Το ποδόσφαιρο από την γέννηση του κατάφερε να ενώσει ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα και για αυτό τον λόγο θεωρείται το λαοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο. Φυσική συνέπεια του φαινομένου υπήρξε η συσπείρωση οπαδών κάθε ομάδας, πρώτα σε μικρές παρέες και στην συνέχεια σε συγκεκριμένους συνδέσμους. Οι σύνδεσμοι αυτοί κατά την διάρκεια των χρόνων, πέρα από απλούς φιλάθλους απόκτησαν και φανατικούς οπαδούς. Με αυτό τον τρόπο άρχισε να δημιουργείται μία πολεμική κατάσταση εντός και εκτός γηπέδων.
Από τους Άγγλους χούλιγκαν στους Ιταλούς ultras και από εκεί στους σημερινούς casuals. Παρακάτω θα δούμε μερικούς από τους μεγαλύτερους συνδέσμους ομάδων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ- ΘΥΡΑ 13
Επισήμως ιδρύθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1966, η Θύρα 13 είναι ο παλαιότερος σύνδεσμος των οπαδών στην Ελλάδα. Η Θύρα 13 έχει μέλη από όλη την Ελλάδα και με την πάροδο των χρόνων έχει γίνει μέρος του συλλόγου, επηρεάζοντας τις αποφάσεις του συλλόγου και ακολουθώντας τον σύλλογο σε όλες τις πιθανές περιστάσεις.
Το 1971 ήταν ένα σημαντικό έτος στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Η ομάδα ποδοσφαίρου έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1971 και εξακολουθεί να είναι η μόνη ελληνική ομάδα ποδοσφαίρου που έφτασε ποτέ στον τελικό μίας μεγάλης ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Λόγω αυτής της επιτυχίας, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού αυξήθηκαν σε αριθμούς σε όλη την Ελλάδα. Η Θύρα 13 ήταν παρούσα σε όλα τα παιχνίδια της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ με αξέχαστες εκδρομές. Περίπου 15.000 οπαδοί πήγαν στο Βελιγράδι για να δουν τον Παναθηναϊκό εναντίον του Ερυθρού Αστέρα, ενώ 20.000 ταξίδεψαν στο Στάδιο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου για τον τελικό εναντίον του Άγιαξ.
Η Θύρα 13 έχει μια πολύ ισχυρή αδελφοποίηση με τους οπαδούς της Ραπίντ Βιέννης, τους Ultras Rapid, από το 2001, όταν ο Παναθηναϊκός έπαιξε εναντίον της Στουρμ Γκρατς για Τσάμπιονς Λιγκ 2000-01. Από τότε έχουν υπάρξει πολλές δράσεις για την προώθηση αυτής της αδελφοποίησης, όπως σημαίες από τον έναν στο πέταλο του άλλου. Τον Ιούνιο του 2016, οι Ultras Rapid, ήταν παρόντες στην 50ή επέτειο της Θύρας 13 στην Αθήνα.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ- ΘΥΡΑ 7
Η Θύρα 7 είναι ο δημοφιλέστερος σύνδεσμος οργανωμένων οπαδών του Ολυμπιακού Πειραιώς, και ένας εκ των δημοφιλέστερων στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Ακριβής ημερομηνία για την ίδρυση της θύρας 7 δεν υπάρχει, όμως σύμφωνα με ιδρυτικά μέλη της υφίσταται ως Θύρα 7 από την τραγωδία του 1981 και έπειτα πήρε το όνομά της από την ομώνυμη θύρα 7 του Σταδίου Καραϊσκάκη, στον Πειραιά, από όπου παρακολουθούσαν τα παιχνίδια του Ολυμπιακού οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του.
Με την ακμή του οπαδικού κινήματος την δεκαετία 1980-1990,η ανάγκη περαιτέρω οργάνωσης λόγω των διαρκών ταξιδιών σε Ελλάδα και Ευρώπη οδήγησε στη δημιουργία συνδέσμων. Αρχικά σε Πειραιά και Αθήνα και έπειτα σε όλη την Ελλάδα. Ο πυρήνας των οπαδών της Θύρας 7 γνώρισε γιγαντιαία ανάπτυξη μεταξύ 1985-1995 σε ΟΑΚΑ και Καραϊσκάκης και στα πέτρινα χρόνια του συλλόγου ήταν περισσότερο από ποτέ δίπλα στον Ολυμπιακό.
Μια από τις πιο δυνατές σχέσεις οργανωμένων οπαδών συνδέει αυτούς του Ολυμπιακού με του Ερυθρού Αστέρα. Ήταν 1η Οκτωβρίου του 1986 όταν Ερυθρός Αστέρας και Παναθηναϊκός διασταυρώνονταν στην Ευρώπη. Τότε οι οπαδοί του Ολυμπιακού επισκέφτηκαν τους Σέρβους οπαδούς και ζήτησαν 200 εισιτήρια για τον επικείμενο αγώνα. Ακόμα, πολλοί οπαδοί του Ολυμπιακού ταξίδεψαν στη Σερβία υποστηρίζοντας τον Ερυθρό Αστέρα και στον επαναληπτικό αγώνα. Οι Σέρβοι εντυπωσιάστηκαν από το πάθος των οπαδών του Ολυμπιακού και με τα χρόνια η αδελφοποίηση έλαβε μεγαλύτερες διαστάσεις με τους οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα να υψώνουν πανό της Θύρας 7 σε κάθε αγώνα τους και την Θύρα 7 σε κάθε ματς του Ολυμπιακού να υψώνει σημαίες του Ερυθρού Αστέρα.
ΑΓΓΛΙΚΑ FIRMS
WEST HAM- INTER CITY FIRM
Η σχέση της Γουέστ Χαμ με την οργανωμένη βία στα γήπεδα ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960 με τη σύσταση της συμμορίας του Μάιλ Εντ, η οποία πήρε το όνομά της από μία από τις σκληρότερες περιοχές του Ανατολικού Λονδίνου. Στη διάρκεια των δεκαετιών ’70 και ’80, η Γουέστ Χαμ απέκτησε ακόμη χειρότερη φήμη λόγω των εκτεταμένων συγκρούσεων οπαδών της με οπαδούς αντιπάλων ομάδων, με την αστυνομία αλλά και μεταξύ τους. Εξαιρετικά έντονες ήταν οι μάχες ανάμεσα σε συμμορίες από τις γειτονικές περιοχές του Μπάρκινγκ και του Ντάγκεναμ.
Η Συμμορία του Ιντερσίτι ήταν από τις πρώτες των casuals ( καθημερινή ενδυμασία και χαρακτηρισμός για όποιον την επιλέγει), οι οποίοι απέφευγαν τα χρώματα της ομάδας τους για να μην αναγνωρίζονται εύκολα από την αστυνομία και αντίπαλους οπαδούς. Επιπλέον ταξίδευαν με τρένα Ιντερσίτι, έναντι των αστυνομευμένων και άθλια συντηρημένων έκτακτων ποδοσφαιρικών τρένων. Το όνομά τους παραπέμπει επίσης στην εξαγωγή ποδοσφαιρικής βίας εκτός Λονδίνου, αν και ήταν οι οπαδοί λονδρέζικων ομάδων που δέχονταν κατά κύριο λόγο επιθέσεις.
Η ομάδα και οι οπαδοί είναι γνωστοί ως Hammers λόγω της καταγωγής της ομάδας από τα σιδηρουργεία του Τάμεση.
CHELSEA- CHELSEA HEADHUNTERS
Η Τσέλσι έχει τον πέμπτο μεγαλύτερο μέσο όρο θεατών στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ο παραδοσιακός πυρήνας των οπαδών της προέρχεται από την εργατική τάξη του δυτικού Λονδίνου, στις περιοχές Χάμερσμιθ και Μπάτερσι, και από τις πιο πλούσιες περιοχές όπως το Τσέλσι και το Κένσινγκτον. Οι οπαδοί της υπολογίζονται σε τέσσερα εκατομμύρια εντός του Ηνωμένου Βασιλείου.
Κατά τη δεκαετία του ’70 και του ’80 οι οπαδοί της Τσέλσι συνδέονταν με τον χουλιγκανισμό, προκαλώντας πολλά επεισόδια με χούλιγκανς από άλλες ομάδες, ενώ συνδέονταν και με ναζιστικές οργανώσεις. Οι headhunters αποτελούν τον φόβο και τον τρόμο ανάμεσα στις τάξεις των οπαδών άλλων ομάδων μιας και πρόκειται για ένα από τα πιο σκληρά firms στην Αγγλία. Η πλειοψηφία τους αποτελείται κυρίως από ακροδεξιούς χούλιγκανς, ενώ δεν λείπει το έντονο νεο-φασιστικό στοιχείο.
Αν και η Τσέλσι δεν έχει κάποια ιδιαίτερη αντιπαλότητα, η Φούλαμ κατά κύριο λόγο αποτελούσε λόγω γειτνίασης το αντίπαλο δέος. Παραδοσιακά λονδρέζικα ντέρμπι αποτελούν οι αγώνες της Τσέλσι με τις άλλες δύο μεγάλες ομάδες της αγγλικής πρωτεύουσας, την Άρσεναλ και την Τότεναμ, τις οποίες οι οπαδοί της αναγνωρίζουν ως τους δύο βασικούς αντιπάλους της ομάδας τους, ενώ έντονη αντιπαλότητα υπάρχει με τη Λιντς εξαιτίας κυρίως του τελικού του Κυπέλλου Αγγλίας το 1970.
Βασίλης Λαζάρου, Αθλητικογράφος
