Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

Ο ARSENE LUPIN ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ

Ανάμεσα στις τόσες και τόσες ιστορίες που έχει να προσφέρει ο χώρος του αθλητισμού, υπάρχουν και κάποιες, που με μεγάλη ευκολία θα μπορούσαν να γίνουν ταινίες με πρωταγωνιστές τους Adam Sandler ή Sacha Baron Cohen.

Μία από αυτές θα ξεκινούσε κάπου στην Λατινική Αμερική, γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1960.

Ο Carlos Henrique Raposo, γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1963 στο Rio Parde της Βραζιλίας και εξελίχθηκε στην μεγαλύτερη φάρσα ποδοσφαιριστή, που θα αντίκριζε ο κόσμος. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο χωρίς κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο. Σαν τον μέσο Βραζιλιάνο ,που φυσικά κατέχει λίγο πολύ το ”τόπι” και λέγεται πως πήρε το παρατσούκλι Kaiser λόγω της υποτιθέμενης ομοιότητας του με τον Franz Beckenbauer, αν και κάποιος φίλος του, εκμυστηρεύτηκε σε δημοσιογράφους, πως το προσωνύμιο το απέκτησε από την γνωστή μπύρα Kaiser.

Άρχισε την καριέρα του στην Botafogo και το αργότερα μετακινήθηκε στην Flamengo.

Το 1979 κάποιοι scouts της Puebla εντυπωσιάστηκαν από τις ικανότητες του( μεγάλοι γνώστες προφανώς ) και γρήγορα εντάχθηκε στο δυναμικό της μεξικανικής ομάδας, όπου κάποιους μήνες μετά τον άφησαν ελεύθερο χωρίς να έχει παίξει ούτε ένα ματς.

Επέστρεψε στην χώρα του σαν ένας άνθρωπος ο οποίος ήθελε να είναι ποδοσφαιριστής αλλά χωρίς να χρειάζεται να αγωνίζεται.

Με την τεράστια ευφυία του και με πρακτικές σύγχρονου πολιτικού, ξεκίνησε να φτιάχνει το δικό του δίκτυο, κάνοντας φιλίες με γνωστούς ποδοσφαιριστές της εποχής, όπως οι Carlos Alberto Torres, Ricardo Rocha και Renato Gaucho, με απώτερο σκοπό να τον προτείνουν σε ομάδες της χώρας.

Φυσικά, είχε τα χαρακτηριστικά και το σώμα ποδοσφαιριστή χωρίς το πιο σημαντικό, την ικανότητα.

Η καλά μεθοδευμένη τακτική του δούλεψε πολύ καλά και το mondus operandi του είχε την εξής μορφή : έκανε μικρά χρονικά συμβόλαια, δήλωνε τις πρώτες εβδομάδες πως δεν μπορεί να αγωνιστεί λόγω φυσικής κατάστασης και έτσι περνούσε ο πρώτος καιρός χωρίς να αγωνίζεται. Όταν ήταν υποχρεωμένος να κάνει προπόνηση και με τους άλλους συμπαίκτες του, ξαφνικά ” τον έπιανε κάποιο τράβηγμα” και λόγω της υπανάπτυκτης ιατρικής τεχνολογίας της εποχής, η απάτη αυτή έπιανε πάντα. Μάλιστα είχε και κάποιο φίλο οδοντίατρο ο οποίος τον συμβούλευε και όποτε η ομάδα τον χρειαζόταν, επικαλούταν πως έχει εστιακή λοίμωξη. Με αυτόν λοιπόν τον τρόπο κατάφερε να περάσει από πολλές ομάδες, χωρίς να γίνει αντιληπτή η απάτη του.

Επίσης, είχε κάνει φιλίες με πολλούς δημοσιογράφους, οι οποίοι έγραφαν φανταστικές ιστορίες για εκείνον, όπως το γεγονός ότι του πρότειναν όσο έπαιζε στην Puebla, να γίνει Μεξικανός πολίτης και να αγωνιστεί με την Εθνική. Πάντα είχε πάνω του ψεύτικα παιδικά κινητά τηλέφωνα, με τα οποία προσποιούταν πως μίλαγε ( σε ξένες γλώσσες πολλές φορές ) με συλλόγους από όλο τον κόσμο ώστε να πείθει τους γύρω του, πόσο πολύτιμος παίκτης ήταν!

Ανάμεσα στις δολοπλοκίες του ήταν και το αφήγημα πως ήταν μέλος της Talleres de Cordoba και της Independiente.  Ήταν επίσης μέλος της ομάδας, η οποία το 1984 είχε κατακτήσει το Copa Libertadores και το Intercontinental Cup. Εκεί παρουσίασε τον εαυτό του σαν Carlos Henrique, πρόσωπο υπαρκτό και αληθινό νικητή των δύο αυτών διοργανώσεων.

Το 1986 υποτιθέμενα πήγε στην Ευρώπη και στην Gazélec Ajaccio, όπου αγωνιζόταν ένας φίλος του.

Σε μία προπόνηση της ομάδας για την παρουσίαση του στους φιλάθλους, φοβήθηκε μην φανερωθεί και κλώτσησε όλες τις μπάλες στο κοινό και φίλησε με πάθος το σήμα στην φανέλα του.

Τον επόμενο χρόνο γύρισε στην Βραζιλία αλλά οι φίλοι του δημοσιογράφοι τον ανύψωσαν στις εφημερίδες σαν τεράστιο γκολτζή, που είχε παίξει στην Γαλλία για οκτώ σεζόν! Παρόλα αυτά, ο ”φίλος” του που έπαιζε στην Ajaccio για τέσσερα χρόνια, Fabio Barros, ισχυρίστηκε πως ο Kaizer ποτέ δεν πήγε στην Κορσική. Τόνισε μάλιστα πως απλά οι δύο τους είχαν βγάλει φωτογραφίες με την φανέλα της ομάδας, τις οποίες της χρησιμοποίησε μετά ο Βραζιλιάνος μαζί με πλαστά έγγραφα, ώστε να πείσει τον κόσμο πως είχε περάσει και την άλλη όχθη του Ατλαντικού.

Αργότερα, έπαιξε στην Bangu. Εκεί χρησιμοποίησε το παλιό κόλπο του τραυματισμού, μέχρι που ο ιδιοκτήτης της ομάδας τον υποχρέωσε να παίξει μιας και η Bangu έχανε 2-0.

Κατά την προθέρμανση, παρατήρησε κάποιους οπαδούς να βρίζουν τους συμπαίκτες του. Αμέσως τους επιτέθηκε με αποτέλεσμα να δει την κόκκινη κάρτα και να μην αγωνιστεί ακόμα μία φορά. Μετά το τέλος του ματς απολογήθηκε στον πρόεδρο λέγοντας του πως οι οπαδοί τον αποκάλεσαν κλέφτη και αυτός ήταν ο λόγος που αντέδρασε.

Φυσικά πήρε συγχωροχάρτι και παράταση του συμβολαίου του για ακόμα έξι μήνες.

Πέρασε και από την Fluminense αλλά εκείνη την περίοδο κατάλαβαν το κόλπο με το κινητό και τον έδιωξαν. Τερμάτισε την ”πλούσια” και ”γεμάτη διακρίσεις” καριέρα του στη Vasco Da Gama, όπου πήγε να βοηθήσει έναν ποδοσφαιριστή που είχε πρόβλημα με το αλκοόλ, μιας εκείνος δεν έπινε και όλοι γνώριζαν πως ήταν πολύ καλός άνθρωπος…

Βασίλης Λαζάρου, αθλητικογράφος.

Share this!

3 σκέψεις στο “Ο ARSENE LUPIN ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ”

  1. STYLIANOS MIAOUDAKIS

    Πολύ ωραίο άρθρο, ωστόσο έχω μια απορία, από ότι γνωρίζω κινητά τηλέφωνο την περίοδο που περιγράφονται τα κατορθώματα του εν λόγω κυρίου δεν υπήρχαν.

    1. Όπως έγραψα ήταν πλαστικά και ψεύτικα κινητά . Κινητά υπήρχαν για τους γιάπηδες! Ο συγκεκριμένος το ήξερε και δούλευε τον κόσμο! 😂

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *