Ο Θεός είναι ένας αλλά οι θρησκείες πολλές. Αλλά γιατί δεν υπάρχει μόνο μία; Στην επιστολή προς τους Ρωμαίους (1:19-21) υπάρχει μια βιβλική εξήγηση. Ο καθένας αντιλαμβάνεται την αλήθεια για τον Θεό διότι Αυτός την έχει κάνει αντιληπτή και κατανοητή. Αλλά αντί να δεχτούν την αλήθεια για τον Θεό και να υποταχτούν σε αυτήν, οι περισσότεροι άνθρωποι την απορρίπτουν και αναζητούν έναν δικό τους τρόπο για να Τον κατανοήσουν. Αυτό όμως δεν οδηγεί σε φώτιση αλλά σε αδυναμία του μυαλού. Αυτή είναι η βάση των πολλών θρησκειών.
Η ύπαρξη τόσων πολλών θρησκειών δεν είναι επιχείρημα κατά της ύπαρξης του Θεού, ούτε επιχείρημα πως η αλήθεια για το Θεό είναι ασαφής. Αντιθέτως οι πολλές θρησκείες αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι έχουν απορρίψει τον έναν και μοναδικό Θεό και τον έχουν ανταλλάξει για θεούς που να τους μοιάζουν, πράγμα επικίνδυνο γιατί η επιθυμία μας να αναπαραστήσουμε το Θεό με τη δική μας μορφή έρχεται από την αμαρτωλή μας φύση που τελικά «θερίζει φθορά» (προς Γαλάτες 6:7-8). Οδηγούν όλες οι θρησκείες στον Θεό; Ναι. Όλες εκτός από μια οδηγούν στην Θεία κρίση. Μόνο μια θρησκεία οδηγεί στην συγχώρεσή Του και στην αιώνια ζωή. Δεν έχει σημασία ποιά θρησκεία δέχεται ένας άνθρωπος, ο καθένας μας όμως θα Τον συναντήσει μετά το θάνατό του (προς Εβραίους 9:27).
Μεταξύ αυτών υπάρχουν και οι Ευαγγελικοί. Τα τελευταία χρόνια η παρουσία τους γίνεται όλο και πιο αισθητή. Αλλά υπάρχουν τελικά πολλά πράγματα που χωρίζουν του Ορθοδόξους Χριστιανούς με τους Ευαγγελιστές; Σύμφωνα με τον Πανελλήνιο Ευαγγελικό Σύνδεσμο οι τρεις βασικές διαφορές είναι η θέση της Αγίας Γραφής, η χάρη του Θεού-πίστη του ανθρώπου και η Εσωτερική Μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος.
Η Θέση της Αγίας Γραφής
Η Ευαγγελική Εκκλησία δίνει προτεραιότητα στην Αγία Γραφή ως τον μόνο θεόπνευστο Λόγο του Θεού έναντι άλλων εκκλησιών (ή δογμάτων ή θρησκευτικών αποχρώσεων), που έχουν και τις προφορικές ή γραπτές παραδόσεις τους. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ισόκυρη με την Αγία Γραφή, δέχεται μόνο όσα συμφωνούν με τη διδασκαλία και το πνεύμα της Βίβλου.
Η χάρη του Θεού-Η πίστη του Ανθρώπου
Η Ευαγγελική Εκκλησία δέχεται τη σωτηρία ως δώρο του Θεού στους ανθρώπους. Είναι η χάρη του Θεού που κάνει δυνατή τη σωτηρία των ανθρώπων. Ο άνθρωπος καλείται να δεχθεί. Καλείται να πιστέψει ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός έγινε άνθρωπος, χωρίς αμαρτία και θυσιάστηκε σηκώνοντας στο σταυρό ο ίδιος τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων. Η αποδοχή δια της πίστεως της λυτρωτικής θυσίας του Κυρίου Ιησού Χριστού τον δικαιώνει μπροστά στον Θεό. Η πίστη αυτή μεταμορφώνει τον άνθρωπο δια του Αγίου Πνεύματος, μια αλλαγή που γίνεται αφετηρία καλών έργων στη ζωή του. Είναι η πίστη που προηγείται των έργων και όχι το αντίθετο. Η πραγματική εκκλησία του Χριστού αποτελείται από πιστούς ανθρώπους που έχουν γευτεί την σωτηρία που προσφέρει ο Χριστός και όχι από εκείνους που απλά προσπαθούν να την κατακτήσουν με τα καλά τους έργα, την ηθικότητά τους, τις θρησκευτικές τελετουργίες και άλλες ανθρώπινες ενέργειες.
Η Εσωτερική Μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος
Ο άνθρωπος που δέχεται δια πίστεως τον Χριστό, τη θυσία και την ανάσταση Του, αποκτά την εσωτερική μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος. Δηλαδή έναν διαρκή εσωτερικό έλεγχο του Αγίου Πνεύματος στη ζωή του, ένας έλεγχος που εκδηλώνεται ποικιλότροπα και κατευθύνει τις σκέψεις του και τις ενέργειές του. Το Πνεύμα του Θεού χρησιμοποιεί όλους τους πιστούς ανθρώπους σε διάφορες διακονίες, ανάλογα με τα χαρίσματα με τα οποία τους προίκισε, μια και δεν υπάρχουν διαφορετικές τάξεις και αξιώματα πιστών μέσα στην εκκλησία. Η πανχριστιανική ιεροσύνη όλων των πιστών είναι βασικό δόγμα και πρακτική στην Ευαγγελική Εκκλησία.
Οι Ευαγγελιστές «αποκόπηκαν» από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία μετά το 1529 καθώς υπήρχαν διαφωνίες με τον Πάπα. Η κύρια διαφορά είναι πως οι Ευαγγελικοί πιστεύουν στην Αγία Γραφή «σαν το απόλυτο και μοναδικό ντοκουμέντο ύπαρξης του Θεού», κάτι που για τους Ορθοδόξους αλλά και για τους Καθολικούς Χριστιανούς δεν ισχύει. Αυτό το πιστεύω λέγεται «Sola Scriptura». Πιο συγκεκριμένα είναι ένα θεολογικό δόγμα που κατέχουν ορισμένοι προτεσταντικοί χριστιανικοί, δηλαδή ότι οι χριστιανικές γραφές είναι η μόνη αλάθητη πηγή εξουσίας για τη χριστιανική πίστη και πρακτική.
Μαρία Γερμαντζίδου, Δημοσιογράφος
