Όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως ηλικίας, εθνικότητας, χρώματος και γενικότερα, οποιασδήποτε διαφορετικής προτίμησης κι αν έχουμε, εμφανίζουμε αρκετά κοινά χαρακτηριστικά. Ένα από αυτά είναι και το πάθος που τρέφουμε για το φαγητό. Το φαγητό το αγαπάμε όλοι. Κάποιοι περισσότερο, κάποιοι άλλοι λιγότερο και κάποιοι υπερβολικά πολύ!
Σίγουρα υπάρχει τεράστια ποικιλία και άπειρες γαστρονομικές προτάσεις, ικανές να καλύψουν όλα τα γούστα και τις απαιτήσεις, ενώ υπάρχουν, επίσης, πολλές και διαφορετικές γαστρονομικές κουζίνες. Η κάθε μία από αυτές προσφέρει κάτι το ξεχωριστό και σπάνιο, που μας καλεί να το ανακαλύψουμε.
Συνήθως, όταν ταξιδεύουμε, ένα από τα σίγουρα πράγματα που επιθυμούμε να κάνουμε φτάνοντας σε κάποιον νέο τόπο και προορισμό, είναι να γευτούμε καινούργιες γεύσεις και τοπικές κουζίνες. Υπάρχει όμως και ένα ποσοστό ανθρώπων, το οποίο αναζητά συνεχώς να ανακαλύπτει τα πιο παράξενα και εξωτικά φαγητά, μερικά από τα οποία δεν θυμίζουν καν φαγητό, με τη μορφή και την έννοια που το έχουμε συνηθίσει και κάποια άλλα αποτελούν απολαυστική λιχουδιά, με πολλούς φανατικούς θαυμαστές. Ας ταξιδέψουμε και ας ανακαλύψουμε παρέα, μερικά από τα πιο περίεργα φαγητά που συναντάμε στον πλανήτη μας και αποτελούν έκπληξη.
- Escargots à la Bourguignon ή αλλιώς, η γαλλική συνταγή για σαλιγκάρια
Οι γνωστοί, σε εμάς τους Έλληνες, χοχλιοί μπουμπουριστοί, για τους Γάλλους ονομάζονται escargots à la Bourguignon και αποτελούν μάλιστα σπεσιαλιτέ, ένα δηλαδή από τα αγαπημένα τους πιάτα, το οποίο και προτιμούν αρκετά. Είναι ένα πιάτο με σημαντική εξέλιξη. Σερβίρεται με σκορδάτη και βουτυρένια σάλτσα, που είναι πραγματικά τόσο νόστιμη, όσο και τα ίδια τα σαλιγκάρια. Αυτό, βέβαια, ισχύει μόνο για όσους είναι λάτρεις του είδους, γιατί η αλήθεια είναι ότι τα σαλιγκάρια, όταν τα βάλεις στο πιάτο σου, ή θα τα αγαπήσεις ή θα τα μισήσεις! Δεν υπάρχει μέση προτίμηση γι’ αυτό το τόσο ιδιαίτερο πιάτο. Σημαντικό είναι να αναφέρουμε, επίσης, ότι το μίγμα που γεμίζονται τα σαλιγκάρια αποτελείται από βούτυρο, σκόρδο και φρέσκο, καταπράσινο μαϊντανό. Μια δοκιμή αξίζει για να σας πείσει!
- Αμερικάνικα σάντουιτς με αστακό
Και όμως, πολύ καλά διαβάσατε! Δημοφιλές σάντουιτς με αστακό, μία σίγουρη και άχαστη επιλογή για τις βορειοανατολικές πολιτείες των ΗΠΑ. Όσο παράξενο και αν φαντάζει σ’ εμάς, τα σάντουιτς με αστακό είναι από τις πιο κλασικές, street food επιλογές των Αμερικανών. Κοστίζουν πολύ πιο οικονομικά από όσο πιστεύετε, παρά το γεγονός ότι περιέχουν αστακό και θα τα βρείτε σίγουρα σε κάθε παραθαλάσσια πόλη που θα επισκεφτείτε. Δεν είναι όμως και τόσο περίεργο, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι ο αστακός στις φυλακές των ΗΠΑ αλλά και γενικότερα, στις φυλακές του παρελθόντος, θεωρούταν το φαγητό των φυλακισμένων, καθώς επικρατούσε η πεποίθηση, τόσο από τους ψαράδες, όσο και από τον περισσότερο κόσμο, ότι ο αστακός ήταν οι κατσαρίδες της θάλασσας, τα ζιζάνια που χαλούσαν και επηρέαζαν την ψαριά τους. Σήμερα, ωστόσο, ο αστακός θεωρείται είδος πολυτελείας και ένα από τα ακριβότερα είδη θαλασσινών, με εξαίρεση, προφανώς, τις ΗΠΑ!
- Περουβιανό ceviche
Η προετοιμασία του περουβιανού cheviche, κατά βάση, περιέχει γλυκοπατάτα, μαρούλι, καλαμπόκι και λίγο αλάτι και αντιμετωπίζεται από τους ντόπιους ως μια μορφή τέχνης, ενώ πειραματίζονται αρκετά συχνά με τα υλικά του. Είναι ένα πιάτο συνυφασμένο με την κουζίνα της Λατινικής Αμερικής, που τα τελευταία χρόνια, με την ευρύτερη διάδοση της περουβιανής κουζίνας ανά τον κόσμο, έχει γίνει πολύ πιο δημοφιλές. Η βάση του αποτελείται από ψάρι, που κόβεται σε λεπτές φέτες ή μπουκιές και μαρινάρεται σε χυμό εσπεριδοειδών, συνήθως λεμόνι ή λάιμ, με πιπεριές τσίλι ή aji. Συμπληρωματικά, προστίθεται ψιλοκομμένο κρεμμύδι, κόλιανδρος και μπανάνα. Οι μπανάνες Αντιλλών είναι τα πιο διαδεδομένα συνοδευτικά του πιάτου αυτού.
- Ακρίδες σε διάφορες παραλλαγές – Ασία και όχι μόνο
Οι ακρίδες είναι ένα πιάτο χωρίς σύνορα, καθώς σε πολλές χώρες και κυρίως της Ασίας, είναι ένα πολύ δημοφιλές φαγητό. Πλέον, ακόμη και διάσημα εστιατόρια της Αμερικής έχουν αρχίσει να εντάσσουν ακρίδες και άλλα έντομα στο μενού τους, μιας και θεωρούνται υγιεινές τροφές, πλούσιες σε πρωτεΐνες, ενώ έχουν αρχίσει να εκδίδονται μέχρι και βιβλία μαγειρικής με έντομα και διάφορες παραλλαγές ως προς το μαγείρεμά τους. Οι ακρίδες πωλούνται τηγανιτές ή ψητές, ακόμα και στους δρόμους διαφόρων χωρών της Ασίας, αλλά μια επίσης παραδοσιακή εκδοχή τους είναι το μεξικανικό πιάτο chapulines, στο οποίο οι ακρίδες ψήνονται με σκόρδο, χυμό λάιμ, αλάτι και καυτερές πιπεριές.
- Hákarl από σιτεμένο καρχαρία – Ισλανδία
Ένα από τα εθνικά πιάτα της Ισλανδίας και παράλληλα από τα πιο σπάνια του κόσμου, είναι το Hákarl που γίνεται από καρχαρία. Όχι, όμως, από όποιον και όποιον καρχαρία, αλλά συγκεκριμένα από καρχαρία Γροιλανδίας, που μένει αρκετούς μήνες ώστε να σιτέψει, πριν καταναλωθεί. Πιο συγκεκριμένα, τα κομμάτια του καρχαρία μένουν κρεμασμένα για 4 με 5 μήνες, κατά τους οποίους υφίστανται μία συγκεκριμένη διαδικασία ζύμωσης που τα κάνει να σκληραίνουν. Το Hákarl έχει φυσικά γεύση ψαριού, ωστόσο η οσμή αμμωνίας που αναδύει το κάνει μάλλον απωθητικό, αν και οι Ισλανδοί δε φαίνεται να πτοούνται, καθώς το προτιμούν αρκετά συχνά στα μενού τους.
Ίλια Μπανταβάνη, Δημοσιογράφος.
