Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν οι αποφάσεις που παίρνονται σε παγκόσμιο επίπεδο προέρχονται από τον άνθρωπο ή από έναν ΥΠΕΡ-ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ με ψυχρή λογική; Διότι εξαιτίας των τελευταίων εξελίξεων, στα χρόνια του κορωνοϊού, μόνο «ανθρώπινες» δε θα μπορούσαν να είναι αυτές οι αποφάσεις. Και μιλάω ευθέως για το «ξεκαθάρισμα» του πλανήτη από τις μη ωφέλιμες μονάδες ανθρώπων, που δεν εξυπηρετούν ένα ψυχρό σύστημα αποφάσεων, που ορίζει ποιος πρέπει να ζήσει, με ποιο τρόπο και πόσο.

Πλέον, η ανθρωπότητα είναι διαχωρισμένη σε δύο μέρη, όσο κι αν θέλουμε να μην το παραδεχθούμε.

  • Στην ωφέλιμη ανθρωπότητα για το σύστημα.
  • Στη μη ωφέλιμη ανθρωπότητα για το σύστημα.

Ο υπερπληθυσμός αναγκάζει σε ακραίες επιλογές αποφόρτισης. Οι οποίες λογικά και υπολογιστικά ευνοούν μόνο τις ωφέλιμες μονάδες. Μήπως λοιπόν αυτή τη «δουλειά» έχει αναλάβει να την κάνει με δική του βούληση ένας υπερ-υπολογιστής χωρίς συναισθήματα και ανθρώπινες αξίες;

Σε μία άμεση λύση για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους, τη συνέχιση και την ευημερία της ανθρωπότητας… Χωρίς ανθρωπιά και με πολλή πρόβλεψη μέσα της… Ως σωτήρας του συστήματος, θα μπορούσε να προταθεί ένας τεχνητός εργαστηριακός ιός που θα «ξεσκάρταρε τα ξερά από τα χλωρά». Δηλαδή, τους γέρους, τους αρρώστους και τους υγιείς μη ωφέλιμους. Κι όταν μιλάμε για υγιείς μη ωφέλιμους,μιλάμε παραδείγματος χάριν για αυτούς που δουλεύουν στο μικρό τους χωράφι κάπου στην Αφρική. Οι οποίοι το κάνουν μόνο για τη διαβίωση της οικογένειάς τους και δεν εξυπηρετούν το διεθνή χρηματοικονομικό σύστημα εμπορίου.

Σε λίγα χρόνια, η τροφή, μαζί με τα μεταλλαγμένα, δε θα επαρκεί για όλους. Ο αέρας δε θα προλαβαίνει να φιλτραριστεί σωστά και το σύστημα δε θα προσφέρεται να δαπανάται σε σωτηρίες γέρων και αρρώστων ή ατόμων που δεν παράγουν. Τότε αυτοί που μας κυβερνούν, κοιτώντας τις στατιστικές που θα τους προσφέρει ένα δίκτυο παγκόσμιων πληροφοριών που θα γνωρίζει τα πάντα, θα τους οδηγήσει σε έναν αναπόφευκτο μονόδρομο. Που οι τελικές προδιαγεγραμμένες λογικές επιλογές δε θα προέρχονται από δικές τους αποφάσεις, αλλά από αποτελέσματα λογισμών άψυχου υλικού…

Η ΣΕΙΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΕΡ-ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΠΟΥ ”ΒΛΕΠΕΙ” ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

Στο ζοφερό δυστοπικό φουτουριστικό σύμπαν της τηλεοπτικής σειράς της ΗΒΟ με τίτλο ”Westworld”, που προβλήθηκε πέρυσι, μια πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα σειρά για την ηθική και την τεχνητή νοημοσύνη, το σενάριο μοιάζει σαν μια προειδοποίηση, για το που οδηγείται η ανθρωπότητα.

Η σειρά διαδραματίζεται σε ένα φουτουριστικό Λος Άντζελες του 2058. Εκεί, μαθαίνουμε πώς αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι χαμηλότερης τάξης στον πραγματικό κόσμο, από το Ροβοάμ. Μια προγνωστική συσκευή Τεχνητής Νοημοσύνης που χρησιμοποιείται για να διαμορφώσει το μέλλον της ανθρωπότητας βάσει των πιθανών στατιστικών προγνώσεων που λαμβάνει από τη ζωή και τις συνήθειες του κάθε ατόμου. Τρομακτικό, ε;

Επιπροσθέτως, ένα δεύτερο ζήτημα διακυβεύεται στη σειρά. Πώς θα μπορέσει να επιβιώσει ο άνθρωπος όταν το βασίλειο, στο οποίο έχει φτιάξει για να ζει, είναι γεμάτο από αποστειρωμένες αλάνθαστες μηχανές ψυχρής λογικής, που μπορεί να θεωρήσουν ως απόκλιση το κάθε ανθρώπινο ψεγάδι.

Δυστυχώς, αυτοί οι υπερ-υπολογιστές δεν ανήκουν πλέον στη σφαίρα της φαντασίας. Ο Ιαπωνικός Fugaku, που είναι δημιούργημα της ιαπωνικής εταιρείας Fujitsu και είναι εγκατεστημένος στο κρατικό Κέντρο Υπολογιστικής Επιστήμης RIKEN στο Κόμπε, αυτήν την εποχή κάνει πειραματική εργασία με προσομοιώσεις πάνω στη νόσο Covid-19. Διαθέτει τεράστια επεξεργαστική ισχύ στα 415,5 petaflops, έναντι των 148,8 petaflops του δεύτερου ισχυρότερου στον κόσμο, του Summit της ΙΒΜ. Ο οποίος βρίσκεται στο Εθνικό Εργαστήριο Oak Ridge στο Τενεσί. Αλλά και του τρίτου ισχυρότερου υπολογιστή στον κόσμο, του Sierra, με ισχύ στα 94,9 petaflops, που ανήκει στο Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ.

Ο πιο επικίνδυνος όμως από όλους, ο οποίος φαίνεται να μπορεί να χειριστεί τις αποφάσεις του ανθρώπινου είδους είναι ο Watson, ένας υπερ-υπολογιστής, που αποτελεί επίτευγμα της τεχνητής νοημοσύνης, κατασκευασμένος από την IBM. Το επικίνδυνο με τον Watson είναι πως έχει την ιδιαιτερότητα να μπορεί να επιχειρηματολογεί. Όταν του ζητηθεί να συζητήσει ένα οποιοδήποτε θέμα, ο υπολογιστής σαρώνει αυτόματα τη βάση δεδομένων του παγκόσμιου ιστού για σχετικό περιεχόμενο, «καταλαβαίνει» τα δεδομένα, και επιχειρηματολογεί τόσο κατά, όσο και υπέρ μιας θέσης.

Πρόσφατα, κατά τη διάρκεια επίδειξης της ικανότητας του ΥΠΕΡ-ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ να συζητά οποιοδήποτε θέμα σε φυσική γλώσσα, του ζητήθηκε κάτι. Να παρουσιάσει τα επιχειρήματα υπέρ και κατά της πώλησης βίαιων βιντεοπαιχνιδιών σε ανήλικους.

ΕΝΑΣ ΥΠΕΡ-ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΠΟΥ… ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΕΙ!

Αφού ολοκλήρωσε ένα ταχύτατο σκανάρισμα, ο Watson απάντησε: «Θα ήθελα να θέσω τα ακόλουθα σημεία για την υποστήριξη του θέματος. Η έκθεση σε βίαια βιντεοπαιχνίδια οδηγεί σε έντονη διέγερση, σκέψεις και συναισθήματα που σχετίζονται με την επιθετικότητα, καθώς και τη μειωμένη κοινωνική συμπεριφορά».

Σύμφωνα με τον ΥΠΕΡ-ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ, «αυτά τα βίαια παιχνίδια στην πραγματικότητα προκαλούν τους εφήβους να διαπράξουν τέτοιες πράξεις στην πραγματική ζωή. Τέλος, μπορούν να αυξήσουν την επιθετικότητά τους. Από την άλλη πλευρά, θα ήθελα να προσέξετε τους ακόλουθους ισχυρισμούς που προβάλουν αντιρρήσεις στο θέμα. Η βία στα βιντεοπαιχνίδια δε συνδέεται με σχέση αιτίου-αιτιατού με επιθετικές συμπεριφορές. Επιπλέον, τα περισσότερα παιδιά που παίζουν βιντεοπαιχνίδια, δεν εμφανίζουν προβλήματα. Παράλληλα, η χρήση βιντεοπαιχνιδιών αποτελεί τμήμα μιας ομαλής κοινωνικής ζωής ενός έφηβου αγοριού», καταλήγει.

Η παραπάνω απάντηση δεν ήταν απλή και χωρίς «σκέψη» ένωσης προτάσεων που αντιγράφηκαν από άρθρα των εγκυκλοπαιδειών του παγκόσμιου ιστού. Αντίθετα, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, ο Watson έψαξε τις πηγές για σχετικές πληροφορίες. Σκάναρε τα επιχειρήματα υπέρ και κατά της θέσης και επέλεξε αυτά που θεωρούσε ισχυρότερα. Κατόπιν, κατασκεύασε προτάσεις σε φυσική γλώσσα προκειμένου να μεταδώσει τα νοήματα που είχε επιλέξει.

Αναρωτιέστε, λοιπόν, πόσο πειστικός θα μπορούσε να γίνει ο παραπάνω ΥΠΕΡ-ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ αν τον ρωτούσαν τι πρέπει να γίνει για το καλό της ανθρωπότητας; Κι αν τον έχουν ρωτήσει; Πόσο ευοίωνες θα μπορούσαν να ήταν οι προτροπές του για το σύνολο του είδους μας; Το οποίο δε σέβεται τίποτα… Ούτε τον συνάνθρωπο, ούτε το περιβάλλον που ζει. Μάλιστα, ποιος μας λέει με σιγουριά πως μία τέτοια εξελιγμένη τεχνητή νοημοσύνη δε μας οδηγεί ήδη σαν χρήστες αδιεξοδικών αποφάσεων να ορίσουμε τη συνέχεια της ζωής πάνω στη Γη;

Πάντως, το μόνο που μπορούμε να πούμε με περίσσια σιγουριά, είναι το εξής. Τη πρόβλεψη που δίνει παγκόσμιο πληθυσμό το 2150 στα 3,2 δισεκατομμύρια και παρουσίασε πρόσφατα ο ΟΗΕ. Μία δυσοίωνη πρόβλεψη,που βγήκε μέσα από μία τέτοια μηχανή, ενώ ο άνθρωπος πατούσε απλά τα κουμπάκια για να τη λάβει.

Χάρης Κουτσιαύτης, Ερευνητής

Share this!

3 σκέψεις στο “ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.”

  1. Καλησπέρα Χάρη. Βλέποντας τους πολιτικούς να μιλάνε πάντα διαβάζοντας ένα κείμενο είχα την απορία ποιος τα γράφει. Μια από τις απαντήσεις που δίνω στον εαυτό μου είναι ο υπερυπολογιστης που ανέλυσες. Είναι πολύ πιθανό σενάριο και ίσως το δυνατότερο.

  2. Πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή. Εξάλλου όλες οι αποφάσεις βγαίνουν μέσω της στατιστικής από λογισμικά υπολογιστών. Προφανώς δεν αποφασίζουμε εμείς. Νομίζουμε ότι αποφασίζουμε ανάμεσα σε αυτά που μας λανσάρουν τα λογισμικά… Μεγάλο θέμα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *