Η Ευρώπη πληροφορήθηκε με ανακούφιση τη γερμανό – πολωνική συμφωνία στις 26 Ιανουαρίου 1934. Η ρεαλιστική ειρηνευτική αποφασιστικότητα του Αδόλφου Χίτλερ, μαζί με την αληθινή αίσθηση πολιτικού πνεύματος του στρατάρχη Πιλσούντσκι, είχαν βρει κοινό έδαφος στην αμοιβαία επιθυμία να εγκαθιδρύσουν μια νέα κατάσταση πολιτικών σχέσεων με άμεση επαφή μεταξύ Γερμανίας και Πολωνίας, με βασική ιδέα τη διασφάλιση της διατήρησης και της ασφάλειας μιας διαρκούς ειρήνης μεταξύ των δύο χωρών.
Αυτό έγινε αντιληπτό από όλους εκείνους που έβλεπαν στη λανθάνουσα ένταση μεταξύ Γερμανίας και Πολωνίας έναν άμεσο κίνδυνο για την ειρήνη της Ευρώπης. Ότι μια τέτοια εποικοδομητική συνεργασία των δύο κρατικών ανδρών πρέπει να ενδιαφέρει ολόκληρη την Ευρώπη.
Ήταν η πιο ειλικρινής επιθυμία της Γερμανίας και της Πολωνίας να δώσουν συνέχεια στην πρώτη διακήρυξη ενός 10ετούς συμφώνου με την ανάπτυξη ειλικρινών φιλικών σχέσεων. Μια τέτοια φιλία βασισμένη στην ειρηνική ανάπτυξη θα άφηνε ανοιχτή την πόρτα για μια φιλική και αποδεκτή διευθέτηση όλων των εκκρεμών ζητημάτων μεταξύ των δύο γειτονικών χώρες.
Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι υπήρχαν προβλήματα, που δεν είχαν ακόμη διευθετηθεί, μεταξύ των μεταξύ των δύο χωρών. Ήταν απολύτως σαφές ότι οι όροι και τα όρια που επιβλήθηκαν στις Γερμανία από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών ήταν για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα αδύνατες και απαράδεκτες.
Εξαρτιόταν από την ειλικρίνεια των προθέσεων της Πολωνίας το κατά πόσο μια ρύθμιση μιας στενότερης
κατανόησης μεταξύ των δύο χωρών θα μπορούσε να εκπληρώσει την τις ειλικρινείς ελπίδες της Γερμανίας και όλων των φίλων που αγαπούν την ειρήνη.
Εκείνη την εποχή, ήδη, ορισμένοι συγκεκριμένες δυνάμεις στο εξωτερικό προσπαθούσαν ενεργά να διαταράξουν το έργο της συμφιλίωσης μεταξύ Γερμανίας και της Πολωνίας. Οι αντίπαλοι του Τρίτου Ράιχ δεν ενδιαφέρονταν στο ελάχιστο για τη χαλάρωση της έντασης μεταξύ Γερμανίας και Πολωνίας και φανερά υποδαύλιζαν τις πάντα αναμμένες φωτιές της προπαγάνδας στην Πολωνία και στρέφονταν κατά της Γερμανία και κάθε τι γερμανικό.
Η αλλαγή πορείας της πολιτικής τόσο στο Βερολίνο όσο και στη Βαρσοβίας σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετούσε τα σχέδιά τους. Πέραν αυτού, η συμφιλίωση της Πολωνίας με την γείτονά της δεν αποτελούσε
στόχο των υποστηρικτών της Συνθήκης των Βερσαλλιών, οι οποίοι σκόπευαν να παραμείνει η Πολωνία σε κατάσταση μόνιμης αντιπαράθεσης με τη Γερμανία, και να παραμείνει ενεργό όργανο στην περικύκλωση της πολιτικής κατά του Ράιχ.
Ως αποτέλεσμα, οι εχθροί των φιλικών προόδων μεταξύ της Γερμανίας και της Πολωνίας προσπάθησαν να καταπνίξουν από την αρχή κάθε λογική πολιτική διευθέτηση και κάθε απόπειρα συμφιλίωσης μεταξύ Γερμανίας και Πολωνίας, αναβιώνοντας τις παλιές διαφορές και καχυποψίες.
Απόσπασμα από το 12ο Τεύχος του Mankind, Οκτώβριος 2022. Διαβάστε τη συνέχεια στο περιοδικό.
Σκάναρε και δες περισσότερα
Γιάννης Δουίτσης, Αρθρογράφος
