Η Ημέρα της μουσικής ή αλλιώς Παγκόσμια ημέρα μουσικής, ήταν μια πρωτοβουλία του Γάλλου υπουργού πολιτισμού Ζακ Λαγκ και προτάθηκε το 1982. Αγκαλιάστηκε με θέρμη απ’ την κυβέρνηση της χώρας και πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του δήμου του Παρισιού τα επόμενα χρόνια.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Η ιδέα ήταν απλή σε σύλληψη και σε εκτέλεση, με την σημασία της σπουδαία. Χιλιάδες μουσικοί, ερασιτέχνες και επαγγελματίες, έβγαιναν στους δρόμους, γέμιζαν δημόσιους χώρους και πλατείες και οι δρόμοι του Παρισιού πλημμύριζαν από νότες!
Τι πιο ωραίο από αυτό;
Το 1985, με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη, η Ημέρα της μουσικής εξαπλώθηκε και έξω απ’ τα γαλλικά σύνορα, με την Αθήνα (που ήταν 1η πολιτιστική πρωτεύουσα εκείνη τη χρονιά) να είναι η πρώτη ευρωπαϊκή πόλη εκτός Παρισιού που τη διοργανώνει.
Σήμερα, η συγκεκριμένη μέρα αποτελεί ένα Ευρωπαϊκό γεγονός που γιορτάζεται στις 21 Ιουνίου κάθε έτους, σε 22 διαφορετικές χώρες.
Η ιδέα, απ’ το πρώιμο στάδιο της σύλληψης μέχρι τη σημερινή παγκόσμια αναγνώριση, έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ένας Αμερικάνος μουσικός και ραδιοφωνικός παραγωγός, ο Τζόελ Κοέν, είχε αναφέρει πρώτος απ’ το μικρόφωνο του γαλλικού εθνικού ραδιοφώνου, France Musique, ότι μία ολοήμερη μουσική εκδήλωση την ημέρα του θερινού ηλιοστασίου (21 Ιουνίου) θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον.
Μια έρευνα, όμως, στάθηκε η αφορμή για να περάσουμε στην υλοποίησή της!
“Η μουσική παντού, η συναυλία πουθενά” ήταν ο τίτλος της. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε απ’ τον Μορίς Φερέτ, διευθυντή μουσικής και χορού του υπουργείου πολιτισμού της Γαλλίας, μετά από αίτημα του προαναφερθέντος υπουργού, Ζακ Λαγκ. Το 1982, τα αποτελέσματα κίνησαν το ενδιαφέρον των δύο αντρών αφού, μελετώντας τις πολιτιστικές συνήθειες των Γάλλων είδαν πως σε ένα δείγμα πέντε εκατομμυρίων πολιτών, το ένα στα δύο άτομα έπαιζε κάποιο μουσικό όργανο.
Τότε ήταν που οραματίστηκαν να βγάλουν όλον αυτό τον κόσμο στο δρόμο να παίξει.
Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ
Χάρη στην ώθηση και το δυναμισμό του γαλλικού πολιτιστικού δικτύου στο εξωτερικό, (τα τμήματα Πολιτιστικών Υποθέσεων στις Γαλλικές Πρεσβείες, γαλλικά πολιτιστικά κέντρα και ινστιτούτα και τα παραρτήματα του πολιτιστικού ιδρύματος Alliance Française) ο εορτασμός έχει λάβει μια σημαντική διεθνή ανάπτυξη και αναγνώριση. Πολλές διοργανώσεις πραγματοποιήθηκαν από τοπικούς φορείς, όπως συμβούλια πόλεων και τοπικές καλλιτεχνικές οργανώσεις.
Για παράδειγμα, στην Ευρώπη δημιουργήθηκε ένα επαγγελματικό και ιδρυματικό δίκτυο με το όνομα «Fête européenne de la Musique». Σε άλλες χώρες, οι πληροφορίες για τα προγράμματα και τις αναφορές για την 21η Ιουνίου είναι λιγότερο επίσημες, υπάρχει, ωστόσο, μια πληθώρα από σχετικά πρότζεκτς. Είναι, επίσης, αξιοσημείωτο πως η διοργάνωση αναπτύσσεται δυναμικά, λαμβάνοντας υπόψη τις πολιτιστικές ιδιαιτερότητες κάθε χώρας, στοχεύοντας στο να αποτελέσει ένα πραγματικά εμβληματικό γεγονός στην πλειονότητα των τόπων όπου πραγματοποιείται.
Το 1985, όπως αναφέραμε, η Ημέρα της μουσικής βγήκε από τα σύνορα της Γαλλίας και άρχισε σιγά σιγά να εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο. Το 1997 είχαμε τη συνθήκη της Βουδαπέστης και έκτοτε δημιουργήθηκε ένα ευρωπαϊκό δίκτυο μεταξύ δήμων και συντονιστικών γραφείων, με την υποστήριξη των Υπουργείων Πολιτισμού ή άλλων κρατικών πολιτισμικών φορέων, για την ταυτόχρονη διεξαγωγή εκδηλώσεων. Το δίκτυο των μεγάλων αυτών Ευρωπαϊκών Δήμων (Παρίσι, Βαρκελώνη, Βερολίνο, Ρώμη, Βουδαπέστη, Βρυξέλλες, Πράγα, Μιλάνο, Σαραγόσα, Λωζάνη, Γενεύη, Κωνσταντινούπολη, Λίβερπουλ, Νάπολη, Λουξεμβούργο κ.α.), υποστηριζόμενο πάντα από τα αντίστοιχα Υπουργεία Πολιτισμού και την Ευρωπαϊκή Ένωση, προώθησε δυναμικά τη γιορτή και είναι σήμερα η μεγαλύτερη κοινή γιορτή στην Ευρώπη.
ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
Πλέον, μιλάμε για ένα διεθνές γεγονός με αξιοσημείωτες διαστάσεις. 15 χρόνια μετά την πρώτη εκδήλωση του 1982, η Ημέρα της μουσικής πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα σε πέντε Ηπείρους! Το 2013, 700 πόλεις σε 100 χώρες γιόρτασαν την ημέρα της Μουσικής. Με ανοιχτές συναυλίες σε κάθε χώρο, από επαγγελματίες και μη, σε κάθε γωνιά του δρόμου, σε κάθε μικρό και μεγάλο μπαρ, μουσεία και πολιτιστικούς χώρους, την 21η Ιουνίου ο καθένας μπορεί να γίνει μέρος αυτής της όμορφης μέρας, είτε ως μουσικός είτε ως ακροατής. Διότι η μουσική ενώνει κουλτούρες, διεγείρει το συναίσθημα, προάγει τον πολιτισμό και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας.
Είναι μια μέρα που αξίζει τη συμμετοχή του καθένα από εμάς!
Κωνσταντίνος Καμπάκης, Δημοσιογράφος
