Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΙΛΝΤ
Ο ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΙΛΝΤ ήταν Ιρλανδός μυθιστοριογράφος, ποιητής, δραματουργός και κριτικός. Γεννήθηκε στο Δουβλίνο, καθώς ήταν το δεύτερο από τα τρία παιδιά της Τζέιν Φρανσέσκα Έλτζι (1821 – 1896) και του Σερ Γουίλλιαμ Ουάιλντ (1815 – 1876).
Ακούστε την ανάγνωση του άρθρου
Ο Σερ Γουίλλιαμ Ουάιλντ υπήρξε επιτυχημένος χειρούργος – ωτορινολαρυγγολόγος και χρίστηκε ιππότης το 1864 για τις ιατρικές υπηρεσίες του σε όλη την επικράτεια της χώρας. Η κλινική του, όπου προσέφερε φροντίδα στους άπορους, υπήρξε ο πρόδρομος της Ωτορινολαρυγγικής κλινικής του Δουβλίνου.
Η μητέρα του, υπέρμαχη της επανένωσης της Ιρλανδίας, έγραφε ποίηση για το επαναστατικό κίνημα των Young Irelanders, με το ψευδώνυμο Speranza (ελπίδα στα ιταλικά). Ο Ουάιλντ είχε βαφτιστεί στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Μάρκου στο Δουβλίνο. Μέχρι την ηλικία των εννέα ετών λάμβανε μαθήματα κατ’ οίκον, ενώ στην συνέχεια φοίτησε στο Portora Royal School, 160 χιλιόμετρα έξω από την πόλη του Δουβλίνου.
ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Ο Ουάιλντ κέρδισε υποτροφία για να σπουδάσει Κλασική Φιλολογία από το 1871 έως το 1874 στο Trinity College στο Δουβλίνο, όπου μοιράστηκε το σπίτι του με τον αδελφό του, Γουίλλυ. Το Trinity, ένα από τα κορυφαία σχολεία στο είδος του, του παρείχε τα απαραίτητα εχέγγυα για να αναπτύξει το ταλέντο του και η συναναστροφή του με τον Τζων Μάχαφυ (1839 – 1919) του ενέπνευσε την αγάπη για την Αρχαία Ελληνική γραμματεία.
Έδωσε εξετάσεις για υποτροφία στο Κολλέγιο Magdalen του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, στις οποίες αρίστευσε, κάνοντας την εισαγωγή του σίγουρη. Στο Magdalen συνέχισε τις σπουδές του στην Κλασική Φιλολογία, μέχρι το 1878. Στη διάρκεια της φοίτησής του προσπάθησε, να ενταχθεί στη ρητορική ομάδα του Πανεπιστημίου, την περίφημη «Oxford Union». Δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Στη διάρκεια των σπουδών του στο Magdalen, ο Ουάιλντ έγινε αρκετά γνωστός ως πρωτεργάτης τόσο του Αισθητικού όσο και του Παρακμιακού κινήματος.
ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ
Το 1883 δημοσιεύετε το πρώτο μεγάλο θεατρικό έργο του «Η Δούκισσα της Πάδουας». Δύο χρόνια αργότερα, το 1895, φέρνει στη δημοσιότητα το επόμενο αριστούργημά του «Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός». Δέκα χρόνια αργότερα υπογράφει την επόμενη μεγάλη του επιτυχία, «Σαλώμη». Μερικά από τα χειρόγραφά του που έχουν μείνει αξιέπαινα στο πέρασμα του χρόνου και αναλύουμε μέχρι και σήμερα:
- The portrait of Mr. W.H. (1889)
- The portrait of Dorian Grey (1890)
- The soul of man under Socialism (1891)
- A house of pomegranates (1891)
Ο Ουάιλντ αγαπούσε τον τρόπο έκφρασης μέσω των αποφθεγμάτων του. Σατιρικός μα πάνω από όλα αληθινός και πιστός στις ιδέες του, μας έχει δώσει μερικά πολύ βαθιά νοήματα. Που για περισσότερα από 100 χρόνια είναι ολοζώντανα και, όπως φαίνεται, η φλόγα τους δεν θα σβήσει ποτέ. Ορίστε δέκα από αυτά:
- Το χειρότερο από το να μιλούν άσχημα για σένα, είναι να μην μιλούν καθόλου για σένα.
- Να συγχωρείς του εχθρούς σου. Αυτό τους κάνει να σε μισούν ακόμη περισσότερο.
- Δεν μου αρέσει να μου δίνουν συμβουλές. Μπορώ να κάνω και μόνος μου λάθη.
- Οι πραγματικοί φίλοι σού την φέρνουν από μπροστά.
- Η μόδα είναι μια μορφή ασχήμιας τόσο ανυπόφορης, που πρέπει να την αλλάζουμε κάθε 6 μήνες.
- Η βάση της αισιοδοξίας είναι απλός τρόμος.
- Αν η φύση είχε ανέσεις, ο άνθρωπος δεν θα είχε εφεύρει την αρχιτεκτονική.
- Η φιλοδοξία είναι το τελευταίο καταφύγιο των αποτυχημένων.
- Ο καλύτερος τρόπος να εκτιμήσεις τη δουλειά σου είναι να φανταστείς τον εαυτό σου χωρίς αυτήν.
- Αγαπώ την υποκριτική. Είναι πολύ πιο πραγματική από τη ζωή.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ
Ο Ουάιλντ απεβίωσε στις 30 Νοεμβρίου του 1900 από μηνιγγίτιδα σε ηλικία μόλις 46 ετών. Ο τάφος του, όπως και πολλών άλλων, βρίσκεται στο κοιμητήριο του Παρισιού, Περ Λασαίζ. Στην πόλη που μεγαλούργησε, το Λονδίνο, σημείο αναφοράς είναι το μνημείο που έχει στηθεί πολύ κοντά στην πλατεία Τράφαλγκαρ. Ακόμη, ένα άγαλμα προς τιμήν του κοσμεί την πλατεία Μέριον του Δουβλίνου.
Σκάναρε και ακολούθησε την έρευνα
Δημήτρης Κώστογλου, Φωτορεπόρτερ