Ελλάδα, ένα μικρό μεσογειακό θαύμα!
Η Ελλάδα είναι μία από τις πιο όμορφες, μικρές, μεσογειακές χώρες του κόσμου, που αποτελεί έναν δημοφιλή τουριστικό προορισμό όλο τον χρόνο, εξαιτίας του ήπιου κλίματός της, ακόμα περισσότερο, όμως, τους καλοκαιρινούς μήνες!
Ένας από τους βασικούς λόγους γι’ αυτό, φυσικά, είναι τα αναρίθμητα, μοναδικής ομορφιάς νησιά της, από τα οποία, αξίζει να σημειωθεί ότι, τα 277 κατοικούνται.
Άλλα μικρά, άλλα πιο μεγάλα, άλλα σε άγονες γραμμές, άλλα πιο κοντά στα μεγάλα αστικά κέντρα, όλα, ωστόσο, με το δικό τους χρώμα, τα δικά τους έθιμα και τις δικές τους ιδιαιτερότητες.
Η Ελλάδα έχει νησιά πολύ γνωστά παγκοσμίως, για τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα τους, τις μοναδικής ομορφιάς παραλίες τους και τις πανέμορφες χώρες τους.
Όπως, όμως, σε όλα τα πράγματα υπάρχουν δύο πλευρές, το ίδιο ισχύει και για τα μοναδικά νησιά μας. Είναι όλα τόσο ειδυλλιακά όσο φαίνονται ή όχι;
Τα αδιαμφισβήτητα θετικά των νησιών μας.
Ας ξεκινήσουμε από τα καλά που έχουν να προσφέρουν τα νησιά μας, τόσο στους τουρίστες, όσο και σε εμάς που διαμένουμε στην Ελλάδα ή και σε αυτά, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Τα νησιά μας έχουν εξαιρετικό κλίμα και πλημμυρίζονται από ήλιο, σχεδόν όλο το χρόνο, η θερμοκρασία στα περισσότερα από αυτά είναι ήπια, ο αέρας πεντακάθαρος και δροσερός, τα προϊόντα που παράγονται εκεί είναι αγνά και γνήσιας ποιότητας.
Πολλά από τα κοσμοπολίτικα νησιά μας έχουν τις υποδομές να παρέχουν σε κάθε επισκέπτη, σχεδόν όλες τις παροχές που θα μπορούσαν να βρουν στις μεγάλες πόλεις και ακόμα περισσότερες.
Μερικά από αυτά βρίσκονται στις Κυκλάδες, ξεκινώντας με την Μύκονο που αποτελεί την ναυαρχίδα των ελληνικών νησιών και παγκόσμιο πόλο έλξης, καθώς είναι συνυφασμένη με την πολυτέλεια, την υψηλή γαστρονομία και τις αναρίθμητες επιλογές διασκέδασης.
Ακολουθεί κατά πόδας η Μαγική Σαντορίνη, ένα από τα ενεργά ηφαίστεια στον ελλαδικό και ευρωπαϊκό χώρο, χτισμένη στα απομεινάρια του ηφαιστειογενούς νησιού Στρογγύλη.
Φημισμένη για τα ειδυλλιακά ηλιοβασιλέματα στην Οία, για τα λευκά καλντερίμια, τα σκαλισμένα στα βράχια, τα υπόσκαφα σπιτάκια, τα γαλαζοπράσινα νερά και τις ήσυχες παραλίες με τη χαρακτηριστική, ηφαιστιογενή, μαύρη άμμο.
Θα μπορούσαμε να εξαντλήσουμε πολλά ακόμα άρθρα, αναλύοντας την μοναδικότητα πολλών φημισμένων νησιών, όπως της λεβεντογέννας Κρήτης, της μεγαλοπρεπούς Κέρκυρας, της άγριας Ικαρίας, της περιπετειώδους Πάρου, της Βασίλισσας των Κυκλάδων Νάξου, της κοσμοπολίτισσας Σύρου, της εξωτικής Μήλου, ή της εναλλακτικής Φολέγανδρου, αν ο σκοπός του άρθρου αυτού δεν ήταν, κατά κύριο λόγο, η αναφορά στα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.
Μειονεκτήματα και κρατικές ευθύνες!
Ναι, είναι μαγικό να επισκέπτεται κανείς ένα νησί με κοραλλένιες παραλίες και κρυστάλλινα τιρκουάζ νερά που σκάνε σε λευκές αμμουδιές, αλλά υπάρχουν κάποια σοβαρά προβλήματα που μπορούν να παρουσιαστούν, μέχρι και αφού κάποιος φτάσει εκεί.
Καταρχάς, η έλλειψη συχνότητας των δρομολογίων των πλοίων και η συνδεσιμότητα των νησιών αυτών με αεροδρόμια ή με άλλα μικρότερα νησιά.
Πέραν των μεγάλων νησιών της Ελλάδας που διαθέτουν αεροδρόμια, η πρόσβαση στα μικρότερα, νησιώτικα διαμαντάκια, γίνεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες με δυσκολία, καθώς για τα δρομολόγια χρησιμοποιούνται παλιά, κακοσυντηρημένα πλοία, των οποίων η συχνότητα δε συνάδει με την μεγάλη τουριστική ζήτηση, με συνέπεια να είναι υπερφορτωμένα και ο προορισμός, για τον εκάστοτε επισκέπτη, να καταλήγει σε Οδύσσεια. Για τους χειμερινούς μήνες, δυστυχώς, δεν τίθεται καν θέμα συχνότητας δρομολογίων, ακόμα και όταν αφορά σε κάτι τόσο σοβαρό, όσο τον ανεφοδιασμό κάποιου νησιού και συνεπώς, στην επιβίωση των ανθρώπων που κατοικούν εκεί.
Άλλος ένας σοβαρός, αστάθμητος παράγοντας πρόσβασης είναι ο καιρός καθώς, με συγκεκριμένα μποφόρ, ο απόπλους καθίσταται αδύνατος, λιγότερο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά ως συνθήκη κατά τους χειμερινούς.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι, σε πολλά νησιά, το νερό καταρχάς δεν είναι πόσιμο και κατά δεύτερον δεν επαρκεί, καθώς οι γεωτρήσεις δεν μπορούν να καλύψουν τις επιμέρους τουριστικές ανάγκες των καλοκαιρινών μηνών, με αποτέλεσμα ακόμα και μεγάλα τουριστικά θέρετρα να μένουν δίχως νερό για μέρες.
Είναι σαφές, λοιπόν, το πόσο δυσάρεστο είναι για κάποιον επισκέπτη, με την αφόρητη ζέστη του καλοκαιριού, να αδυνατεί να κάνει ένα κρύο ντους στο ξενοδοχείο του.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν πράγματι σοβαρά προβλήματα, αναφορικά με τα κατά τ’ άλλα υπέροχα νησιά μας.
Νησιώτικη περίθαλψη και άλλα μυθεύματα.
Το σοβαρότερο, ωστόσο, όλων, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι η έλλειψη των κέντρων υγείας και των νοσοκομείων τα οποία, ακόμα και αν υπάρχουν, είναι υποστελεχωμένα και στερούνται βασικών υγειονομικών υλικών.
Αυτό σημαίνει ότι αν κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ένας ασθενής δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί ιατρικά, στο εκάστοτε νησί, θα πρέπει είτε να ταξιδέψει, εάν είναι σε θέση, με πλοίο της γραμμής για το κοντινότερο νοσοκομείο που θα μπορέσει να τον περιθάλψει, ή να μεταβεί με αερομεταφορά σε κάποια μεγάλη πόλη. Ωστόσο, ξέρουμε καλά ότι ο χρόνος σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι ποτέ σύμμαχος.
Κλείνοντας, θα αναφέρω τους νησιώτικους δρόμους, οι οποίοι είναι πραγματικά επικίνδυνοι για τους τουρίστες, κατά βάση, μιας και οι ντόπιοι έχουν μάθει να ζουν με αυτούς.
Είναι, συνήθως, τόσο στενοί που αναρωτιέται κανείς αν είναι φτιαγμένοι για ένα αυτοκίνητο, πόσο μάλλον για τουριστικό πούλμαν. Επιπλέον, είναι γεμάτοι κακοτεχνίες, με απότομους γκρεμούς και δίχως φωτισμό, στο μεγαλύτερό τους μέρος, παρά μόνον όταν πλησιάζει κανείς στην χώρα του νησιού. Αποτελούν, κάθε χρόνο, θυσιαστήριο πολλών τουριστών και αφήνουν μια πικρή επίγευση στα ετήσια στατιστικά ασφαλείας της χώρας μας.
Η Ελλάδα, παραταύτα και πολύ περισσότερο τα νησιά της, αποτελούν έναν ονειρεμένο προορισμό για πολλούς επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο.
Ο επίγειος παράδεισος, σε ένα μικρό κομμάτι γης, θα έλεγε κανείς!
Ο επίγειος παράδεισος, με ικμάδες κόλασης, θα έλεγα εγώ.
Φωτεινή Παπάζογλου, Δημοσιογράφος
