Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

ΝΗΣΤΕΙΑ: ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ (ΜΕΡΟΣ Α)

Ο επιστημονικός ορισμός ΝΗΣΤΕΙΑ αφορά την ηθελημένη ή μη αποχή από την τροφή. Στον ελληνορθόδοξο χριστιανισμό, νηστεία είναι η εκούσια αποχή από ορισμένα είδη τροφών. Καθώς και ο περιορισμός της ποσότητας του φαγητού, ως μια δοκιμασία σώματος και πνεύματος. Αλλά και ως μέσο για την  απόκτηση  της αρετής.

Ο άνθρωπος που νηστεύει δυναμώνει τη θέλησή του, επιβάλλεται στον εαυτό του και υποτάσσει το σώμα του στο πνεύμα του. Δείχνει την αγάπη του στο Θεό, την υπακοή  του σε όσα η θρησκεία  ορίζει και με αυτόν  τον τρόπο  ελκύει τη χάρη και την αγάπη του Παντοδύναμου.

Είναι βέβαια αυτονόητο πως αξία δεν έχει μόνο η νηστεία των τροφών αλλά και των παθών. Για αυτό η εκκλησία μας προτρέπει «Νηστεύσωμεν, αδελφοί, σωματικώς, νηστεύσωμεν και πνευματικώς».

Αν και η νηστεία είναι συνήθεια πολλών λαών από τους αρχαίους χρόνους, στη σημερινή εποχή κερδίζει συνεχώς αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων. Αποτελεί φρούριο απέναντι στη λαιμαργία που χαρακτηρίζει το σύγχρονο άνθρωπο. Επίσης, συντελεί σε έναν ιδιαίτερα υγιεινό τρόπο διατροφής, συμβάλλοντας στη διατήρηση και προαγωγή της υγείας του.

Ας δούμε το θέμα μας αγαπητοί φίλοι από την βάση πως ξεκίνησε και το γιατί, δηλαδή την ιστορία της νηστείας…

Από  τις ιστορικές  πηγές που έχουμε στη διάθεσή  μας, συμπεραίνουμε πως η νηστεία αποτελεί συνήθεια αρκετών λαών από τους αρχαίους χρόνους. Η σημασία της ήταν πάντα συγκεκριμένη. Δηλαδή ως άσκηση θρησκευτικής λατρείας, ένδειξη θλίψεως ή ως προπαρασκευή και προετοιμασία πριν από τις μεγάλες θρησκευτικές εορτές.

Φαίνεται ότι η συνήθεια αυτή ξεκίνησε από τους αρχαίους λαούς της Άπω Ανατολής. Στο βουδικό κώδικα του Μανού υπάρχουν ξεκάθαρες  εντολές που ορίζουν  τη νηστεία και την αποχή  από συγκεκριμένα είδη τροφών. Οι Βραχμάνες επίσης είναι γνωστό  ότι τηρούσαν αυστηρότατες νηστείες. Πιστεύεται ότι οι ανατολικές χώρες μετέδωσαν τη συνήθεια της νηστείας στους αρχαίους Αιγυπτίους και αυτοί  με τη σειρά τους στους αρχαίους Έλληνες. Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε και να παρατηρήσουμε ότι όλοι αυτοί οι λαοί απλά ακολουθούν ένα μικρό κομμάτι της ορθοδοξίας. Οι συνήθειες της ορθοδοξίας οδηγούν στην πραγματική νηστεία.

H ΝΗΣΤΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ

Ο Έλληνας  ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρεται στους Αιγυπτίους, λέγοντας  ότι υποβάλλονταν σε νηστεία,  για λόγους θρησκευτικούς όσο και υγιεινής, κυρίως στις μεγάλες γιορτές  της Ίσιδας. Νήστευαν  συνήθως οι ιερείς, οι οποίοι  επέβαλλαν  τον εαυτό τους στην αποχή  από συγκεκριμένα είδη τροφών για διάστημα από μία έως έξι εβδομάδες.

Στην αρχαία Ελλάδα, η νηστεία αφορούσε κυρίως τη λιτότητα, τον περιορισμό της ποσότητας και την ακολουθούσαν οι ιερείς, οι αξιωματούχοι και οι βασιλείς πριν από θυσίες ή θρησκευτικές τελετές.

Κατά τα Ελευσίνια μυστήρια και τα Θεσμοφόρια των Αθηνών, νήστευαν και οι απλοί πολίτες της αρχαίας Ελλάδας. Επιπροσθέτως, λέγεται πως οι γυναίκες  ήταν υποχρεωμένες για μια ολόκληρη μέρα να κάθονται στη γη, έχοντας πένθιμη έκφραση.

Οι ιερείς του Δία στην Κρήτη είχαν υποχρέωση να απέχουν από κρέας, ψάρι και γενικά από όλα τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης εφ όρου ζωής. Οι Λακεδαιμόνιοι είχαν γενική νηστεία σε  ολόκληρη τη χώρα όταν πίστευαν πως πρόκειται να εμπλακούν σε πόλεμο.

Οι αρχαίοι Ρωμαίοι λέγεται  πως για να αποκτήσουν την εύνοια των θεών πριν από κάθε πολεμική εκστρατεία, νήστευαν  για 10 ημέρες. Προς τιμήν της θεάς Δήμητρας και του Δία καθώς και πριν από θυσίες στους θεούς. Για να τιμήσουν λοιπόν θεούς ή για να τελέσουν θυσίες, είχαν θεσμοθετήσει περιόδους νηστείας.

Φαίνεται  λοιπόν πως η νηστεία στους αρχαίους χρόνους  ήταν άσκηση πειθαρχίας. Δοκιμασία που εξιλέωνε και «καθάριζε  τον πιστό», τον έκανε πιο δυνατό και τον έφερνε πιο κοντά στους θεούς.

H ΝΗΣΤΕΙΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΤΕΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ

Ίσλαμισμός: H κύρια υποχρέωση των πιστών μωαμεθανών είναι η νηστεία του Ράμανταν  («Ραμαζάνι»).  Το Ράμανταν είναι ένας από τους πέντε «στύλους» της ισλαμικής πίστης. Κάθε πιστός μουσουλμάνος πρέπει να τηρεί με ευλάβεια για να εξασφαλίσει μια θέση στον παράδεισο. Το Ράμανταν προβλέπει  ότι από την ανατολή του ηλίου έως και τη δύση του πρέπει  να απέχει ο πιστός από όλες τις τροφές. Κατά το διάστημα της νύχτας μπορούν  να καταναλώσουν όλες τις μη απαγορευμένες τροφές και σε όποια  ποσότητα θέλουν.

Το Κοράνι (ιερό κείμενο του ισλάμ) ορίζει τις απαγορευμένες τροφές καθώς επίσης και ποιες επιτρέπονται. Οι κυριότεροι περιορισμοί αφορούν την κατανάλωση του χοιρινού κρέατος, καθώς και την πόση αλκοολούχων ποτών. Όσοι μωαμεθανοί είναι ασθενείς ή έχουν κάποιον άλλο λόγο ώστε να μη νηστέψουν, υποχρεώνονται να αναπληρώσουν τη νηστεία σε άλλη χρονική περίοδο.

Τα αποτελέσματα βέβαια διαφόρων ερευνών που έχουν γίνει, για να διαπιστωθούν τα αρνητικά ή θετικά  αποτελέσματα που έχει αυτή η νηστεία  στην υγεία των πιστών, είναι αντιφατικά.

Από τη μία φαίνεται να υπάρχει μείωση στα επίπεδα της χοληστερίνης, των τριγλυκεριδίων και του σωματικού βάρους και από την άλλη όμως η ολοήμερη αποχή από το φαγητό επιβραδύνει το μεταβολισμό του ανθρώπινου οργανισμού.

Την τροφή που χρειάζεται ο οργανισμός για να ανταπεξέλθει στις καθημερινές του δραστηριότητες, τη λαμβάνει το βράδυ. Έτσι, ο πιστός αισθάνεται ατονία κατά τη διάρκεια της ημέρας και στομαχικές  διαταραχές. Λόγω της αυξημένης ποσότητας τροφής στο στομάχι κατά  τη διάρκεια του ύπνου. Οι ειδικοί συστήνουν επίσης στους διαβητικούς να μη μετέχουν στη νηστεία,  καθώς απορυθμίζεται το σάκχαρό τους. Όμως για τους διαβητικούς συστήνονται μικρά και συχνά γεύματα.

Σκάναρε και ακολούθησε την έρευνα:

Γεώργιος Μαραντίδης, Διατροφολόγος

 

Share this!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *