Το οδοιπορικό ταξίδι αν και ξεκίνησε με συννεφιά και κρύο, Μάρτιο μήνα, είχε να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Τόσο για τα δύο χωριά όσο και για τους ντόπιους κατοίκους, οι οποίοι με μεγάλη προθυμία βοήθησαν στο ρεπορτάζ μας. Για αυτό και εμείς με τη σειρά μας θα προσπαθήσουμε μέσα από το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που διαθέτουμε, να διηγηθούμε ποια είναι η ιστορία και τα αγαθά του Νέου Παντελεήμονα.
Η διαδρομή μέχρι το Νέο Παντελεήμονα
Έχοντας ως προορισμό τον Πλαταμώνα, φύγαμε από τη Θεσσαλονίκη, επιλέξαμε να ταξιδέψουμε με τρένο ως την Κατερίνη. Από εκεί πήραμε το λεωφορείο των ΚΤΕΛ για Νέο Παντελεήμονα. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής όλα κυλούσαν ήρεμα. Περάσαμε από τη στάση του Πλατύ και έπειτα φτάσαμε μετά από λίγο στο σταθμό της Κατερίνης.
Στη συνέχεια πήραμε το λεωφορείο, χωρίς καμία καθυστέρηση. Διασχίσαμε μερικά χωριά και ύστερα αρχίσαμε να πλησιάζουμε στο χωριό. Γύρω μας υπήρχαν ακόμη χιονισμένα βουνά, από τα οποία προερχόταν το ψύχος. Μέσα σε περίπου 40 λεπτά φτάσαμε στο Νέο Παντελεήμονα. Η πρώτη εικόνα που αντικρίσαμε κατά την άφιξη μας, ήταν εκείνη ενός πάρκου με ανθισμένες μαργαρίτες. Παράλληλα παρατηρήσαμε ότι δεν υπήρχε κόσμος τριγύρω, μιας και ήταν μεσημεριανή ώρα και οι κάτοικοι βρισκόντουσαν ακόμα στα σπίτια τους.
Κάστρο Πλαταμώνα
Πίσω μας ακριβώς και ψηλά, είναι το ιστορικό κάστρο του Πλαταμώνα. Κάνοντας μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν, το κάστρο θεμελιώθηκε από το Λομβαρδό Σταυροφόρο Ρολάντο Πίκε ή Πίσκια (Rolando Pisscia ή Pice) γύρω στο 1204 και 1222. Μετά τη Δ’ Σταυροφορία (1204) και την είσοδο των Φράγκων στην Ελλάδα, η Πιερία παραχωρήθηκε ως τμήμα του Βασιλείου της Θεσσαλονίκης στο Βονιφάτιο το Μομφερατικό. Κάπως έτσι επιλέχθηκε η συγκεκριμένη θέση, ώστε να ελέγχεται ο συντομότερος δρόμος που συνέδεε τη Μακεδονία με τη Θεσσαλία.
Αργότερα το 1224 κυριεύτηκε από τον Θεόδωρο Α’ Κομνηνό το Δούκα και κατόπιν ήρθε η οριστική άλωση από τους Οθωμανούς. Επίσης αρκετό ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός της διατήρησης του κτίσματος, καθώς φαίνεται ότι οι Τούρκοι λειτούργησαν στρατηγικά, χρησιμοποιώντας το ως βάση για τις ενέργειές τους εναντίον των ανταρτών του γειτονικού Ολύμπου. Το 1770 καταλήφθηκε για κάποιο διάστημα από τους Έλληνες, όπως και το 1825 και το 1878. Παράλληλα βομβαρδίστηκε από τον πλοίαρχο Σαχτούρη το 1897 και από τότε εγκαταλείφθηκε από τους Τούρκους.
Εκτός από όλα αυτά έχει μια εκπληκτική θέα από την αρχή που ανεβαίνεις για το κάστρο μέχρι τελικά να φτάσεις στη κορυφή και να δεις αυτήν την υπέροχη πανοραμική θέα του λιμανιού και των δύο χωριών. Συνδυάζει μάλιστα και βουνό και θάλασσα, προσελκύοντας με αυτόν τον τρόπο πλήθος τουριστών. Φυσικά, όποιος θέλει να μπει και στο εσωτερικό του κτιρίου, έχει την ευκαιρία να το επισκεφθεί οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας θελήσει. Ενδείκνυται κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.
Με μια μικρή βόλτα
Προχωρώντας μέσα στο χωριό υπήρχε μια απόλυτη ησυχία. Όσοι κάτοικοι βρισκόντουσαν έξω, ασχολιόντουσαν με τις δουλείες τους. Την ώρα που περπατούσαμε προς τα πάνω συναντήσαμε την εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου και έπειτα κατευθυνθήκαμε προς τα κάτω όπου ήταν τα μικρά μαγαζάκια και τα εστιατόρια.
Η φιλοξενία και η ντόπια κουζίνα
Αφού σταματήσαμε για ένα διάλειμμα φαγητού, εκεί συναντήσαμε την ιδιοκτήτρια του χώρου εστίασης, την κυρία Βούλα, η οποία με μεγάλη χαρά μας διηγήθηκε την ιστορία του Νέου και Παλιού Παντελεήμονα. Επιπλέον τα πλούσια και γευστικά φαγητά που μας ετοίμασε ήταν από ντόπια προϊόντα, όπου συνοδεύονταν από γλυκά κεράσματα.
Σε αυτό το σημείο θα μιλήσουμε για την ποικιλία των αγαθών του τόπου. Αρχικά φυτρώνει εκεί η αρμπαρόριζα και χρησιμοποιείται ως συστατικό σε κρέμες. Υπάρχουν επίσης στην περιοχή πολλά κάστανα. Αναπόσπαστο κομμάτι αποτελεί η παραγωγή του ελαιόλαδου, καθώς συμβάλει στην αύξηση των εσόδων. Όσο αφορά για τα γλυκά εδέσματα του χωριού, περιλαμβάνεται κάθε λογής προτίμηση. Η σπεσιαλιτέ όμως είναι το κυδώνι. Παράλληλα ένα άλλο επίσημο φαγητό θεωρείται το αρνάκι γεμιστό. Μάλιστα προσφέρουν κατά το γεύμα ντόπιο λικέρ.
Τουρισμός και ζωή στο χωριό
Το καλοκαίρι λόγω της θάλασσας και του δροσερού κλίματος έρχεται πολύς κόσμος, προκειμένου να απολαύσει τις διακοπές του. Ωστόσο το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ferry boat που θα φεύγει από τον Πλαταμώνα προς τις Σποράδες, με αποτέλεσμα να γίνονται αποκλειστικά μονοήμερες διαδρομές. Αυτό έχει ως αντίκτυπο στην άσκοπη απώλεια χρημάτων, ενώ θα μπορούσαν να υπάρχουν περισσότερα δρομολόγια για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ανθρώπων.
Κατά τα άλλα η περιοχή διαθέτει διάφορους τρόπους ψυχαγωγίας. Για τους πιο τολμηρούς προτείνουμε να δοκιμάσουν την ελεύθερη πτώση ή να κάνουν αναρρίχηση στον Όλυμπο. Αν κάποιος πάλι προτιμά κάτι πιο χαλαρό μπορεί να κάνει έναν περίπατο στη φύση και να επισκεφθεί πέρα από το κάστρο, το γραφικό χωριό του Παλαιού Παντελεήμονα. Είναι ένα εξίσου μαγευτικό μέρος, με εικαστική ομορφιά, όπου εμπνέει πολλούς καλλιτέχνες και σκηνοθέτες. Μια τηλεοπτική σειρά που γυρίστηκε εκεί είναι το «Κόκκινο Ποτάμι». Σχετικά δίπλα βρίσκεται επίσης ο ναός του Αγίου Παντελεήμονα.
Παρότι το χωριό είναι μικρό, οι κάτοικοι που μένουν εκεί δεν υστερούν σε τίποτα. Πολιτιστικά δρώμενα, κολύμβηση, καφές με φίλους στα παραδοσιακά καφενεία και άλλα πολλά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Γενικότερα η ζωή στη φύση ενδείκνυται για όσους έχουν κουραστεί από την βαβούρα της πόλης και ψάχνουν την ησυχία τους.
Συμπέρασμα
Από την μια πλευρά δεν ήταν τόσο εύκολη η μετακίνηση μας από τη Θεσσαλονίκη για το Νέο Παντελεήμονα, καθώς δεν είχαμε αυτοκίνητο. Από την άλλη πλευρά όμως άξιζε τον κόπο, όχι μόνο επειδή μάθαμε πολλές πληροφορίες για ιστορικό χωριό του Πλαταμώνα, αλλά γιατί απολαύσαμε ταυτόχρονα και στιγμές χαλάρωσης σε ένα τόσο ξεχωριστό μέρος όπως αυτό. Έτσι λοιπόν σας το προτείνουμε με την σειρά μας, μια μέρα να το επισκεφθείτε.
Σκάναρε και δες περισσότερα
Λέξεις: Μάρω Τσαούση
Φωτογραφίες: Βικτόρια Στεφανίδου
