Το καλοκαιρινό μπουγέλο σηματοδοτεί, μέχρι και σήμερα, για μικρούς και μεγάλους, την επίσημη έναρξη του καλοκαιριού αλλά και το τέλος μιας εποχής. Συνήθως, το τέλος της σχολικής χρονιάς αλλά και των σχολικών χρόνων. Όλοι σίγουρα θυμόμαστε τον αποχαιρετισμό από το δημοτικό σχολείο που πηγαίναμε, με το τελευταίο, γεμάτο συναισθήματα, μπουγέλο. Μνήμες, αναμνήσεις και χαρούμενες παιδικές φωνές, οι φωνές των συμμαθητών μας, ηχούν στα αυτιά μας για λίγο, αν κλείσουμε τα μάτια μας. Ένα παιχνίδι που κρύβει χιλιάδες σχολικές αναμνήσεις και αποχαιρετά τα παιδικά μας χρόνια, όσο πιο ρεαλιστικά και ανώδυνα μπορεί. Μετά από αυτό το τελευταίο μπουγέλο στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου, η παιδική ηλικία παύει να υπάρχει και την διαδέχεται η εφηβική και ο μόνος τρόπος, τελικά, για να επιστρέψει ξανά, είναι να κάνεις δικά σου παιδιά .Μόνο τότε γίνεσαι και πάλι παιδί.
Κανόνες του παιχνιδιού
Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι ίδιοι και δεν αλλάζουν, όσα χρόνια και αν περάσουν. Το παιχνίδι είναι ατομικό, με σκοπό να γίνουν όλοι μούσκεμα από την κορυφή μέχρι τα νύχια και γίνεται ομαδικό μόνο όταν παίζουν τα αγόρια εναντίον των κοριτσιών, ο κλασικός δηλαδή, σχολικός, αθώος ανταγωνισμός. Το μόνο που χρειάζεται ως εξοπλισμό είναι ανθεκτικές, μεγάλες σακούλες, πλαστικά μπουκάλια και σίγουρα πολύχρωμα νερομπάλονα. Το παιχνίδι διαρκεί το πολύ μία με μιάμιση ώρα και τελειώνει μόνο και εφόσον έχουν γίνει όλοι μούσκεμα, έχουν κυνηγηθεί αρκετά και πλέον ανυπομονούν να φάνε το πρώτο παγωτό ξυλάκι της χρονιάς, πριν πάνε σπίτι και αποχαιρετιστούν για τις καλοκαιρινές διακοπές.
Και το παιχνίδι συνεχίζεται…
Μπορεί το πρώτο μπουγέλο να κλείνει την πόρτα του σχολείου για λίγους μήνες, ανοίγει όμως τις πόρτες των σπιτιών σε κάθε γειτονιά. Οι γειτονιές γεμίζουν με παιδικές φωνές, τραγούδια, ομαδικά παιχνίδια, όπως κρυφτό, κυνηγητό, στρατιωτάκια ακούνητα και αγέλαστα, αστυνόμοι και κλέφτες, αλλά, φυσικά, τις πιο ζεστές μέρες τα παιδιά δε χάνουν την ευκαιρία να δροσιστούν παίζοντας μπουγέλο, ακόμα και στα σιντριβάνια των μεγαλουπόλεων. Και ποιος δεν έπαιξε μπουγέλο στα παιδικά του χρόνια και ποιος δεν μάζευε λεφτά να αγοράσει πολύχρωμα νερομπαλονάκια από το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς. Όλες αυτές οι αναμνήσεις και άλλες πολλές, από διάφορα καλοκαιρινά, ανέμελα παιχνίδια, μπορεί για κάποιους να είναι γνώριμα αλλά για κάποιους άλλους είναι άγνωστα και ίσως να μην τα γνώρισαν ή να μην τα γνωρίσουν ποτέ, διότι οι καιροί άλλαξαν και τα παιχνίδια πήραν πια άλλη μορφή. Τίποτα πλέον δεν είναι αθώο και αγνό, όλα άρχισαν να κρύβουν μέσα κανόνες και εξαιρέσεις. Αυτές οι εξαιρέσεις, ίσως, ευθύνονται για την παιδικότητα που έχει χαθεί.
Άραγε εσείς, παίζατε μπουγέλο μικροί, ξέγνοιαστα και ανέμελα;
Ίλια Μπανταβάνη, Δημοσιογράφος
