Ως ελληνική μυθολογία, ορίζεται η αφήγηση των μυθικών ιστορημάτων που δημιουργήθηκαν από τους Αρχαίους Έλληνες και αφορούσαν τους Θεούς του Ολύμπου και τους ήρωες της τότε εποχής. Με το πέρασμα των χρόνων, οι ερευνητές αναφέρονται στους μύθους και τους μελετούν για να κατανοήσουν τον συμβολισμό τους, τους θρησκευτικούς και πολιτικούς θεσμούς των Αρχαίων Ελλήνων και γενικά, τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Η ελληνική μυθολογία αποτελείται από μια πλούσια σειρά αφηγημάτων που αναφέρονται στην προέλευση του κόσμου και εξιστορούν τη ζωή και τις περιπέτειες μιας ευρείας ποικιλίας θεών, ηρώων, ηρωίδων και άλλων μυθολογικών πλασμάτων. Ο Μίνωας, ήταν ένα από αυτά τα μυθικά και ηρωικά πλάσματα της εποχής.
Ποιος ήταν ο Μίνωας ;
Ο Μίνωας, στην ελληνική μυθολογία, ήταν βασιλιάς της Κρήτης. Το βασίλειο του Μίνωα περιελάμβανε ολόκληρη την Κρήτη και τις Κυκλάδες, που τότε λέγονταν Μινωίδες. Πρωτεύουσα του μινωικού βασιλείου ήταν η Κνωσός, που βρίσκεται 6 χλμ έξω από το Ηράκλειο Κρήτης. Εκεί, ήταν τα περίφημα ανάκτορα του Μίνωα, που μέρος τους σώζεται μέχρι και σήμερα. Από αρχιτεκτονικής και καλλιτεχνικής άποψης, τα ανάκτορα του Μίνωα στην Κνωσό είναι κάτι μοναδικό σε όλο τον κόσμο, όπως μοναδικό είναι και το αρχαιολογικό ενδιαφέρον που προκαλούν.
Τα χρόνια της μεγάλης ακμής του μινωικού πολιτισμού, πολλές φορές διακόπηκαν από εσωτερικές διαμάχες και από διάφορες εξωτερικές επιδρομές. Πάντα, όμως, ανακτούσε την αίγλη του. Έτσι, ο μινωικός πολιτισμός δεν είναι μόνο ένας από τους αρχαιότερους πολιτισμούς του κόσμου, αλλά συγχρόνως και ένας από τους λαμπρότερους. Το όνομα του Μίνωα εμπλέκεται σε πολλούς μύθους της ελληνικής μυθολογίας. Από εκείνον πήρε την ονομασία του ο μινωικός πολιτισμός, που αναπτύχθηκε στην Κρήτη από το 3000 έως το 1450π.Χ..
Καταγωγή και παιδικά χρόνια
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Μίνωας ήταν γιος του Δία και της Ευρώπης. Μετά την αρπαγή της Ευρώπης από τη Φοινίκη, ο Δίας την ελευθέρωσε και τη μετέφερε στην Κρήτη. Εκεί, απέκτησε μαζί της τρεις γιους, τον Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα. Ο Δίας, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν έμεινε με την Ευρώπη και τους γιους τους. Ωστόσο, η Ευρώπη και τα τρία αγόρια βρήκαν άσυλο στην αυλή του βασιλιά της Κρήτης Αστερίωνος, ο οποίος τελικά νυμφεύτηκε την Ευρώπη και ουσιαστικά υιοθέτησε τον Μίνωα και τα αδέλφια του.
Ο Μίνωας, μεγαλώνοντας, παντρεύτηκε την Πασιφάη και μαζί της απέκτησε τέσσερις γιους. Μετά τον θάνατο του Αστερίου, ο Μίνωας διεκδίκησε τον θρόνο του. Προκειμένου να κάμψει τις αντιστάσεις των Κρητών, ισχυρίστηκε ότι οι θεοί του είχαν ήδη παραχωρήσει τη θέση αυτή. Για να αποδείξει, μάλιστα, του λόγου το αληθές, είπε ακόμη ότι οι θεοί θα του έστελναν ό, τι τους ζητούσε. Στη συνέχεια, έκανε θυσία στον Ποσειδώνα και του ζήτησε να βγει από τη θάλασσα ένας λευκός ταύρος.
Η αρχή του τέλους
ς στον θρόνο κράτησε αρκετά για τον σπουδαίο βασιλιά της Κρήτης. Η στρατηγική και η πολιτική του κατάφεραν να χτίσουν έναν από τους σπουδαιότερους πολιτισμούς της ελληνικής ιστορίας και να χαρίσουν τα θεμέλια στη μετά – μυθολογική εποχή και στους ερευνητές της, ώστε να μπορούν να μελετήσουν τη ζωή των αρχαίων προγόνων. Το παλάτι του Μίνωα αποτελούσε και χώρο ασύλου για τους κυνηγημένους της εποχής. Ένας από αυτούς ήταν και ο Δαίδαλος, ο οποίος μετά την εξορία του από την Αθήνα, βρήκε καταφύγιο στο παλάτι του Μίνωα, στην Κρήτη. Ο Μίνωας αξιοποίησε το ταλέντο του Δαίδαλου και ιδιαίτερα τις αρχιτεκτονικές του γνώσεις.
Ένα από τα έργα του ήταν ο περίφημος λαβύρινθος όπου τοποθετήθηκε ο Μινώταυρος. Σύντομα, όμως, ο εφευρέτης έπεσε στη δυσμένεια του Μίνωα. Αιτία ήταν η βοήθεια που του προσέφερε η Αριάδνη δίνοντας του τον μίτο. Κατ’ άλλους, η βοήθεια που προσέφερε στην Πασιφάη προκειμένου να συνευρεθεί με τον ταύρο. Το αποτέλεσμα πάντως ήταν ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος να φυλακιστούν στον λαβύρινθο. Από εκεί, κατόρθωσαν να δραπετεύσουν με τη χρήση φτερών, με τον Ίκαρο να βρίσκει, τελικά, τραγικό τέλος.
Το Τέλος του Μίνωα
Μετά τη δραπέτευση του Δαίδαλου, ο Μίνωας τον αναζήτησε προκειμένου να μην αποκτήσει άλλος τα μοναδικά έργα που του είχε κατασκευάσει στην Κρήτη. Διέδιδε ότι αναζητούσε έναν τεχνίτη, ο οποίος θα μπορούσε να περάσει μία κλωστή μέσα από ένα όστρακο που είχε σχήμα κοχλία. Προσδοκούσε ότι μόνο ο Δαίδαλος μπορούσε να το κατορθώσει. Τελικά, τον εντόπισε στη Σικελία όπου είχε καταφύγει στην αυλή του βασιλιά της Καμικού, Κώκαλου. Ο Κώκαλος έδωσε το όστρακο στον Δαίδαλο, ο οποίος κατάφερε να περάσει την κλωστή σε αυτό, αφού έδεσε στην άκρη της ένα μυρμήγκι ή μία μέλισσα.
Μόλις είδε την κλωστή περασμένη, ο Μίνωας ζήτησε από τον Κώκαλο να του παραδώσει τον Δαίδαλο, αφού ήταν βέβαιος πως μόνο εκείνος θα μπορούσε να το έχει επιτύχει. Ο Κώκαλος προσποιήθηκε ότι θα ενδώσει στο αίτημά του, όμως του ζήτησε πρώτα να συμμετάσχει σε ένα συμπόσιο που θα διοργάνωνε. Πριν το συμπόσιο, όμως, ο Μίνωας θα έπρεπε να λουστεί. Οι κόρες του Κώκαλου του έριξαν καυτό νερό με αποτέλεσμα ο Μίνωας να βρει φρικτό θάνατο. Αυτό το συμπόσιο σηματοδότησε και το τέλος του σοφού και αξιόλογου βασιλιά. Για πολλά χρόνια έδειχναν τον τάφο του στον Ακράγαντα της Σικελίας, ώσπου ο τύραννος της πόλης Θήρωνας απέδωσε τα οστά του στους κρητικούς, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Διοδώρου Σικελιώτη.
Αυτό ήταν και το τέλος, ενός σπουδαίου μυθολογικού ήρωα και ενός ακόμη σπουδαιότερου ιδρυτή του λαμπρού μινωικού πολιτισμού. Η συμβολή του Μίνωα στην αρχαία ελληνική ιστορία είναι τεράστια και παραμένει μέχρι και σήμερα.
Ίλια Μπανταβάνη, Δημοσιογράφος
