Τα ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ δημιουργούνται με τη σύγκρουση των λιθοσφαιρικών πλακών, κάτω από τη γη. Έτσι, υπάρχει η τεκτονική των πλακών. Αυτή η σύγκρουση, λοιπόν, λιώνει πετρώματα, το λεγόμενο μάγμα.
Μετέπειτα η λάβα, λιγότερο συμπαγής από τα γύρω πετρώματα, βρίσκει διέξοδο στην επιφάνεια. Πρόκειται για μια υγιή διαδικασία του πλανήτη αφού έτσι εκτονώνεται από τη συσσώρευση υλικού. Έτσι λοιπόν δημιουργούνται τα ηφαίστεια.
Όταν λοιπόν, μετά την έκρηξη εννοείται, η λάβα ξεκινήσει να κρυώνει, τότε σχηματίζει νέα εδάφη. Οπότε η λάβα με την ηφαιστειακή τέφρα (τη στάχτη), δε σκοτώνει μόνο ανθρώπους και ζώα, αλλά καταστρέφει καλλιέργειες.
Βέβαια, με το πέρασμα των χρόνων, το έδαφος εμπλουτίζεται με κάλιο και φωσφορικό οξύ, που καθιστά τα πληγέντα-ηφαιστειογενή εδάφη κατάλληλα για καλλιέργεια.
Εδώ μπορείτε να ακούσετε την ανάγνωση του άρθρου
Παρακάτω, λοιπόν, παρουσιάζονται κάποια από τα πιο μεγάλα και επικίνδυνα ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ:
Αίτνα – Σικελία
Πρόκειται για ενεργό ηφαίστειο στις ανατολικές ακτές της Σικελίας, το μεγαλύτερο και υψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στην Ευρώπη (ύψος 3.350 μέτρα).
Αν και οι εκρήξεις του μπορεί να είναι μερικές φορές πολύ καταστροφικές, γενικά δεν θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο και χιλιάδες κάτοικοι ζουν στις πλαγιές του ηφαιστείου και τις γύρω περιοχές. Το γόνιμο έδαφος είναι κατάλληλο για εκτεταμένες γεωργικές δραστηριότητες.
Τον Ιούνιο του 2013, η UNESCO ανακοίνωσε την ένταξη της Αίτνας στον κατάλογο με τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Αίτνα ξεκίνησε περίπου πριν 500.000 χρόνια, με υποθαλάσσιες εκρήξεις κατά μήκος των ακτών της Σικελίας.
Μάλιστα, πριν 3.500 χρόνια, μια ηφαιστειακή έκρηξη προκάλεσε μια γιγάντια κατολίσθηση στην ανατολική πλαγιά του βουνού. Το γεγονός μνημονεύει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης και αποτελεί την πρώτη γνωστή μαρτυρία για έκρηξη της Αίτνας.
Όρος Φούτζι – Ιαπωνία
Σημειώνεται ως το ψηλότερο βουνό της Ιαπωνίας, με υψόμετρο της κορυφής του πάνω από το επίπεδο της θάλασσας 3.776 μέτρα. Βρίσκεται περίπου εκατό χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Τόκιο, από όπου είναι ορατό τις καθαρές ημέρες, και είναι ενεργό ηφαίστειο.
Οι ηφαιστειολόγοι έχουν διακρίνει τέσσερις ξεχωριστές φάσεις ηφαιστειακής δραστηριότητας που οδήγησαν στον σχηματισμό και στη διαμόρφωση του όρους:
Sen-komitake. Ανδεσιτικός πυρήνας που ανακαλύφθηκε βαθιά μέσα στο βουνό.
Komitake Fuji. Με ένα στρώμα βασάλτη που στερεοποιήθηκε πριν από μισό εκατομμύριο χρόνια περίπου.
Είναι ενεργό, αλλά με χαμηλό κίνδυνο για έκρηξη. Η τελευταία έκρηξη καταγράφηκε το έτος 1707 ή 1708, κατά την Περίοδο Έντο. Τότε σχηματίσθηκε ένας νέος ηφαιστειακός κρατήρας με μία δευτερεύουσα κορυφή, το Hōei-zan, στο μέσο της πλαγιάς του βουνού.
Μάουνα Λόα – Χαβάη
Είναι το μεγαλύτερο στη Γη από την άποψη όγκου και της περιοχής που καλύπτει.
Η πιο πρόσφατη έκρηξη του Μάουνα Λόα συνέβη από τις 24 Μαρτίου 1984 μέχρι την 15η Απριλίου 1984. Δεν υπάρχουν πρόσφατες εκρήξεις του ηφαιστείου που να προκάλεσαν θανάτους, αλλά οι εκρήξεις το 1926 και το 1950 κατέστρεψαν χωριά και το Χίλο.
Ποποκατέπετλ – Μεξικό
Έχει ύψος 5.426 και θα το βρει κάποιος 70 χιλιόμετρα μακριά από την Πόλη του Μεξικού, από την οποία είναι ορατό ανάλογα με τις ατμοσφαιρικές συνθήκες.
Συγκαταλέγεται στα πιο ενεργά ηφαίστεια στο Μεξικό, μιας και έχει εκραγεί 15 φορές από το 1519. Το ηφαίστειο ήταν ανενεργό για σχεδόν μισό αιώνα, αλλά το 1991 η ηφαιστειακή δραστηριότητα αυξήθηκε και από το 1993 καπνός βγαίνει μέσα από το ηφαίστειο σχεδόν καθημερινά. Το 1994 και το 2000 οι περιοχές γύρω από το ηφαίστειο εκκενώθηκαν, με την τελευταία να ήταν η ισχυρότερη των τελευταίων 1.200 ετών.
Σκάναρε και ακολούθησε την έρευνα:
Μαρία Γερμαντζίδου, Δημοσιογράφος
