν τα λόγια του Ναπολέων Α’ μετά τη νίκη στο Αούστερλιτς, απευθυνόμενος στη στρατιά του. Έτσι έδωσε την εντολή να σχεδιαστεί το έργο τον Φεβρουάριο του 1806. Με την εκστρατεία του στη Ρωσία γνώρισε τις πρώτες του ήττες και η κατασκευή της σταμάτησε μέχρι το 1832 επί της βασιλείας του Λουδοβίκου – Φίλλιπου Α’, ο οποίος αφιέρωσε το μνημείο στη δόξα των Γαλλικών ενόπλων δυνάμεων.

Ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 1836 με ύψος 55 μέτρα. Κάτω από την αψίδα καίει ακατάπαυστα η φλόγα του μνημείου του αγνώστου στρατιώτη από το 1921 δίνοντας φόρο τιμής στους πεσόντες του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Κοσμεί την πλατεία Σαρλ Ντε Γκωλ στο κέντρο του Παρισιού και είναι προσβάσιμη με υπόγεια διάβαση καθώς στο σημείο ενώνονται 12 λεωφόροι της πόλης καθιστώντας αδύνατο να χρησιμοποιηθούν σηματοδότες.

Το μουσείο του Λούβρου

Το συναντάμε στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα. Σαν κτίσμα υπάρχει από τον 12ο αιώνα. Υπάρχουν εικασίες για την προέλευση του ονόματός του αλλά δεν έχει υπερισχύσει κάποια για να είμαστε βέβαιοι. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε σαν φρούριο από τον 13ο  έως τον 16ο αιώνα. Ύστερα έγινε η κατοικία της βασιλικής οικογένειας της Γαλλίας και συγκεκριμένα του Φραγκίσκου Α’, που ήταν ο πρώτος που άρχισε να εκθέτει έργα τέχνης.

Από το Λούβρο περάσανε δεκάδες βασιλείς, ο καθένας με τη σειρά του το εμπλούτισε με δικά του έργα. Το μουσείο άνοιξε της πόρτες του για πρώτη φορά το 1793 με το όνομα Κεντρικό Μουσείο των Τεχνών. Κατά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, το μουσείο έκλεισε, όλα του τα εκθέματα μπήκαν σε κούτες σε διάστημα 2 ημερών και έφυγαν από τη χώρα με μυστικό σχέδιο σε διάφορες περιοχές κατά κύριο λόγο της Αφρικής. Από το 1945 και έπειτα λειτουργεί συνεχώς. Χωρίζεται σε 3 πτέρυγες που όλες μαζί αθροιστικά περιλαμβάνουν 35.000 έργα τέχνης από κάθε γωνιά του κόσμου. Βέβαια το Λούβρο διαθέτει συνολικά περίπου 445.000 κομμάτια που είναι υπό συντήρηση ή περιμένουν να βγουν στην επιφάνεια. Στα 60.600 τετραγωνικά του μέτρα συναντάμε τα εξής τμήματα:

  • Ισλαμικής τέχνης
  • Γλυπτικής
  • Καλλιτεχνικών αντικειμένων
  • Πινάκων ζωγραφικής
  • Ανατολικών αρχαιοτήτων
  • Αιγυπτιακής τέχνης
  • Ετρουσκικών αρχαιοτήτων
  • Ρωμαϊκών αρχαιοτήτων
  • Ελληνιστικής περιόδου

Στη συλλογή του περιλαμβάνονται μερικά από τα σημαντικότερα έργα τέχνης που εκτίθενται αυτή τη στιγμή. Η Μόνα Λίζα, η Αφροδίτη της Μύλου και η μοναδική Νίκη της Σαμοθράκης.

Μονμάρτη

Ονομάζεται ο ψηλότερος λόφος του Παρισιού και αγγίζει τα 130 μέτρα. Βρίσκεται στα βόρεια προάστια της πόλης, ενώ είναι ευδιάκριτη από πολλά σημεία της πόλης, καθώς σε γενικά πλαίσια η πόλη είναι ομοιόμορφα χτισμένη σε κοιλάδα. Επικρατέστερες ενδείξεις για την προέλευση της ονομασίας της είναι Mont de Mars που σημαίνει όρος του Άρη. Mont de Mercure, σε μετάφραση όρος του Ερμή. Και στις 2 περιπτώσεις υπάρχουν αναφορές για ναούς αφιερωμένους στους θεούς στη Ρωμαϊκή περίοδο.

Η άλλη εκδοχή προέρχεται από Mont des martyrs που σημαίνει ο λόφος των μαρτύρων, διότι εκεί εκτελέστηκαν οι Άγιοι Διονύσιος, Ελευθέριος και Ρούστικος, επίσκοποι του Παρισιού. Το 1876 ξεκίνησε η κατασκευή της βασιλικής της Ιεράς Καρδίας, της εκκλησίας που κοσμεί την κορυφή του λόφου. Ολοκληρώθηκε το 1923 καθώς ο Α’ παγκόσμιος πόλεμος καθυστέρησε την ανέγερσή της. Η περιοχή πίσω από την εκκλησία υπήρξε για μεγάλο χρονικό διάστημα κέντρο πολιτισμού, φιλοξενώντας στις πλατείες και τα καμπαρέ της τον Βίνσεντ βαν Γκογκ και τον Πάμπλο Πικάσο. Η Μονμάρτη αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα αξιοθέατα του Παρισιού, προσελκύοντας εκατομμύρια  τουριστών κάθε χρόνο.

Παναγία των Παρισίων

Αποτελεί την έδρα της Αρχιεπισκοπής των Παρισίων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ο ναός αγγίζει την ηλικία των 800 ετών. Η ανέγερση της ξεκίνησε το 1163, με την ολοκλήρωση της να υπολογίζεται σε περίπου έναν αιώνα, συγκεκριμένα το 1260. Ο αρχιεπίσκοπος Μορίς ντε Σιλί υπήρξε ο συνδετικός κρίκος ιδέας και υλοποίησης της εκκλησίας. Ξεχωρίζει με τα 2 κωδωνοστάσια των 68 μέτρων έκαστο και την επιβλητική δυτική της πύλη σκαλισμένη προς το εσωτερικό της. Το 1804 ο Ναπολέοντας Α’ Βοναπάρτης στέφθηκε αυτοκράτορας της Γαλλίας. Ήταν αυτός που την γλύτωσε από τις εξεγέρσεις της Γαλλικής επανάστασης.

Την Παναγία των Παρισίων συνέγραψε ο Βίκτωρ Ουγκό, το διάσημο βιβλίο του που διαδραματίζετε στην εκκλησία της Παναγίας. Η 15η Απριλίου του 2019 έμεινε στην ιστορία μια μαύρη μέρα για το ναό. Σε εργασίες συντήρησης, ξέσπασε πυρκαγιά ρίχνοντας την οροφή της πίσω όψης της. Σύσσωμη η παγκόσμια κοινότητα, άρχισε να συγκεντρώνει χρήματα για την αναστήλωσή της. Σε 1 μήνα συγκεντρώθηκε το ποσό του 1 δις. ευρώ! Η γαλλική κυβέρνηση εκτιμά πως σε λειτουργία θα ανατεθεί και πάλι το 2024. Ανήκει στη λίστα των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και το 2018 είχε πάνω από 12 εκατομμύρια επισκέπτες στο εσωτερικό της.

Σκάναρε και ακολούθησε την έρευνα

Δημήτρης Κώστογλου, Φωτορεπόρτερ

Share this!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *