ΤΟ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

ΚΥΠΡΙΑ ΕΠΗ – ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΕΣΚΕΜΜΕΝΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

Τα Κύπρια Έπη εξιστορούν τα γεγονότα πριν από τον Τρωικό Πόλεμο αλλά και ένα μεγάλο μέρος των γεγονότων του πολέμου αυτού. Έχουν ορισμένα κοινά σημεία με την Ιλιάδα, ωστόσο προσφέρουν και ένα πλήθος πληροφοριών που δεν συναντάμε αλλού, όπως για παράδειγμα, το δόρυ του Αχιλλέα το οποίο αναφέρεται ως το μοναδικό ξυλουργικό εργαλείο του Ηφαίστου! Χρονικά, θεωρούνται μεθομηρικά, αν και έντονα επηρεασμένα από την ποίηση του Ομήρου. Η πατρότητά τους διεκδικείται από τον Στασίνο τον Κύπριο, τον Ηγησία ή Ηγησίνο, ο οποίος σε ορισμένες πηγές ταυτίζεται με τον Στασίνο, αλλά και από τον ίδιο τον Όμηρο. Για τον Όμηρο, αναφέρεται η πιθανότητα να έδωσε στον Στασίνο αυτό το έργο ως προίκα γάμου με την μεγαλύτερη κόρη του. Η επικρατέστερη από όλες αυτές τις εκδοχές είναι το όνομα του Στασίνου.
Το βασικό θέμα που πραγματεύονται τα έπη δεν είναι ούτε τα γεγονότα του πολέμου, ούτε η απόδοση πολεμικών, πολιτισμικών, κοινωνικών και πολιτικών πληροφοριών της εποχής, όπως ίσως θα περίμενε κανείς. Η κύρια ιδέα είναι η απόφαση του Δία να ξαλαφρώσει τη Γη από το βάρος του υπερπληθυσμού! Για το λόγο αυτό πραγματοποιεί σύσκεψη με την Θέτιδα, όπου και συναποφασίζουν να δημιουργήσουν τον Τρωικό πόλεμο ώστε να λάβουν το επιθυμητό αποτέλεσμα: να μειωθεί ο ανθρώπινος πληθυσμός! Στους στίχους, αναφέρεται μία εκδοχή που θέλει τη Γη να διαμαρτύρεται στον Δία για τον υπερπληθυσμό από ασεβείς ανθρώπους κι έτσι ο θεός για να την ξαλαφρώσει προχώρησε αμέσως στον Θηβαϊκό πόλεμο, όπου αφανίστηκε πλήθος κόσμου. Ωστόσο, μιας και το πρόβλημα ήταν μεγαλύτερο, έπρεπε να πεθάνουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι. Έτσι, βρήκε τη λύση, μαζί με τη Θέτιδα, να κάνουν έναν μεγαλύτερο πόλεμο, ο οποίος μάλιστα διήρκεσε 10 χρόνια. Συγκεκριμένα στον 5ο στίχο αναγράφεται: «…οι ήρωες σκοτώνονταν και του Δία το θέλημα τελούνταν».

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Με αυτή την αποκάλυψη για τις βουλές των θεών, εγείρονται πολλά ερωτήματα, τα οποία φτάνουν ως τις μέρες μας. Προφανώς το ζήτημα του υπερπληθυσμού της Γης ήταν γνωστό από την αρχαιότητα, εφόσον αναφέρεται από τους ποιητές της εποχής και μάλιστα η λύση ήταν πάντα η ίδια. Πόλεμος ώστε να πεθάνει μεγάλο μέρος του πληθυσμού και ύστερα έρχεται η επανεκκίνηση της κοινωνίας και της οικονομίας. Αυτό που σήμερα είναι γνωστό σε όλους μας ως restart. Ας συνδυάσουμε όμως και κάποια άλλα γεγονότα της ιστορίας μας.

ΟΙ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΙ

Συνέβησαν 3 κατακλυσμοί: του Ωγύγου, του Δαρδάνου και του Δευκαλίωνα. Στο βιβλίο της Γένεσης της Παλαιάς Διαθήκης περιγράφεται ο κατακλυσμός του Νώε, τον οποίο ορισμένοι ιστορικοί ταυτίζουν με κάποιον από τους προαναφερθέντες κατακλυσμούς (πλην του Δευκαλίωνα καθότι ήταν ο πιο μεταγενέστερος) ο οποίος συνέβη κατ’ εντολή Θεού, ώστε να αφανιστούν οι αμαρτωλοί άνθρωποι και να ξεκινήσουν όλα από την αρχή. Συνεπώς έτσι ξαλαφρώνει το βάρος της Γης, αφού επιβιώνουν μόνο ελάχιστοι άνθρωποι. Το ότι έχουν υπάρξει κατακλυσμοί προ χιλιάδων ετών είναι αναμφισβήτητο σύμφωνα με ευρήματα ιστορικών, αρχαιολόγων και επιστημόνων που έχουν μελετήσει τις γεωλογικές μεταβολές. Οι ονομασίες, ωστόσο μπορεί να ποικίλουν, αλλά η ουσία παραμένει ίδια. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού καταποντίστηκε και ύστερα ξεκίνησαν πάλι όλα από την αρχή, αφού διατηρήθηκε ζωντανή η μαγιά.

Ας σταθούμε όμως λίγο στην απόφαση του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης. Αν την συγκρίνουμε με την αντίστοιχη του μετέπειτα θεού Δία, θα δούμε ότι ταυτίζονται οι αποφάσεις και τα κίνητρα που οδηγούν στη μείωση του πληθυσμού. Ο Θεός πλημμύρισε τη γη για να αφανίσει τους αμαρτωλούς και υπεράριθμους ανθρώπους και ο Δίας οργάνωσε διάφορους πολέμους όπως βλέπουμε, πέρα από τον Τρωικό, για να ξαλαφρώσει και πάλι τη Γη από τους ασεβείς και τον υπερβολικά μεγάλο πληθυσμό. Και οι δύο προαναφερθέντες θεοί, επιδεικνύουν σκληρότητα απέναντι στο ανθρώπινο γένος και αντιλαμβάνονται τους ανθρώπους ως αναλώσιμους. Σίγουρα, δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα των δύο αποφάσεων, το οποίο παραμένει ίδιο: μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού.
Ο Πλάτωνας στον Τίμαιο αναφέρει ότι υπήρξαν πολλοί κατακλυσμοί, μια μαρτυρία που επαναλαμβάνεται και σε άλλα αρχαία γραπτά, όπως του Λουκιανού. Ο Λουκιανός μάλιστα, αναφερόμενος στον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, μας πληροφορεί ότι αυτή η καταστροφή ήταν απόφαση του Δία για να εξαφανίσει τους αμαρτωλούς! Επέλεξε μάλιστα να κρατήσει ένα ζευγάρι ενάρετων ανθρώπων σε μια κιβωτό, τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα, για να συνεχιστεί το γένος. Επίσης, επέτρεψε σε ένα ζεύγος από όλα τα είδη ζώων, να σωθεί. Ακριβώς όπως συνέβη και με την περίπτωση του Νώε. Εφόσον συγκρίναμε ήδη την απόφαση του Δία και της Θέμιδας για την έναρξη του Τρωικού πολέμου και τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτήν, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τον τελευταίο κατακλυσμό, ο οποίος ταυτίζεται απόλυτα με προγενέστερο, όπως επίσης ταυτίζεται και ο θεός που έλαβε την απόφαση, ενώ και τα αίτια παραμένουν ίδια!

Έτσι, λοιπόν, έχουμε καταγραφές για τον Δία που πραγματοποίησε πολέμους και κατακλυσμούς για τη μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού και από την άλλη πλευρά έχουμε έναν (άλλο;) Θεό, αυτόν που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, ο οποίος επίσης οδήγησε το ανθρώπινο γένος στο όριο του αφανισμού. Σε αυτή την ανακεφαλαίωση οφείλω να προσθέσω μία λεπτομέρεια. Η μορφή του Δία, μοιάζει πολύ με τη μορφή του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης, στις ελάχιστες απεικονίσεις που έχουν σωθεί από το χρόνο. Φυσικά, υπάρχουν κι άλλες απεικονίσεις, και για τους δύο, οι οποίες διαφέρουν τις συγκεκριμένες που παρατίθενται εδώ. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι, εμφανισιακά, παρουσιάζουν ορισμένα κοινά στοιχεία.

Το πέρασμα της ιστορίας είναι γεμάτο από συνεχείς πολέμους, οι περισσότεροι εκ των οποίων γίνονται στο όνομα κάποιου θεού! Άλλοι για να επιβάλουν το δικό τους Θεό, τον οποίο θεωρούν πραγματικό, άλλοι για να τιμωρήσουν ασεβείς πληθυσμούς, με πιο τρανταχτό παράδειγμα τις Σταυροφορίες και τις διώξεις χριστιανών που στοίχισαν εκατοντάδες χιλιάδες ζωές. Φυσικά αιτίες για να γίνουν πόλεμοι υπάρχουν πολλές, κυρίως οικονομικές. Ωστόσο, οι περισσότεροι πόλεμοι μέχρι και τον 18ο αιώνα και οι διώξεις που πραγματοποιούνταν κατά καιρούς, κρύβουν μέσα τους και μία δόση θρησκείας. Τα αποτελέσματά τους όμως είναι πάντα τα ίδια.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΑΛΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ΣΕ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ

Στο περίφημο Έπος του Γκιλγκαμές, υπάρχει η Πινακίδα του Κατακλυσμού, όπου ο Ουτναπιστίμ αφηγείται τις οδηγίες που του δόθηκαν για τον κατακλυσμό. Οι οδηγίες αυτές είναι ίδιες με όσες έχουμε δει έως τώρα. Μία κιβωτός με ένα ζεύγος από όλους τους ζωντανούς οργανισμούς για να συνεχιστούν τα είδη μετά την καταστροφή. Αντίστοιχα, στην κινέζικη μυθολογία υπάρχει μία ιστορία που αναφέρεται στον Γιου ως τον νικητής του Μεγάλου Κατακλυσμού. Η μυθολογία των Αζτέκων μιλάει για τέσσερις εποχές, οι οποίες ορίζονται μεταξύ τους από κατακλυσμούς.

ΜΕΙΩΣΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γιατί, όμως, ο πληθυσμός, από έναν αριθμό και πάνω, αποτελούσε πάντα πρόβλημα βιωσιμότητας; Ποιος (θεός;) πήρε την απόφαση να πραγματοποιήσει όλους αυτούς τους κατακλυσμούς στις χρονικές στιγμές που το έκανε; Ύστερα από τόσες καταστροφές του ανθρώπινου γένους, πώς διαφυλάχτηκε ακόμα και σήμερα η πληροφορία ότι «πρέπει να μειωθεί ο πληθυσμός της Γης»;
Είναι πολλά τα ερωτήματα και δυστυχώς δεν έχω ακόμα απαντήσεις για όλα. Γνωρίζουμε όμως ότι υπάρχει ένα μέρος του πλανήτη, το οποίο δεν καταστράφηκε ποτέ: το Θ.Ι.Β.Ε.Τ. (Θείον Ιδεώδες Βασίλειο Ελλήνων Τρόπαιο). Εκεί φυλάσσεται ακόμα και σήμερα η γνώση όλων των πολιτισμών από όλο το βάθος της ιστορίας. Δεν είναι τυχαίο ότι έφτασε ως εκεί ο Διόνυσος κατά την εκστρατεία του στα βάθη της Ασίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε ως εκεί, για να αφήσει γνώση αλλά και να λάβει. Όπως δεν είναι τυχαίο ότι ο Χίτλερ έστειλε εκεί αποστολή για να πάρει τη γνώση που επιζητούσε.

Σήμερα, ακούμε όλο και συχνότερα ότι πρέπει να επέλθει μείωση του πληθυσμού της Γης. Είναι γνωστοί σε όλους οι περίφημοι κατευθυντήριοι λίθοι της Τζώρτζια (Αμερικάνικο Στόουνχετζ), οι οποίοι δηλώνουν ότι ο πληθυσμός πρέπει να διατηρείται κάτω από τα 500.000.000. Αν κρίνουμε από τις πανδημίες που έχουν πλήξει τον πλανήτη τα τελευταία χρόνια (γρίπη των χοίρων, γρίπη των πουλερικών, έμπολα, ιός του δυτικού Νείλου, κορονοϊός κ.ά.) μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο πληθυσμός οδηγείται προς τη μείωσή του. Μάλιστα, οι προαναφερθείσες πανδημίες έπληξαν τον πλανήτη μας τις τελευταίες δεκαετίες, εμφανίστηκαν δηλαδή πολύ πιο τακτικές σε σχέση με ολα τα προηγούμενα χρόνια, όπου κάθε περίπου 100 έτη εξαπολυόταν μία πανδημία. Το γεγονός αυτό, αποτελεί ένδειξη ότι η ανάγκη για ένα παγκόσμιο restart είναι ακόμα πιο επιτακτική επί των ημερών μας. Αυτό δικαιολογεί πολλά από όσα συμβαίνουν σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα.

Επίσης, βιώνουμε τον κλασικό και δοκιμασμένο τρόπο: με πόλεμο! Από τις αρχές του 1900 έως και σήμερα δεν έχουν παύσει να υπάρχουν εστίες πολέμου σε όλο τον κόσμο. Βαλκανικοί πόλεμοι, εκστρατείες, γενοκτονίες, δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, ο πόλεμος της Κορέας, του Ιράκ, του Κόλπου, της Συρίας κ.ά… Η λίστα είναι ατελείωτη με μικρούς αλλά και μεγάλους πολέμους. Επίσης, συντηρείται το πρόβλημα του υποσιτισμού και της απόλυτης στέρησης στην Αφρική, αλλά και σε ορισμένες χώρες ανά τον κόσμο, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να πεθαίνουν ενώ βρίσκονται ακόμα στην παιδική ηλικία. Αυτές οι χώρες που έχουν αυξημένες γεννήσεις, παραμένουν εσκεμμένα σε καταστάσεις απόλυτης φτώχειας. Δεν είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα όπου το 1% του πληθυσμού κατέχει το 44% του παγκόσμιου πλούτου, να μην υπάρχει τρόπος να σωθούν πολλές περισσότερες ανθρώπινες ζωές. Οι πόροι υπάρχουν, η βούληση απουσιάζει. Ίσως, όπως μας δείχνει η ιστορία, το ζητούμενο είναι να μην σωθούν!

Σκάναρε και ακολούθησε την έρευνα:

Έρευνα, Ιωάννα Παπαμιχαήλ, Υπεύθυνη τομέα Εργαστηρίου Έρευνας-Βιβλιοθήκης