Η Ευρώπη έχει πληγεί ανεπανόρθωτα στο παρελθόν από πολέμους που έγιναν στο όνομα της θρησκείας. Ωστόσο, ο Θεός έχει κάποια σχέση με τον πόλεμο ή θα έπρεπε να αποτελούν οι θρησκείες αιτία συγκρούσεων;
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι πόλεμοι που έγιναν στο όνομα της θρησκείας έκρυβαν πίσω τους τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά συμφέροντα. Επικαλούνται τη θρησκεία, όμως τα βαθύτερα αίτια είναι εντελώς διαφορετικά από αυτήν.
Οι ομάδες που ενεπλάκησαν σε συγκρούσεις στο όνομα της θρησκείας αυξήθηκαν κατακόρυφα τον 20ο αιώνα και πιο συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Ωστόσο, όλοι οι πόλεμοι που έγινα από εκείνη την χρονική περίοδο και μετά δεν είχαν σε βάση την θρησκεία.
Γαλλικός Πόλεμος
Ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Αραβίας που ξεκίνησε το 1948, ήταν στο όνομα της θρησκείας, έτσι παρουσιάστηκε τότε από τα ΜΜΕ. Στην πραγματικότητα όμως ήταν πόλεμος εθνικιστικών τάσεων, απελευθέρωσης εδαφών ή αυτοάμυνας.
Στον αντίποδα ο ισλαμικός πόλεμος που διεξάγει εδώ και πολλές δεκαετίες η Αλ- Κάιντα, στον πυρήνα του έχει να κάνει με την πολιτική τάξη στις αραβικές χώρες και την παρουσία αμερικανικών δυνάμεων στα μουσουλμανικά κράτη, παρά με τον θρησκευτικό προσηλυτισμό ξένων ή την επέκταση της εδαφικής κυριαρχίας εις το όνομα του Θεού.
Να σημειωθεί από την άλλη ότι μόνο λίγες που δεν είναι οι φορές που έχει πραγματοποιηθεί σύγκρουση στο όνομα του Χριστού και ας πρεσβεύει η Εκκλησία μας το «αγαπάτε αλλήλους».
1948 Πόλεμος Αραβίας – Ισραήλ
Άγριες συγκρούσεις έχουν σημειωθεί μεταξύ πιστών του ιδίου δόγματος σε Αγγλία και Γαλλία κατά τη διάρκεια του 14ου και 15ου αιώνα. Όταν ο Λούθηρος θυροκόλλησε στις 31 Οκτωβρίου 1517, στην εξώπορτα του μητροπολιτικού ναού της Βιρτεμβέργης, τις 95 θέσεις του κατά του Πάπα, μια νέα περίοδος βαρβαρότητας ξεκίνησε για την χριστιανική εκκλησία.
Ακόμη ένα τρανταχτό παράδειγμα για την Ευρώπη αποτελεί η Ιρλανδία, στην οποία προτεστάντες και καθολικοί συγκρούονται στο όνομα της θρησκείας ακόμα και σήμερα με τα βαθύτερα συμφέροντα να είναι κοινωνικά αλλά και πολιτικά.
Στη Γιουγκοσλαβία επικράτησε εμφύλιος πόλεμος το 1989. Στην πρώην Γιουγκοσλαβία οι περισσότεροι ήταν Σλάβοι.
Εκτός όμως από Σλάβοι, ήταν και Βόσνιοι μουσουλμάνοι και Κροάτες καθολικοί και Σέρβοι ορθόδοξοι και για ακόμη μια φορά η θρησκεία απέδειξε πόσο σημαντικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσει στην συγκρότηση της εθνικής συνείδησης καθώς ήταν εκείνη που έθεσε την διαχωριστική γραμμή μεταξύ των λαών σε έναν παράλογο και ανηλεή πόλεμο.
Η θρησκεία, ωστόσο, ουδέποτε θα έπρεπε να σχετίζεται με τον πόλεμο σε καμία περίπτωση. Η πιστή στο ανώτερο είναι κάτι που οι περισσότεροι έχουν ανάγκη και θα πρέπει να διαχωρίζεται από τα υπόλοιπα πολιτικά συμφέροντα που υπάρχουν αν κράτος. Αλλά αυτό συμβαίνει όταν θρησκεία και κράτος αποτελούν κοινή δύναμη. Κοινή δύναμη και στους πολέμους.
Σκάναρε και δες περισσότερα
Μαριάννα Τσάμη, Δημοσιογράφος
