Ο όρος του φονταμενταλισμού περιγράφει κυρίως την εμμονή με τα άκρως συντηρητικά και φανατικά βιώματα στο όνομά της θρησκείας. Την έννοιά του για πρώτη φορά επινόησε ο Κερτις Λη Ρόουζ το 1920. Η ιδιότητα του Ρόουζ ήτα ιεροκήρυκας και δημοσιογράφος.
Αρχικώς τον όρο το χρησιμοποίησε για να περιγράψει τους προτεσταντικούς κύκλους που είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους στις αρχές του 19ου αιώνα. Ωστόσο, κατέληξε στην συγκεκριμένη έννοια, δανειζόμενος τον όρο από μια σειρά φυλλαδίων, η οποία ονομαζόταν «Τα θεμέλια της πίστης» (Fundamentals of the Faith).
Το βασικότερο γνώρισμα των φονταμενταλιστών είναι η τάση τους να τηρούν τις γραφές, όπως ακριβώς αυτές γράφτηκαν, χωρίς την παραμικρή αλλαγή. Ωστόσο το κίνημα δημιουργήθηκε ως απάντηση στην προσπάθεια για θρησκευτική φιλελευθεροποίηση.
Όσον αφορά τον χριστιανικό φονταμενταλισμό, δημιουργήθηκε ως επέκταση του προτεσταντισμού, όμως στη συνέχεια εξελίχθηκε. Ο ορθολογικός και ο χαρισματικός είναι οι δύο βασικότερες μορφές του χριστιανικού φονταμενταλισμού.
Η βάση του ορθολογικού σχετίζεται με τον προσδιορισμό της ζωής όσον αφορά της θρησκευτικές αρχές, ενώ η δεύτερη βασίζεται στα συναισθήματα και στα ατομικά βιώματα.
Στον αντίποδα στη ρωμαιοκαθολική εκκλησία, ο φονταμενταλισμός αφορά κατ’ εξοχή την διατήρηση της σεξουαλικής ηθικής, ενώ στην Ορθόδοξη Εκκλησία συσχετίζεται με τη διατήρηση του παλαιού ημερολογίου, το οποίο και χρησιμοποιείται ακόμα σε μερικές χώρες (βλ. Ρωσία).
Φονταμενταλισμός, εννοείται, υφίσταται και στις υπόλοιπες θρησκείες. Στην μουσουλμανική θρησκεία, ο φονταμενταλισμός εκφράζεται μέσω του τζιχάντ. Όπως ήδη είναι γνωστό, οι τζιχαντιστές είναι οι μουσουλμάνοι που τηρούν «τυφλά» το κοράνι.
Στο τζιχάντ, βέβαια, συχνά εμπλέκονται και πολιτικά συμφέροντα, τα οποία συχνά πυροδοτούν την τρομοκρατία στο όνομα της θρησκείας.
Σκάναρε και δες περισσότερα
Μαριάννα Τσάμη, Δημοσιογράφος
