Με τον Θωμά γνωριστήκαμε στη Θεσσαλονίκη σε ρεπορτάζ αυτοδιοίκησης επί δημαρχίας Ζέρβα. Πριν λοιπόν έλθει ο κορωνοϊός στις ζωές μας, προλάβαμε και συζητήσαμε από κοντά ποικίλα θέματα. Κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, αλλά το κεντρικό θέμα ήταν η Θεσσαλονίκη. Εκείνη τη μέρα είχε και ήλιο, οπότε τι καλύτερο από μία καλή συζήτηση με καθάριο ουρανό και καφέ στο χέρι; Δυστυχώς λόγω του ιού δεν μπορούμε να βρεθούμε από κοντά, οπότε τα γραπτά μηνύματα και οι βιντεοκλήσεις είναι οι δίοδοι επικοινωνίας.
Μιας και συμπληρώθηκαν 200 χρόνια από την απελευθέρωση της πατρίδας μας, της Ελλάδας μας, ο Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς ανοίγει τα χαρτιά του και εκφράζει τις απόψεις περί πατριωτισμού και παιδείας, όση απέμεινε. Γιατί όπως δήλωσε και ο ίδιος στο grdiscovery, τα ιστορικά βιβλία από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο έχουν ελάχιστες αλήθειες. Αλλά ποιος είναι αυτός ο Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς που μας μιλά;
Γεννήθηκε τον Μάιο του 1992 και κατάγεται από το Κιλκίς και τον Ίασμο Ροδόπης. Από νεαρή ηλικία ήταν ενεργός στα κοινά, καθώς διετέλεσε μέλος για έξι έτη 15μελών και 5μελών Μαθητικών Συμβουλίων. Tον Μάιο του 2019 ήταν, για πρώτη φορά, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο Κιλκίς, δίχως επιτυχία.
Πήρε το πρώτο του πτυχίο πάνω στις Δημόσιες Σχέσεις και τα Νέα Μέσα Επικοινωνίας. Μετέπειτα εργάστηκε για οχτώ μήνες στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας Θεσσαλονίκης, στο Αυτοτελές Γραφείο Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων του κ. Απόστολου Τζιτζικώστα. Το διάστημα αυτό πραγματοποιεί το μεταπτυχιακό του στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, πάνω στον κλάδο των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών και της Διπλωματίας και είναι πολύ χαρούμενος για αυτό. Όσον αφορά τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, τις ολοκλήρωσε στο NATO R.D.C./G.R. – Γ’ Σ.Σ., στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Στο κομμάτι της δημοσιογραφίας, στην ηλικία των 16 ετών έγραψε το πρώτο του άρθρο σε νεανικό blog. Παρακολούθησε εξάμηνο σεμινάριο πάνω στη Δημοσιογραφία και τα Μ.Μ.Ε. από το Μediterranean College Θεσσαλονίκης. Από ‘κει και πέρα ξεκίνησε το δημοσιογραφικό ταξίδι, το οποίο και συνεχίζεται εδώ και δώδεκα έτη. Κάποια από αυτά είναι τα offtherecordnews, Παρασκήνιο, Karfitsa, PoliticalPress, gnomikilkis, rizopoulospost και lastpoint. Σήμερα έχει δική του εκπομπή σε διαδικτυακό ραδιόφωνο.
Το 2017 εργάστηκε στην Ελληνική Πρεσβεία στο Βασίλειο των Κάτω Χωρών, στη Χάγη στο Τμήμα Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων. Φιλομαθής των ξένων γλωσσών, ομιλεί την αγγλική και γερμανική γλώσσα. Συμμετείχε σε πληθώρα (59 συνολικά) Συνεδρίων, Σεμιναρίων και Ημερίδων, κοινωνικού, οικονομικού και καλλιτεχνικού χαρακτήρα. Σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Χάγη, Βρυξέλες, αλλά και διαδικτυακά πλέον.
-Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη δημοσιογραφία και με τι θέματα ασχολείσαι;
Αρχικά λατρεύω τις συνεντεύξεις που κάνουμε/κάνω εδώ και 2-3 χρόνια. Φθάσαμε τις 220 αυτές τις μέρες και τις αγαπάει και ο κόσμος. Έχουμε στο ενεργητικό μας από Υφυπουργό μέχρι ανερχόμενα μοντέλα. Πρόσφατα φτιάξαμε μια νέα στήλη τους «The ReMARKables». Όλα αυτά είναι ένα ταξίδι. Πας σε μέρη που πάντα ήθελες να πας. Βλέπεις πράγματα που δεν ήθελες ποτέ σου να δεις. Φτάνει να μη ξεχνάς την αλήθεια. Οι κεντρικοί – βασικοί πυλώνες που, με μεράκι, μου αρέσει να ασχολούμαι, να κάνω έρευνα, να αναλύω είναι η Ελλάδα και οι προοπτικές της, σε διπλωματικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Ο Δυτικός Κόσμος και η Ανατολική Μεσόγειος (Η.Π.Α., Γαλλία, Ε.Ε., Ισραήλ και Βαλκάνια) και η γυναίκα στην Πολιτική και τα ΜΜΕ.
-Τι γνώμη έχεις για τη φετινή παρέλαση με τα πολεμικά μαχητικά εν μέσω πανδημίας;
Σε ότι αφορά τον περσυνό Οκτώβριο και Μάρτιο του 2020 είναι και οι δύο ακυρώσεις απόλυτα, σεβαστά και λογικά αποδεκτές. Βρισκόμασταν σε δύσκολη φάση με την πανδημία. Όμως για αυτόν τον Μάρτη και τα 200 χρόνια Ελλάδας και Επανάστασης, όχι, λυπάμαι… με ενοχλεί πολύ που δεν γίνει κάτι μεγάλο, κάτι ωραίο, κάτι αληθινά ελληνικό, φαντασμαγορικό και μεγαλοπρεπές. Δεν κατηγορώ ούτε την ελληνική κυβέρνηση, ούτε την ελληνική κοινωνία και ούτε τον τάδε κρατικό ηγέτη άλλης χώρας που δε δέχθηκε να έρθει ή ήταν καταφατικός, μα τελικά το ακύρωσε. Όλα είναι αποδεκτά. Όμως δεν παύει να με στενοχωρεί το κάπως «φτωχικό» κλίμα που επικρατεί αυτές τις μέρες.
-Πως αντιμετωπίζουν οι Έλληνες, τόσο οι ενήλικοι όσο και ανήλικοι, τα ελληνικά ήθη και έθιμα;
Νομίζω με σκεπτικισμό και ελαφρά συμπάθεια πως… η μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας πλέον βαριέται τα πολλά κλαρίνα και τους πολλούς ζουρνάδες. Λάθος θαρρώ. Δεν κρίνω. Είμαι σθεναρά υπέρ της μουσικής, της πολιτιστικής παράδοσης και της εθνικής και κοινωνικής συνεχείας, αλλά σέβομαι και αυτές/αυτούς που έχουν κάπως αποτραβηχτεί από όλα αυτά.
-Τι πιστεύεις για τη σχολική εκπαίδευση όσον αφορά το μάθημα της ιστορίας;
Ανεξαρτήτως υπουργού και κόμματος, τα ιστορικά βιβλία από το δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο έχουν ελάχιστες αλήθειες, πολλά κενά και μεγάλες ελλείψεις. Ζητώ συγγνώμη, αλλά είμαι αρκετά απογοητευμένος από αυτό το κομμάτι. Βέβαια αναμένω και αισιοδοξώ. Όλα αλλάζουν. Το τονίζω, δεν είναι κομματικό ζήτημα. Είναι ελληνικό.
-Ποιες χώρες στο εξωτερικό εορτάζουν τις ελληνικές επετείους; Διότι ορισμένες έχουν μεγάλο σεβασμό για το ελληνικό έθνος.
Γνωρίζω ότι οι απανταχού ομογενείς γυναίκες και άνδρες, κάθε γενιάς, κάνουν καλή δουλειά και έχουν περάσει δυναμικά το μήνυμά μας, 50-60 χρόνια τώρα. Από Καναδά μέχρι Αυστραλία. Σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες τιμάνε την Ελλάδα και τους Ήρωές της. Κάποιες από αυτές είναι η Ελβετία, η οποία τιμά τον Ιωάννη Καποδίστρια.
Υπάρχουν ονομασίες σε κτήρια και πλατείες, καθώς είναι από τους ιδρυτές του πρώτου ελβετικού Συντάγματος, απεσταλμένος από τη ρωσική αυτοκρατορίας ως υπουργός Εξωτερικών και διπλωμάτης. Επίσης ο ίδιος με άλλους διπλωμάτες της εποχής «έριξαν την ιδέα στο τραπέζι» περί ουδετερότητας της Ελβετίας. Αλλά αν κάποια χώρα κάνει κάτι παραπάνω από δική της πρωτοβουλία, δεν το γνωρίζω. Πάντως η Νορβηγία και η Αρμενία έχουν ιδιαίτερη αγάπη στην Ελλάδα και την Ιστορία μας.
-Πως βλέπεις τις σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας;
Όπως μάθαμε και στο Μεταπτυχιακό μου στο Τμήμα Δ.Ε.Σ. του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, από τις πολλές και πολλούς καθηγητές μας στα Διεθνή δεν κάνουμε ποτέ προβλέψεις. Μόνο πιθανές εικόνες και αποτυπώσεις του τι μπορεί να συμβεί, με βάση τα δεδομένα και τα σημερινά τεκμήρια.
Οι δίαυλοι Ελλάδας – Τουρκίας πρέπει να παραμείνουν σχετικά ανοικτοί, αφού η συνεχής αντιπαράθεση είναι επιζήμια και για τις δύο χώρες. Δε χρωστάμε φυσικά τίποτα και δεν χαρίζουμε τίποτα από ότι μας ανήκει. Από την ώρα που η Ευρώπη δεν έχει κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική, πρέπει να κρατάμε «μικρό καλάθι». Οφείλουμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση να το πάρουμε αυτό στα σοβαρά.
Η ελληνική αξιωματική –και- μη αντιπολίτευση δεν μπορεί να ζητάει πολιτικό μορατόριουμ. Το έχει ζητήσει η Κυβέρνηση με τη στάση της και δεν ανταποκρίθηκε. Μετά την επάνοδο στην κανονικότητα, είναι σημαντικό, τόνισε, το πώς σκοπεύει η ευρωζώνη να διαχειριστεί την κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα μέτωπα είναι πολλά. Μεταναστευτικό, προσφυγικό, ελληνοτουρκικό – τουρκοκυπριακό, Καύκασος. Θέλει ετοιμότητα και εγρήγορση και θαρρώ ότι ως Ελλάδα είμαστε καλά και δυνατοί.
-Τι θα μπορούσε να αλλάξει στη νοοτροπία του Έλληνα προκειμένου να τιμά με πιο ορθό τρόπο την ιστορία και την κουλτούρα του;
Φίλη Μαρία, εξαίρετη συνάδελφε Μαρία, η απάντηση είναι απλή και εύκολη. Καλή, πολύπλευρη, ανοιχτή εκπαίδευση από αρκετά νεαρή ηλικία και δια Βίου Μόρφωση. Από σωστές, καλές, αντικειμενικές, εμπεριστατωμένες και σοβαρές πηγές. Το πάθος για την αλήθεια, τη μόρφωση και την ανακάλυψη της γνώσης πρέπει να μπαίνει στο μυαλό μας σαν σποράκι, όταν είμαστε 4-5 ετών. Έτσι να γίνεται ένας τεράστιος και γέρος πλάτανος μέχρι φύγουμε από αυτή τη ζωή. Μέχρι την τελευταία μας ανάσα. Μην περιμένετε να σας μορφώσει κανείς.
-Γιατί ο κόσμος μπερδεύει τους όρους «εθνικιστής», «πατριώτης» και «εθνιστής»;
Ο κόσμος τα μπερδεύει όλα αυτά γιατί δε γνωρίζει, βαριέται να ψάξει. Χάσαμε, ίσως, όλες και όλοι τις αρχές και τις αξίες μας κάπου ανάμεσα στα τάμπλετς και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι απλά «Μέσα», όπως μαρτυράει και ο όρος. Δεν είναι η ζωή μας, ο στόχος, το όμορφο λιμάνι, ο σκοπός. Είναι ένας εικονικός κόσμος, είναι μέσα ενημέρωσης, επικοινωνίας, ανταλλαγής, εμπορίου και κέρδους.
Πατριώτης είναι κάτι πολύ γλυκό και όμορφο και ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Εθνιστής είναι κάτι μοντέρνο και ανανεωτικό. Ο όρος του εθνικιστή πλέον σίγουρα έχει μια σκοτεινή πλευρά. Δεν το ενστερνίζομαι ως άτομο και πολίτης.
Μια ρήση του Γάλλου Στρατιωτικού και Πολιτικού, Σαρλ Ντε Γκωλ, λέει πως ο «πατριωτισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ’ όλα την αγάπη για τη χώρα σου. Εθνικισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ’ όλα το μίσος για τις άλλες».
Μετά τη διαδικτυακή συνέντευξη, ο Θωμάς μας ευχαρίστησε για την ποιότητα και το χρόνο της ομάδας του GRDiscovery. Τέλος, ευχήθηκε να είμαστε όλοι καλά και να συνεχίσουμε να δημιουργούμε έργο.
Μαρία Γερμαντζίδου, Δημοσιογράφος
