Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1945) κάποιοι Γερμανοί, ακολουθώντας το όραμα του Χίτλερ, δήλωναν πως ο λαός της Γερμανίας δε ξεχνά και πως στο μέλλον η χώρα θα γίνει η ισχυρότερη οικονομία παγκοσμίως που θα ελέγχει τα πάντα. Έτσι, άρχισαν να αναπτύσσονται διάφορες θεωρίες. Είναι δυνατόν το όραμα του Χίτλερ για γεωγραφική και οικονομική επικράτηση να έχει εμπνεύσει άλλες -μυστικές- ομάδες;
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΡΑΪΧ;
Ο όρος «Τέταρτο Ράιχ» έχει χρησιμοποιηθεί από διαφορετικούς ανθρώπους και με διαφορετικές σημασίες. Αρχικά, έχει χρησιμοποιηθεί ως έννοια από τους νεοναζί που αναπολούν το όραμα του Χίτλερ, για ένα εθνικά καθαρό κράτος με την υπεροχή της άριας φυλής, του αντισημιτισμού και του ολοκληρωτισμού. Το τέταρτο Ράιχ είναι για αυτούς η συνέχεια του τρίτου Ράιχ που είχε οραματιστεί ο Χίτλερ για την Γερμανία. Άλλοι, πάλι, μιλούν για το τέταρτο Ράιχ, για να περιγράψουν την μεγάλη επιρροή που ασκεί η Γερμανία στην Ευρώπη.
Σε αυτήν την έρευνα αναλύεται η τρίτη έννοια του όρου, που βασίζεται στην αντίληψη πως το τέταρτο Ράιχ είναι συνέχιση του τρίτου αυτή τη φορά όμως, όχι από τους Γερμανούς, αλλά από κάποια μυστική ομάδα, τους Πεφωτισμένους (Illuminati).
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ;
Σύμφωνα με τις θεωρίες, οι Πεφωτισμένοι είναι μία πανίσχυρη, πολύ αυστηρά φρουρούμενη, μυστική οργάνωση που κρυφά ελέγχει ή τουλάχιστον προσπαθεί να ελέγχει όλον τον σύγχρονο κόσμο. Καταφέρνουν τους σκοπούς τους χρησιμοποιώντας διάφορες τακτικές, όπως η χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα, γι’ αυτό και αυτές οι θεωρίες αποκαλούνται θεωρίες συνωμοσίας.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΚΤΙΚΕΣ
Όπως και το όραμα του Χίτλερ κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έτσι και η λογική του τέταρτου Ράιχ έχει ως απώτερο στόχο την επιβολή ενός παγκόσμιου καθεστώτος με καθολική επιρροή. Η ιδέα αυτή μέσα της περικλείει-πέρα από τον άμεσο και έμμεσο έλεγχο των μαζών- μία τράπεζα «παγκοσμίων διαστάσεων» σε συνδυασμό με τα μικροτσίπ που θα ελέγχουν τις κινήσεις του κάθε ατόμου, ανά πάσα στιγμή.
Το όνειρο του Χίτλερ και άλλων ναζιστών όμως, είναι πλέον και στο μυαλό των Πεφωτισμένων, σύμφωνα με το βιβλίο του David Icke, «Ιστορίες από την Χρονοδίνη». Το σχέδιο της Παγκόσμιας Συνωμοσίας, των νεοναζιστών και των Ιλλουμινάτι για την επιβολή του τέταρτου Ράιχ έχει ξεκινήσει ήδη, δεκαετίες πριν. Μάλιστα, λέγεται πως γεγονότα όπως η 11 Σεπτεμβρίου 2001 (πτώση των Δίδυμων Πύργων στην Νέα Υόρκη), ήταν μια προσχεδιασμένη ενέργεια, είτε από κάποια «σκοτεινή ομάδα», είτε από την ίδια την Αμερικανική Κυβέρνηση, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990! Ο σκοπός που εξυπηρετούσε ήταν η πρόκληση τεχνητών τρομοκρατικών επιθέσεων, οι οποίες με την σειρά τους θα πυροδοτούσαν πολέμους, που σταδιακά και μεθοδικά θα γενικευθούν προκαλώντας ντόμινο καταστροφών. Επίσης, οι τεχνητές «οικονομικές κρίσεις» που ακολουθούν αυτούς τους πολέμους, είναι ένα ακόμη μέσο για την επίτευξη των σκοπών τους. Άλλωστε, η λογική πως αν ο λαός νιώθει ανασφάλεια, όχι μόνο θα δεχθεί, αλλά και θα αποζητά τον έλεγχο και την παρακολούθηση, δεν έχει αποδειχθεί λανθασμένη! Πρόκειται όμως για πραγματική ασφάλεια ή για ένα άλλο -άτυπο- είδος παρακολούθησης;
Οι Πεφωτισμένοι, θέλουν επίσης τον έλεγχο των τεράστιων αποθεμάτων στην Κασπία θάλασσα, σύμφωνα με τον Icke. Επειδή όμως, τέτοια μέρη παρουσιάζουν αρκετές δυσκολίες (π.χ. είναι δυσπρόσιτα), επιδιώκουν να κατασκευάζουν αγωγούς, ώστε να διοχετεύουν το πετρέλαιο που υπάρχει εκεί στις παγκόσμιες αγορές!. Πώς πετυχαίνουν κάτι τέτοιο; Δημιουργούν αφορμές για πόλεμο και αναταραχή στις χώρες από τις οποίες θα περνούν οι συγκεκριμένοι αγωγοί. Ως παράδειγμα, ο David Icke παρουσιάζει το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Ιράν και την Κίνα.
Και όντως, αν κανείς συνδέσει τις πληροφορίες έως τώρα, κάτι τέτοιο ίσως βγάζει νόημα! Οι κυβερνήσεις της Αμερικής και της Μ. Βρετανίας ελέγχονται από τους Πεφωτισμένους. Για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους, «δημιούργησαν» την τρομοκρατική ενέργεια στους Δίδυμους Πύργους, την οποία αργότερα χρησιμοποίησαν ως αφορμή για την εισβολή στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Με τον τρόπο αυτό και συνεργαζόμενη ουσιαστικά με τους «τρομοκράτες» η Αμερικανική κυβέρνηση κατάφερε να πάρει όλον τον κόσμο με το μέρος της. Άλλωστε, η χειραγώγηση της κοινής γνώμης είναι γνωστή τακτική των Πεφωτισμένων, σύμφωνα με το βιβλίο του Icke.
Πέρα από τις πρακτικές αυτές όμως, χρειάζονται και τα μέσα, συγκεκριμένα τα ανθρώπινα μέσα. Ηγέτες ανδρείκελα όπως ο Χαμίντ Καρζάι (πρώην Πρόεδρος του Αφγανιστάν), επιβάλλονται σε φτωχές χώρες μετά τους πολέμους. Οι εν λόγω κυβερνήσεις επίσης, χρησιμοποιούν κάποιους «ειδικούς απεσταλμένους», όπως ο Ζαλμάτ Χαλιλζάντ, διορίζοντάς τους σε διάφορες καίριες θέσεις. Απώτερος στόχος βέβαια, όλων αυτών των στρατηγικών κινήσεων ήταν η δημιουργία αγωγού στο Αφγανιστάν. Αρχικά, ο Χαλιλζάντ προσπάθησε να διαπραγματευθεί με τους Ταλιμπάν, χρηματοδοτώντας τους. Όταν όμως, η αντιδράσεις κατά των Ταλιμπάν και των εγκλημάτων του Ισλαμικού κράτους έγιναν έντονες, καταστρώθηκε το σχέδιο των συμφερόντων. Δηλαδή ο πόλεμος για εκδίκηση, για την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Έτσι οι Ταλιμπάν και η Αλ Κάιντα, η οργάνωση με την οποία συνεργάζονταν, ενοχοποιήθηκαν γι’ αυτές τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Μετά το τέλος του πολέμου εναντίον του Αφγανιστάν και με την βοήθεια του Χαλιλζάντ, εγκαταστάθηκε στην προεδρία του Αφγανιστάν ο Χαμίντ Καρζάι. Και οι δυο τους δούλευαν για τα συμφέροντα της πετρελαϊκής εταιρείας που ήθελε να φτιάξει τον αγωγό και βοήθησαν να υπογραφούν τα σχέδια κατασκευής του. Υπήρχαν όμως και κάποια ακόμη συμφέροντα που έπρεπε να εξυπηρετηθούν, αυτά της οικογένειας Μπους (πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ). Οι εξελίξεις οδήγησαν στην αλματώδη αύξηση της παραγωγής και εμπορίας οπίου, τα κέρδη της οποίας εισέπραττε η οικογένεια Μπους.
Μια ακόμη δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε, αυτήν τη φορά για τον πόλεμο στο Ιράκ, ήταν πως το καθεστώς της χώρας αυτή κατείχε ισχυρά χημικά όπλα και ήταν έτοιμο να κατασκευάσει και πυρηνικά. Σκοπός του σχεδίου αυτού ήταν η ανατροπή του Σαντάμ Χουσεϊν (τότε ηγέτη του Ιράκ) και η αλλαγή του καθεστώτος σε μια πιο «φιλική» προς την Αμερική κυβέρνηση, η οποία θα επιβαλλόταν -φυσικά- από την ίδια! Και πάλι ο Χαλιλζάντ έπαιξε ρόλο απεσταλμένου.
Πολλές φορές, για χάρη της προπαγάνδας, επίσημα στοιχεία αλλοιώνονται. Έτσι συνέβη και με τους φακέλους σχετικά με τα όπλα στο Ιράκ, που όπως ισχυρίζονταν οι Αμερικανοί, αποτελούσαν τόσο μεγάλη απειλή. Την αποκάλυψη έκανε ένας Βρεττανός επιθεωρητής σε δημοσιογράφο του BBC. Αργότερα ο επιθεωρητής «έχασε την ζωή του», ενώ ο συντάκτης του φακέλου αθωώθηκε, έστω και αν εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε πως τα περιεχόμενά του ήταν αναληθή.
Οι ψευδείς κατηγορίες κατά του Σαντάμ Χουσεϊν δεν σταμάτησαν εκεί. Πηγές άφησαν να εννοηθεί πως υπήρχε κάποιος σύνδεσμος μεταξύ του καθεστώτος του Ιράκ και της Αλ Κάιντα. Βέβαια, η αλήθεια βγήκε στην επιφάνεια μόνο μετά το τέλος του πολέμου. Τέτοιες τακτικές της προπαγάνδας είχαν περιγραφεί από τον ίδιο τον Χίτλερ στο βιβλίο του «ο Αγών μου» (Mein Kampf, o αυθεντικός τίτλος στα γερμανικά): «Μπορείς να κάνεις τους ανθρώπους να βλέπουν τον παράδεισο κόλαση και το αντίθετο, να θεωρούν το πιο αξιοθρήνητο είδος ζωής, παραδεισένιο». Προφανώς, αυτά τα πολύ «δυνατά» λόγια του Χίτλερ, ενέπνευσαν τους Πεφωτισμένους και τον σκοπό τους. Ακόμα και μετά την κατάρρευση των «αδιάψευστων στοιχείων» περί υπέρογκου πολεμικού εξοπλισμού του Ιράκ, βρέθηκαν άλλες δικαιολογίες, για να στηρίξουν τον αγώνα για «δικαίωση». Η περιβόητη λίστα με τους υποστηρικτές του πολέμου και η δικαιολογία απελευθέρωσης των Ιρακινών από το καθεστώς, αποδείχτηκαν επίσης ψεύτικες!. Φυσικά οι ένοχοι αθωώθηκαν από τις «αντικειμενικές» επιτροπές που είχε στήσει η ίδια η αμερικανική κυβέρνηση, σύμφωνα με τον Icke.
Μια ακόμη θεωρία που αναπτύσσει ο Icke, είναι αυτή της «παγκόσμιας τάξης». Όπως ο Χίτλερ στόχευε σε συγκεκριμένες φυλές, έτσι και οι Πεφωτισμένοι, στοχεύουν στην Αφρική, δημιουργούν ιούς (π.χ. AIDS) και στρέφουν τα βιολογικά τους όπλα προς το μέρος της. Η «παγκόσμια τάξη» όμως, πέρα από την υποδούλωση και εξάλειψη ορισμένων γενότυπων, στοχεύει και στην δημιουργία μιας «παγκόσμιας οικονομίας». Για να κατακτήσουν όλη αυτή την εξουσία, οι Πεφωτισμένοι θα έπρεπε να ξεκινήσουν έναν παγκόσμιο πόλεμο, με πυρηνικά. Ένας τόσο καταστροφικός πόλεμος θα γονατίσει την οικονομία, τους λαούς, το περιβάλλον, τα συστήματα υγείας και οτιδήποτε άλλο. Έτσι, εκείνοι θα δημιουργήσουν το παγκόσμιο καθεστώς τους.
Ζαλμάι Χαλιλζάντ
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΚΑΙ Η ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΖΛ
Στην έκθεσή της η PNAC, ή αλλιώς σε ελληνική μετάφραση, Πρόγραμμα Νέου Αμερικανικού Αγώνα, έναν χρόνο πριν την συντριβή των Δίδυμων Πύργων, αναφέρθηκε πως η «διαδικασία μεταφόρτωσης» θα είναι αργή, εκτός κι αν ένα καταστροφικό γεγονός συνέβαινε, ώστε να τραβήξει την προσοχή, να καλύψει και να δώσει αφορμή για τις μετέπειτα επιθέσεις. Όταν ο υποδιευθυντής του PNAC, Κρίστοφερ Μάλετζ ρωτήθηκε για την εν λόγω δήλωση είπε απλά πως αυτό το υποθετικό καταστροφικό γεγονός θα ήταν αφορμή για αύξηση και απόκτηση καινούργιου οπλικού εξοπλισμού, την οποία δεν θα επέτρεπαν σε διαφορετική περίπτωση οι πολιτικοί και ο στρατός. Τελικά, 40 δις δολάρια δόθηκαν από το Κογκρέσο γι’ αυτόν τον σκοπό. Όπως αναφέρει και ο Icke όμως, ακόμα και η έκθεση αυτή, όπως και η κυβέρνηση της Αμερικής δεν είναι παρά το κάλυμμα του σχεδίου των Πεφωτισμένων που τοποθετούν ορισμένους αχυράνθρωπους σε σημαντικές θέσεις και φανατίζουν τον λαό, για να πετύχουν τον σκοπό τους. Κάποια από τα μέλη της PNAC ενδεικτικά ήταν ο Ντόναλντ Ράμσφελντ, ο Πολ Γούλφοβιτς, ο Ντικ Τσέινι, ο Τζον Μπόλτον, ο Τζεμπ Μπους, ο Ζαλμάι Χαλιλζάντ και άλλα πρώην μέλη της Αμερικάνικης Κυβέρνησης. Όλα αυτά τα στοιχεία συμπληρώνουν το παζλ της Παγκόσμιας συνωμοσίας όσον αφορά στο κομμάτι του «Τέταρτου Ράιχ».
Χρυσούλα Μακάκη, Δημοσιογράφος
*Bασίζεται στο βιβλίο του David Icke «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΟΝΟΔΙΝΗ» που αναλύει αυτήν τη θεωρία*
