Όλοι οι άνθρωποι είμαστε πολύ διαφορετικοί μεταξύ μας, με ποικίλες οικογενειακές και κοινωνικές καταβολές, άλλοι φυσιολάτρες και άλλοι εραστές του βιομηχανικού, τεχνολογικού πολιτισμού.
Πολλοί συμπολίτες μας ζούνε στην επαρχία και ακόμα περισσότερο στις πόλεις, άλλοι από επιλογή και άλλοι πάλι όχι, καθώς στον βωμό των οικογενειακών τους επιχειρήσεων, δεν κατάφεραν να αφήσουν τις πόλεις ή τα χωριά τους πίσω.
Όλοι έχουμε, ωστόσο, ένα κοινό χαρακτηριστικό: ζούμε στην ίδια χώρα και μιλάμε την ίδια γλώσσα. Είναι σαφές ότι όπου και να ζει κανείς, υπάρχουν αντικρουόμενα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Για να αποκτήσει, όμως, κάποιος μία εμπεριστατωμένη άποψη, θα πρέπει να έχει καταφέρει να ζήσει τόσο στην μεγαλούπολη, όσο και στην επαρχία.
Η ζωή στις μεγάλες Ελληνικές πόλεις
Οι ρυθμοί στις ελληνικές πόλεις, σε αντιδιαστολή με τη ζωή στην επαρχία, απέχουν παρασάγγας. Η μέρα στις μεγαλουπόλεις ξεκινά από νωρίς, με πλήθος ανθρώπων που ξεχύνεται στην άσφαλτο και στη χαώδη κίνηση, με σκοπό τη μετάβαση στην εργασία του.
Είναι μαθημένοι οι άνθρωποι να ξοδεύουν ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους, καθημερινά, για την διαδικασία αυτή. Η μέρα, συνεπώς, συρρικνώνεται, ο προσωπικός χρόνος μειώνεται δραματικά και σε συνάρτηση με ένα μίνιμουμ οκταώρου, φτάνουμε αισίως στο απόγευμα ή κάποιες φορές το βράδυ, για το κλείσιμο της μέρας με την άφιξη στο σπίτι. Δεν υπολείπονται, πραγματικά, πολλές ακόμα ώρες για προσωπική ανάπτυξη, ούτε για τις λοιπές, καθημερινές υποχρεώσεις του καθένα από εμάς.
Παρά τα οξύτατα κοινωνικά προβλήματα που χαρακτηρίζουν μια πόλη, το αστικό κέντρο προσφέρει αρκετές ευκαιρίες εργασίας, σε αντίθεση με την επαρχία, όπως και περισσότερες και ποικίλες δυνατότητες ψυχαγωγίας και ελευθερίας έκφρασης.
Οι πόλεις ήταν ανέκαθεν και συνεχίζουν να είναι συνυφασμένες με την πνευματική προαγωγή και πολιτισμική ανάπτυξη του ανθρώπου. Πολυάριθμα επιστημονικά ιδρύματα έχουν την έδρα τους στις μεγάλες πόλεις. Ταυτόχρονα, η μεγάλη πόλη εξακολουθεί να αποτελεί κέντρο καλλιτεχνικής ανάπτυξης και δραστηριότητας, επιτρέποντας την ανάδειξη ταλαντούχων ατόμων.
Η πληροφόρηση σε μια μεγαλούπολη είναι πληρέστερη, το διαφορετικό είναι πολύ πιο εύκολα αποδεκτό και έτσι, ενθαρρύνεται η ατομική αυτονομία και η χειραφέτηση, με μεγαλύτερη ευκολία. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να αναφερθούμε και στην υπεροχή της πόλης αναφορικά με τις κοινωνικές υπηρεσίες και την επαγγελματική απασχόληση. Η υγεία, οι μεταφορές, οι δυνατότητες επικοινωνίας, προσφέρουν στους κατοίκους της πόλης μία αίσθηση πληρότητας. Συνάμα, η μεγάλη ποικιλία επαγγελμάτων, με δυνατότητες προσωπικής ανάδειξης και οικονομικής επιτυχίας, αποτελεί θέλγητρο για τη φιλοσοφία και τον δυναμισμό των νέων ανθρώπων.
Η ζωή στην Ελληνική επαρχία
Στον αντίποδα της ζωής στη μεγαλούπολη, βρίσκεται η διαβίωση στην επαρχία. Δεν αναφερόμαστε στη ζωή σε μια μικρή πόλη, μιας και αυτή έχει τα δικά της πλεονεκτήματα, που δεν περνούν απαρατήρητα. Το κόστος, η ποιότητα ζωής και η ύπαρξη χώρων πρασίνου, σε συνδυασμό με την απουσία κυκλοφοριακής συμφόρησης, αποτελούν ένα ιδανικό σκηνικό για μία ήρεμη ζωή.
Η μέρα στην επαρχία ξεκινά εξίσου, αν όχι πιο νωρίς από αυτή της πόλης, καθώς οι άνθρωποι είναι εκτεθειμένοι στην φύση και οι δραστηριότητες μπορεί να αφορούν στη γη και στα ζώα και πρέπει να προλάβουν την έντονη ζέστη κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ή ακόμα και τις πιο δύσκολες συνθήκες του ψύχους. Η επαφή με τη φύση, ωστόσο, συνολικά, λειτουργεί ευεργετικά και δίνει μια αίσθηση ελευθερίας και δεκτικότητας, με αποτέλεσμα να κάμπτονται οι αντιστάσεις και να υπάρχει περισσότερη κοινωνικότητα και φιλική διάθεση. Στην επαρχία απουσιάζει η αποξένωση της πόλης, καθώς οι αποστάσεις είναι μικρότερες, κάτι που καθιστά την επαφή και τη δια ζώσης επικοινωνία συχνότερη.
Επιπλέον, στην επαρχία το αίσθημα της ανιδιοτέλειας είναι πολύ πιο καλλιεργημένο. Οι άνθρωποι στηρίζουν και συνδράμουν με μεγαλύτερη ευκολία τον συνάνθρωπό τους. Το αίσθημα της συλλογικής συνείδησης και η ευαισθησία για τα τρέχοντα προβλήματα είναι εντονότερη. Η ίδρυση Συλλόγων με δράσεις για ζητήματα του περιβάλλοντος και η ενεργή συμμετοχή των κατοίκων, δεν είναι καθόλου τυχαία. Άξιο αναφοράς είναι και το ότι μέσω των πολιτιστικών δομών, οι κάτοικοι διαφυλάσσουν την παράδοση και την μεταδίδουν στις επόμενες γενιές, προκειμένου να μη χαθούν σημαντικά στοιχεία του πολιτισμού και της ιστορίας μας.
Αν πρέπει, λοιπόν, να καταλήξουμε μοιραία στη σύγκριση μεταξύ της ζωής στο αστικό κέντρο και την επαρχία, αντιλαμβανόμαστε ότι τα πλεονεκτήματα του ενός, είναι τα μειονεκτήματα του άλλου. Οι συνθήκες ζωής είναι εκ διαμέτρου αντίθετες και βαδίζουν παράλληλα, χωρίς κάποια σημεία συνάντησης.
Σημασία έχει να είμαστε ευτυχισμένοι με την εκάστοτε επιλογή μας, να αναδείξουμε τις όμορφες πτυχές του τρόπου ζωής μας και να δημιουργήσουμε όμορφες αναμνήσεις σε αυτή.
Φωτεινή Παπάζογλου, Δημοσιογράφος
