Στην αρχαία Αίγυπτο, τη Μεσοποταμία, την Ελλάδα και τη Ρώμη, οι ασκούμενοι της μαγείας εκμεταλλεύονταν συμβολικές λέξεις, εικόνες και τελετουργίες για να επιτύχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα με υπερφυσικά μέσα. Χρησιμοποιώντας μαγικές πράξεις, προσπάθησαν να ελέγξουν υπερφυσικές δυνάμεις – θεούς, δαίμονες, πνεύματα ή φαντάσματα – για να επιτύχουν κάτι που ξεπερνούσε το πεδίο των ανθρώπινων δυνατοτήτων.
Στο σύγχρονο μυαλό, η λέξη «μαγεία» πιθανότατα φέρνει στο νου εικόνες του Χόγκουαρτς και άλλων φανταστικών και αποκλειστικών πεδίων. Ωστόσο, στον αρχαίο κόσμο, η μαγεία δεν ήταν μόνο μια αντιληπτή πραγματικότητα, αλλά ήταν επίσης προσβάσιμη σε πολλούς ανθρώπους.
Η σωζόμενη λογοτεχνία και τα αρχαιολογικά κατάλοιπα από τις αρχαίες κοινωνίες που περιβάλλουν τη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Αιγύπτου, της Εγγύς Ανατολής, της Ελλάδας και της Ρώμης, αποκαλύπτουν το βαθμό στον οποίο η μαγεία διαπερνούσε τις περισσότερες πτυχές της ζωής στην αρχαιότητα.
Η μαγεία, που συχνά επικαλύπτεται με αυτό που σήμερα μπορεί να θεωρηθεί επιστήμη ή θρησκεία, ήταν μια πηγή για τη μεσολάβηση της αλληλεπίδρασης με την κοινωνία και τον κόσμο. Ήταν μια πηγή προστασίας, μια μέθοδος για την εξασφάλιση της επιτυχίας στην επιχείρηση, την αγάπη και την αναπαραγωγή. Και ένα σύστημα για την πρόβλεψη του αβέβαιου μέλλοντος.
Οι αρχαίοι ασκούμενοι χρησιμοποιούσαν τόσο βοηθητική, αμυντική μαγεία όσο και επιβλαβή, επιθετική μαγεία, η οποία θα μπορούσε να θεωρηθεί με σύγχρονους όρους ως «λευκή» ή «μαύρη» μαγεία. Το πρώτο περιλαμβάνει την αποτροπαϊκή, ή προστατευτική, μαγεία.
Η αποτροπαϊκή μαγεία βασιζόταν στην πεποίθηση ότι ορισμένες απεικονίσεις, κείμενα προστατεύουν τον χρήστη από τη ζημιά. Για παράδειγμα, χιλιάδες φυλαχτά σε σχήμα φαλλικού, που απέτρεπαν το κακό και την κακοτυχία για τον χρήστη, σώζονται από την αρχαιότητα. Ακριβώς όπως η μαγεία συμπλήρωνε τις αρχαίες ιατρικές πρακτικές, παρείχε επίσης ένα εναλλακτικό μέσο για την επιβολή δικαιοσύνης.
Ρωμαϊκά μάγια που βρέθηκαν στη Σερβία. Πιθανολογείται πως είναι 1700 ετών.
Οι κατάρες – μια μορφή προσβλητικής μαγείας – επέτρεπαν στα άτομα να αξιοποιούν υπεράνθρωπες δυνάμεις ενάντια στους εχθρούς, τους αντιπάλους ή τους εραστές τους. Περισσότερα από 1.600 δισκία κατάρας έχουν ανακτηθεί από όλη την αρχαία Μεσόγειο, που χρονολογούνται από περίπου 500 π.Χ. και μετά.
Όπως και σήμερα, το μέλλον ήταν πηγή ανησυχίας στην αρχαιότητα. Αυτό το άγχος μετριάστηκε με τη χρήση μιας σειράς μαντικών πρακτικών, συμπεριλαμβανομένης της διαβούλευσης με μάντεις, χρησμούς και άλλους ειδικούς για την πρόβλεψη του μέλλοντος και την ερμηνεία σημείων και οιωνών.
Στην αρχαία Ρώμη, οι αστρολόγοι, που διάβαζαν τις κινήσεις των αστεριών και των αστερισμών για να καθορίσουν το πεπρωμένο των ατόμων. Η δύναμή τους, προερχόμενη από τη γνώση του μέλλοντος, τους κατέστησε επικίνδυνους, με αποτέλεσμα να εκδιώκονται συχνά από τη Ρώμη σε όλη την αρχαιότητα.
Σκάναρε και δες περισσότερα
Ηρακλής Τάσσης, Δημοσιογράφος
