Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

ΑΣΤΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ ΑΠ’ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ιστορίες που κυκλοφορούσαν για χρόνια από στόμα σε στόμα, με το ποσοστό αυτών που τις πίστευε και τις αναπαρήγαγε να είναι ανησυχητικά υψηλό. Παρακάτω, θα δούμε κάποιους αστικούς μύθους που σίγουρα κάποιοι εξ’ αυτών έχουν φτάσει στα αυτιά σου!


Bloody Mary

Ένας από τους πιο διάσημους παλιούς αστικούς μύθους, ιδιαίτερα διαδεδομένος στην Αμερική! Περιγράφεται ως ένα τρομακτικό φάντασμα ενός κοριτσιού με το όνομα Mary, καλυμμένο με αίμα. Ο θρύλος λέει ότι για να τη δεις πρέπει να πεις τρεις φορές «Bloody Mary» σε έναν καθρέφτη. Το δωμάτιο πρέπει να είναι σκοτεινό, με μία μοναδική, μικρή πηγή φωτός, όπως ένα κερί.


Pinky Pinky

Ενώ τα αμερικανικά παιδιά είχαν την «Bloody Mary» για να τα αποτρέπει από το να πάνε μόνα τους στην τουαλέτα, τα κορίτσια στη Νότια Αφρική είχαν τον Pinky Pinky, έναν δαίμονα με σοκαριστικά ροζ μαλλιά που στόχευε γυναίκες που, απλώς, προσπαθούσαν να πάνε στην τουαλέτα. Ο Pinky Pinky δεν συμπαθεί ιδιαίτερα τα κορίτσια που φορούν ροζ εσώρουχα και είναι γνωστό ότι τους επιτίθεται ή και τα δολοφονεί!


Το ινδικό χωριό Kuldhara

Εγκαταλείφθηκε φαινομενικά μέσα σε μια νύχτα και κανείς δεν ξέρει το γιατί, αν και υπάρχουν μερικές απόκοσμες θεωρίες. Στην πόλη Kuldhara υπάρχουν κτίσματα που χρονολογούνται τον 13ο αιώνα, αλλά κανείς δεν έχει ζήσει εκεί από το 1825, όταν όλοι οι κάτοικοί της εξαφανίστηκαν. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, 1.000 κάτοικοι του χωριού εγκατέλειψαν εντελώς το σπίτι τους μέσα σε μια νύχτα. Κανείς δεν ξέρει γιατί έφυγαν, πού πήγαν ή αν τους είδε κάποιος να φεύγουν.

Οι θεωρίες σχετικά με το γιατί εγκατέλειψαν την περιοχή κυμαίνονται από δηλητηριασμένα πηγάδια, μέχρι έναν άπληστο κυβερνήτη που επέβαλε υψηλούς φόρους και μια μειωμένη παροχή νερού, αν και καμία από αυτές δεν εξηγεί τη φυγή τους εν μία νυκτί. Ίσως αναρωτιέστε γιατί κανείς δεν προσπάθησε να επανεγκαταστήσει την πόλη και εδώ έρχεται ο θρύλος. Λέγεται ότι ο αρχηγός του χωριού καταράστηκε τη γη: «όποιος προσπαθήσει να ζήσει εκεί θα πεθάνει». Η Indian Paranormal Society πέρασε μια νύχτα στην περιοχή και ανάφερε: «Ασώματοι ψίθυροι, κραυγές, θόρυβοι, είναι συνηθισμένοι τις σκοτεινές ώρες. Πολλά από τα μέλη μας έχουν γίνει μάρτυρες φαινομένων, έχουν ακούσει βήματα, έχουν βιώσει ασυνήθιστο άγγιγμα κ.α.».


Οι νυχτερινοί παρελαύνοντες της Χαβάης

Οι νυχτερινές πορείες ή huaka’i pō στα χαβανέζικα, είναι τα πνεύματα των πρώην αρχαίων χαβανέζων πολεμιστών που κάποτε, εν ζωή, προστάτευαν τους πιο φοβισμένους ανθρώπους της Χαβάης. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν τόσο ιεροί, στην πραγματικότητα, που οι κοινοί θνητοί δεν επιτρεπόταν να τους κοιτάξουν κι αν το έκαναν, θα τους σκότωναν! Οι νυχτερινές πορείες δεν ήταν εκεί για να παρενοχλήσουν κανέναν, απλώς έκαναν τη δουλειά τους, γι’ αυτό και ταξίδευαν τη νύχτα για να αποφύγουν τα πολλά αδιάκριτα βλέμματα. Συνεχίζουν να περιφέρονται στη Χαβάη τη νύχτα ως πνεύματα και ο θρύλος λέει ότι αν κοιτάξετε απευθείας έναν νυχτερινό πορευτή, θα σημαδευτείτε για θάνατο. Αν τύχει να βρεθείτε στη μέση μιας πομπής, υποτίθεται ότι πρέπει να ξαπλώσετε στον δρόμο για να δείξετε σεβασμό.


Το Σκανδιναβικό gjenganger είναι φάντασμα-ζόμπι που στοιχειώνει τους ζωντανούς

Σε κυριολεκτική μετάφραση, gjenganger σημαίνει «περπάτημα μετά θάνατον». Παραδοσιακά, ο gjengagner είναι ένα είδος υβριδίου ενός φαντάσματος και ενός ζόμπι, δεδομένου ότι έχει μια σωματική μορφή (όπως ένα ζόμπι) αλλά εξακολουθεί να κατέχει το μυαλό και τις αναμνήσεις του (όπως ένα φάντασμα). Οι gjengangers δημιουργούνται όταν ένας νεκρός έχει εκκρεμότητες ή αν σκοτώθηκε βίαια, μέσω δολοφονίας ή αυτοκτονίας. Η πίστη σε αυτούς χρονολογείται από τους Βίκινγκς, όταν οι gjengangers πιστεύεται ότι ήταν σχετικά συνηθισμένοι. Μια πιο πρόσφατη πεποίθηση έχει κάποια άλλη σχέση με τα ζόμπι. Οι gjengangers μπορούν να μολύνουν τους ζωντανούς τσιμπώντας τους. Συνήθως, ο gjengnger τσιμπάει κάποιον ενώ κοιμάται και το τσιμπημένο άτομο τότε σημαδεύεται για ασθένεια και θάνατο.


Στην Ευρώπη, ο Άγιος Βασίλης έχει έναν κακό σωσία, τον Krampus

Μπορεί να έχετε ακούσει για την υβριδική ταινία κωμωδίας/τρόμου του 2015, αλλά η πραγματική ιστορία του Krampus είναι εξίσου τρομακτική όσο θα περιμένατε. Το National Geographic περιγράφει τον Krampus ως ένα «μισό κατσίκι, μισό δαίμονα, τρομακτικό τέρας». Ο Krampus είναι ο κακός μπάτσος στον καλό μπάτσο του Άγιου Βασίλη. Ενώ ο χαρούμενος μουσάτος τύπος του Βορρά δίνει δώρα στα καλά παιδιά, ο Krampus έχει ως στόχο να τρομάξει τα άτακτα παιδιά για να συμπεριφερθούν καλύτερα, χτυπώντας τα με κλαδιά σημύδας ή μεταφέροντάς τα στην κόλαση μέσα σε σάκους.

Είναι κυρίως γερμανική και αυστριακή φιγούρα, αν και άλλες χώρες έχουν τις δικές τους εκδοχές και παραδοσιακά εμφανίζεται στις 5 Δεκεμβρίου, που είναι γνωστή ως «Krampusnacht» (Νύχτα του Krampus). Αν και κανείς δε γνωρίζει με βεβαιότητα, συχνά πιστεύεται ότι η παράδοση αυτή ξεκίνησε όταν οι Μαυριτανοί έκαναν επιδρομές στις ευρωπαϊκές πόλεις, απήγαγαν τους ντόπιους και τους πούλησαν στη σκλαβιά.

 

Τάσος Δρούγγος, Δημοσιογράφος

Share this!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *