«Κρυµµένος µέσα στα σπλάχνα της ασηµόφλεβης γης σαν ανθρωποθεός θα κείτεται και θα είναι ζωντανός σαν προφήτης του Βάκχου…»
Ευριπίδης , «Ρήσος»
Κατά τον Όµηρο αλλά και ορισµένους φιλοσόφους της αρχαιότητας, η Θράκη κατείχε έναν ιερό χαρακτήρα, καθώς όπως οι ίδιοι πίστευαν, από αυτήν προήλθε στο σύνολο της η ιερή διδασκαλία και οι λαµπρές τελετουργίες των µυστηρίων. Όπως είναι γνωστό από τα ιστορικά στοιχεία που έχουν φτάσει σ’ εμάς τους τελευταίους αιώνες, σ ’ όλο το έδαφος της επικράτειας της ανά τους αιώνες, παρουσίασε έναν µεγάλο και σηµαντικό πολιτισµό η σύνθεση του οποίου ήταν τόσο πολύπλοκη µ ε αποτέλεσµα ακόµη και οι σύγχρονοι µελετητές και ιστορικοί να µην έχουν καταλήξει σε κάποια σαφή συµπεράσµατα για τον χαρακτήρα του. Άλλωστε η ιερότητα που κατείχε η Θράκη τόσο για την θρησκευτική παράδοση των αρχαίων Ελλήνων, όσο και για αρκετούς από τους µεγαλύτερους φιλοσόφους της αρχαιότητας, είναι κάτι περισσότερο από πρόδηλη. Μάλιστα, κάτι τέτοιο φαίνεται ξεκάθαρα και µέσα από τα λόγια του ίδιου του Πλουτάρχου, ο οποίος στο έργο του «Βίοι Παράλληλοι Αλέξανδρος – Καίσαρ» µας λέει πως η έννοια του «θρησκεύειν» προέρχεται από τις Θρακιώτισσες του Αίµου που είχανε µυηθεί στις τελετές των Ορφικών µυστηρίων.
Τα τελευταία χρόνια αν και έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες διάσωσης και ανάδειξης του πολιτισµού αυτού, είτε µε την ίδρυση σχετικών πολιτιστικών σωµατείων είτε µε την διοργάνωση συνεδρίων, φαίνεται πως δεν αρκούν για την πλήρη ανάδειξη που θα άξιζε σ ’ αυτό τον πολιτισµό. Και αυτό γιατί επικεντρώνονται μόνο στον πολιτιστικό χαρακτήρα που δηµιουργήθηκε στην Θράκη τους τελευταίους µόνο αιώνες, µε συνέπεια να αγνοούν το τόσο πλούσιο ιστορικό παρελθόν της αρχαίας Θράκης.
Μία µεγάλη παράληψη που αν τη συνδυάσουµε µε την ήδη υπάρχουσα αδιαφορία από πλευράς του κράτους, τότε εύλογα συνειδητοποιούµε τον κίνδυνο που διατρέχει σήµερα ο ανεκτίµητος Θρακικός πολιτισµός: τον κίνδυνο του αφανισµού του.
Στο παρόν κείµενο θα κάνουµε λόγο για τους ιερούς τόπους της θρακικής γης, που εκτός του ότι συνέδεσαν τον όνοµα τους τις Διονυσιακές και τις Ορφικές λατρείες, εδώ και αιώνες µας έδειξαν πως ουσιαστικά έχουν «κάτι» που τους κάνει να διαφέρουν από τις υπόλοιπες εξίσου σηµαντικές τοποθεσίες της περιοχής. Κάτι που αν και σήµερα δεν είµαστε ακόµη σε θέση να το εξηγήσουµε, ωστόσο µας πείθει πως πρόκειται για πραγµατικούς τόπους δύναµης.
Σκάναρε και προχώρησε την έρευνα:
Έρευνα, Ζήσης Φυλλαρίδης
