Πόσες φορές στα μικράτα μας έχουμε μεθύσει με χυμό, πόσες έχουμε καπνίσει με σοκολατένια πουράκια ή έχουμε οδηγήσει ένα πλαστικό αυτοκίνητο; Είναι απλώς ορισμένα πρόχειρα παραδείγματα της τάσης των μικρών ηλικιακά να μοιάσουν στους μεγάλους ή να «ενταχθούν» στην ενήλικη ζωή. Η στιγμή, λοιπόν, που κάθε έφηβος/η ενηλικιώνεται αποκτά μία ιδιαίτερη σημασία και για αυτό πολλές φορές γιορτάζεται.
Μάλιστα, επειδή η ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ είναι συνυφασμένη με κοινωνικές και νομικές έννοιες, διαφοροποιείται από πολιτισμό σε πολιτισμό, από χώρα σε χώρα. Πέρα από τη νομική ενηλικίωση, υπάρχει η θρησκευτική (αφορά τη θρησκεία) και η ψυχολογική (αφορά την ωριμότητα).
ΕΒΡΑΪΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗΣ
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ένα Εβραίο αγόρι ενηλικιώνεται θρησκευτικά στα 13 του χρόνια και η ζωή του αρχίζει να αλλάζει. Μπορεί πλέον να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε θρησκευτική λειτουργία ενώ μία εξ αυτών αφορά την επιβεβαίωση της ενηλικίωσής του. Σε αυτή, το αγόρι διαβάζει το εδάφιο της ημέρας από την «Τορά» (Ιερό Νόμο) και διαβεβαιώνει πως κατανοεί τη σημασία της ενηλικίωσής του.
Αναγνωρίζει, επομένως, πως δεν έχει μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις και καθήκοντα, που οφείλει να φέρνει εις πέρας. Το ίδιο ισχύει και για τα κορίτσια, τα οποία ενηλικιώνονται στα 12 τους έτη. Η τελετή της ενηλικίωσης έχει ομαδικό πνεύμα, με τα κορίτσια να ντύνονται νυφούλες και να μυούνται στα διδάγματα της «Τορά».
Εδώ μπορείτε να ακούσετε την ανάγνωση του άρθρου
ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗΣ
Στην Ιαπωνία υπάρχει ειδική μέρα που ονομάζεται «Ημέρα της Ενηλικίωσης». Πρόκειται για εθνική γιορτή που λαμβάνει χώρα κάθε δεύτερη Δευτέρα του Ιανουαρίου και οι νέοι γιορτάζουν τα 20 τους χρόνια. Έτσι, αποκτούν το δικαίωμα της ψήφου και ακολούθως μπορούν να πίνουν, να καπνίζουν και να οδηγούν. Είναι όμως και η στιγμή που κάθε Ιάπωνας οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του, αφήνοντας πίσω την έφηβη ζωή.
Οι νέες φορούν τα πολύχρωμα παραδοσιακά τους κιμονό και ξεχύνονται σε κάθε δημόσιο χώρο, προκειμένου να το γιορτάσουν. Τα αγόρια είτε είναι ντυμένα δυτικότροπα είτε φορούν κιμονό με χακάμα (παντελόνι με φούστα).
Το γεγονός είναι πολύ σημαντικό για τους Ιάπωνες, για αυτό και αποτελεί αργία καθώς και ορόσημο για μαθητές και γονείς. Η γιορτή ξεκινά στις 11:30 το πρωί και οι παρευρισκόμενοι βγάζουν φωτογραφίες και κάνουν ομιλίες. Ομιλίες πραγματοποιούνται τόσο από τον δήμαρχο όσο και από άλλες σημαίνουσες προσωπικότητες. Προσφέρονται δώρα και αναμνηστικά της ημέρας ενώ σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις υπάρχει ζωντανή μουσική καθώς και παραστάσεις.
Έχει ταυτοχρόνως και μεγάλη πνευματική σημασία, αφού οι νέοι συνοδεία οικογένειας επισκέπτονται τοπικά ιερά ώστε να προσευχηθούν. Με το πέρας της τελετής, ακολουθούν φωτογραφίες και οικογένεια -ή φίλοι, σε πιο απλές συγκεντρώσεις- εύχονται στους νέους. Τέλος, πηγαίνουν είτε σε ένα izakaya (ανεπίσημο εστιατόριο με ποτά και σνακ) είτε σε εστιατόριο ή σε σπίτι.
ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗΣ
Στην Κίνα, γίνονται οι τελετές (σύμφωνα με τον Κομφουκιανισμό) Ji Li και Guan Li για κορίτσια και αγόρια, αντιστοίχως. Οι τελετές αυτές δηλώνουν τη σεξουαλική ωριμότητα, την κοινωνική ευθύνη, τη νομική ενδυνάμωση αλλά και τον γάμο. Οι δεκαπεντάχρονες υποβάλλονται σε «hair pinning» από μία επιλεγμένη συγγενή, διαδικασία δηλαδή όπου τα μαλλιά πλένονται και χτενίζονται κότσο.
Ο πείρος στα μαλλιά είναι κατασκευασμένος από ξύλο, νεφρίτη ή χρυσό, αναλόγως την κατάσταση. Το ένδυμα της τελετής είναι μια κόκκινη ρόμπα. Μετά την τελετή, μαθαίνουν πώς να είναι σύζυγοι, να μιλούν και να ντύνονται σωστά καθώς και να κεντάν.
Τα αγόρια ηλικίας 20 ετών, από την άλλη, υποβάλλονται στο «capping». Τρεις ημέρες πριν, ο νέος επιλέγει ένα επίτιμο άτομο που θέλει (συχνά συγγενή), ώστε να κάνει την τελετή. Πριν ξεκινήσει, κάνει μπάνιο, φοράει μπλε ρόμπα και περιμένει σε ένα δωμάτιο όσο ο πατέρας του κάνει σύντομη ομιλία.
Ο επίτιμος του περνά στο κεφάλι ένα είδος αρχαίου κινεζικού καπέλου, το putou, αφού πρώτα έχει πλύνει τα χέρια του. Έπειτα, ο νέος αλλάζει δωμάτιο για να φορέσει ρούχα ίδιου χρώματος με το putou. Μετά, ο αρχηγός της τελετής του δίνει ένα άλλο putou, ξαναπηγαίνει στο δωμάτιο και επιστρέφει με σκουρόχρωμα ρούχα, που ταιριάζουν. Κάπως έτσι, το «αγόρι» περνάει στην ενηλικίωση και γίνεται επισήμως «άνδρας».
Μπορεί στα εγχώρια δεδομένα η ενηλικίωση να μην αποτελεί λόγος γιορτής, όμως υπάρχουν χώρες και θρησκείες που το θεωρούν δεδομένο. Έτσι, μικρά παιδιά ή και μεγαλύτερα υποβάλλονται σε τελετουργικές διαδικασίες, ώστε να μπορέσουν να ενηλικιωθούν.
Σκάναρε και ακολούθησε την έρευνα:
Εύη Κουρίδου, Δημοσιογράφος
