Το ροκ έκανε την πρώτη εμφάνισή του στη χώρα μας τη δεκαετία του 70’. Όπως κάθε τι νέο, στα βρεφικά του χρόνια δεν είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό, αργά αλλά σταθερά απέκτησε φανατικούς οπαδούς που δεν αρκούνται μόνο στο άκουσμα του ήχου αλλά ενστερνίζονται τη μορφή του ως στάση ζωής.
Ακούστε την ανάγνωση του κειμένου
Τα πρώτα χρόνια
Από τους πρώτους που γνώρισαν τη γεύση της επιτυχίας και καθιερώθηκαν στη σκηνή ήταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος, Σπυριδούλα, Δημήτρης Πουλικάκος και Πελόμα Μποκιού. Ως πρωτεργάτες του είδους κατάφεραν να εμπνεύσουν με το ύφος τους, ο καθένας ξεχωριστά, τις επόμενες γενιές.
Δύσκολοι καιροί
Να σημειωθεί πως κανένας καλλιτέχνης της περιόδου εκείνης δεν είχε τη δυνατότητα να εκδώσει το δίσκο με τα δημιουργήματά του. Περάσανε από 40 κύματα για να καταφέρουν να βγάλουν σε κυκλοφορία τη δουλειά τους. Καμία δισκογραφική εταιρία δεν ενδιαφέρθηκε να προβάλει κάτι το οποίο δεν θα ήταν κερδοφόρο για την ίδια. Όλες οι πόρτες βρίσκονταν κλειστές στο κάλεσμα συνεργασίας μεταξύ μουσικού και παραγωγού.
Η δεκαετία του 80’
Αλλοπρόσαλλος καιρός με νέους ήχους ποικίλων ειδών να προβάλουν. Από τη μία ο Τζίμης Πανούσης με τις μουσικές ταξιαρχίες έρχονται να δώσουν μια μορφή κρητικής στο στοίχο, για την αβέβαιη πολιτική κατάσταση της χώρας και από την άλλη ο Λάκης Παπαδόπουλος, οι Φατμέ, ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας γράφουν μελωδίες ποιητικές με λιγότερη ένταση βασισμένοι στην ομοιογένεια στίχων και μουσικής. Κάπου εκεί που γεγονότα είναι κάπως θολά, βλέπουμε για πρώτη φορά τους αγανακτισμένους του ροκ. Το Punk Rock κάνει την εμφάνισή του.
Ο σκληρός ήχος
Το ακραίο ροκ πρωτοεμφανίστηκε στην Αγγλία αλλά δεν άργησε να φτάσει στα νότια της ηπείρου. Έχει την έννοια της ανατροπής μέσα στην ανατροπή. Οι ροκάδες είχαν τον αναρχισμό μέσα τους αλλά θα τον χαρακτηρίζαμε χίπικο. Εδώ έρχεται το Punk να δώσει το βίαιο αναρχισμό με σκοπό να ακουστούνε μέσω της τέχνης τα κοινωνικά ζητήματα που κυριαρχούσαν σε μια κοινωνία που άλλαζε πρόσωπα καθημερινά. Panx Romana, Γενιά του Χάους, Deusex Machina, Ex Humans καιΑντίδραση είναι μόνο μερικοί από τους συντηρητές του οικοδομήματος της underground σκηνής.
Η επιτυχία σήμερα
Από το 90’ και μετά η εξειδίκευση έγινε ορατή. Έχοντας πλέον μια πρώτη εικόνα, ήρθε η επόμενη γενιά με αποτέλεσμα να μας χαρίσει τη χρυσή εποχή του ελληνικού ροκ. Οι Τρύπες του Γιάννη Αγγελάκα και τα Ξύλινα Σπαθιά του Παύλου Παυλίδη ξεχωρίζουν με τον ιδιαίτερο λόγο τους και τα μοναδικά τους ακούσματα. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έρχεται να μας καθηλώσει με τη μοναδική του ερμηνεία. Τα Διάφανα Κρίνα του Θάνου Ανεστόπουλου αποτελούν ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η χώρα μας στιχουργικά και η μαγική του φωνή μας ταξιδεύει σε άλλους τόπους. Η λίστα των ονομάτων είναι ατελείωτη, όλοι έχουν βάλει το λιθαράκι τους για να αγαπηθεί από τον κόσμο το ροκ.
Η νέα εποχή
Η μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει ραγδαία, ειδικά μετά το 2000. Πλέον η πληροφορία είναι αμέτρητη, αυτό καθιστά δυνατό να μπούμε να ακούσουμε διάφορα είδη μουσικής βγαλμένες από όλες τις γωνιές του πλανήτη. Ένας φιλόσοφος της αρχαίας Ελλάδας είπε την εξής φράση «Οι αλλαγές στη μουσική, προαναγγέλλουν και κοινωνικές αλλαγές», ώρα να σκεφτούμε που βαδίζουμε με τη σημερινή μουσική σκηνή και πόσο κοντά είναι αυτή σε εμάς.
Σκάναρε και ακολούθησε την έρευνα
Δημήτρης Κώστογλου, Φωτορεπόρτερ
