Η εβδομάδα των παθών είναι πάντα κατανυκτική. Το Πάσχα, για την ορθόδοξη εκκλησία, είναι η σημαντικότερη γιορτή και το αποκορύφωμά της είναι το Μεγάλο Σάββατο. Πάμε, λοιπόν, να ανακαλύψουμε πολύ σύντομα τι χρειάζεται κανείς να ξέρει για τη Μεγάλη αυτή ημέρα.
Το Μεγάλο Σάββατο είναι η τελευταία ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Μεγάλης Σαρακοστής. Το πρωί εορτάζεται στην εκκλησία η πρώτη Ανάσταση, ο Εσπερινός δηλαδή της Κυριακής του Πάσχα. Κατά την πρώτη Ανάσταση, μεταδίδονται οι ύμνοι της προσμονής και της λύτρωσης, από τη φθορά και τον θάνατο. Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου γιορτάζουμε «την θεόσωμον ταφήν» και «την εις άδου κάθοδον», δηλαδή την ταφή του Κυρίου και την κάθοδο Του στον Άδη, όπου κήρυξε σε όλους τους νεκρούς.
Σύμφωνα με την εκκλησία, η ταφή έγινε το απόγευμα της Μ. Παρασκευής, ωστόσο η Εκκλησία έκρινε ορθό να αφιερώσει μια ολόκληρη μέρα προς τιμήν αυτού του γεγονότος.
Αναφορικά με το εσωτερικό της εκκλησίας, από βραδίς έχουν αλλάξει όλα τα πένθιμα καλύμματα του ναού και έχει στολισθεί με κόκκινα, αναστάσιμα. Στα Ιεροσόλυμα, η τελετή της Αφής του Αγίου Φωτός και της Ανάστασης του Κυρίου, γίνονται το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου. Έχει ονομαστεί Ανάσταση, γιατί σε κάποιο σημείο της τελετής, ο Ιερέας πετά στους πιστούς φύλλα δάφνης (βάγια) και προαναγγέλλει την Ανάσταση του Κυρίου, λέγοντας: «Ανάστα ο Θεός κρίνων την γην…». Ίσως, η ύπαρξη αυτής της προαναγγελλίας, να είναι ο λόγος που το πένθος των πιστών την ημέρα αυτή είναι μικρότερο, σε σχέση με αυτό της Μεγάλης Παρασκευής.
Μέχρι και σήμερα, δεν υπάρχει συμφωνία για την ακριβή ώρα που αναστήθηκε ο Ιησούς. Ο Ιησούς Χριστός πεθαίνει το μεσημέρι της Παρασκευής. Μέχρι τα μεσάνυχτα της Παρασκευής είναι η πρώτη μέρα, μέχρι τα μεσάνυχτα του Σαββάτου είναι η δεύτερη μέρα, οπότε ο Ιησούς πρέπει να αναστήθηκε από τις 00:01 την νύχτα της Κυριακής, μέχρι και τις 24:00 της ίδιας ημέρας. Αυτός είναι και ο λόγος που η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει ορίσει ως ώρα της Ανάστασης, ακριβώς τη στιγμή που ξεκινάει η τρίτη ημέρα, με το σκεπτικό πως όποτε κι αν αναστήθηκε ο Χριστός, η σωστή ώρα περιέχεται μέσα στην Κυριακή.
Κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας, στις 12 ακριβώς τα μεσάνυχτα, σβήνουν τα φώτα της εκκλησίας και ο ιερέας προβάλει στην Ωραία Πύλη, κρατώντας σε κάθε χέρι από μία δεσμίδα τριάντα τριών κεριών με το Άγιο Φως, ψάλλοντας το «Δεύτε λάβετε Φως…». Στη συνέχεια, ιερείς, ψάλτες και πιστοί βγαίνουν στον περίβολο της εκκλησίας, όπου γίνεται η ανάγνωση του Ευαγγελίου της Αναστάσεως και ψάλλεται το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος».
Αμέσως μετά, αρχίζουν να πέφτουν πυροτεχνήματα και βεγγαλικά. Μετά την Ανάσταση, οι πιστοί μεταφέρουν στο σπίτι τους το Άγιο Φως. Στην είσοδο του σπιτιού τους, σχηματίζουν, με τον καπνό της φλόγας της λαμπάδας, το σύμβολο του σταυρού. Έπειτα, ανάβουν το καντήλι και προσπαθούν να το κρατήσουν αναμμένο τουλάχιστον τρεις με σαράντα ημέρες. Στη συνέχεια, κάθονται στο πασχαλινό τραπέζι για να φάνε την πατροπαράδοτη μαγειρίτσα (σούπα από αρνίσια ή βοδινά εντόσθια), τα μοσχομυριστά κουλούρια και τσουρέκια και να τσουγκρίσουν τα κόκκινα αυγά.
Ανεσιάδου Ελένη, Δημοσιογράφος
