Το τρίγωνο των Βερμούδων, ή αλλιώς το «περιβόητο» τρίγωνο του διαβόλου ή, η κοιλάδα του τυφώνα, έχει απασχολήσει και ανησυχήσει ιδιαίτερα την παγκόσμια κοινότητα, κατά τη διάρκεια των χρόνων. Δεν υπάρχει σε κανέναν χάρτη, ούτε θα αντιληφθεί κάποιος που δε γνωρίζει ότι κινείται στα ύδατα του. Οι ιστορίες και οι μαρτυρίες πολλές.
Ο καθένας έχει να προσδώσει και μία διαφορετική εκδοχή για το τρομακτικό αυτό πέρασμα του Ατλαντικού. Αξίζει να σημειωθεί, ότι έλαβε τη συγκεκριμένη ονομασία το 1964, από τον Αμερικανό δημοσιογράφο και συγγραφέα Vincent Gaddis, όπου συνέταξε άρθρο, με τίτλο «Το φονικό τρίγωνο των Βερμούδων», στο οποίο απαριθμεί και κάνει λόγο για τις μυστηριώδεις εμφανίσεις που έχουν λάβει χώρα.
Ωστόσο, τα περιστατικά είναι αμέτρητα και σημειώνονται ήδη από τον 19ο αιώνα.
Η ιστορία
Αρχικά, τοποθετείται στο δυτικό τμήμα του Βόρειου Ατλαντικού ωκεανού. Τα τρία μέρη που ενώνονται, ώστε να σχηματιστεί το διαβόητο τρίγωνο, είναι το Μαϊάμι, το Πουέρτο Ρίκο και οι Βερμούδες.
Έχει έκταση, βόρειου πλάτους περίπου στα 250-400 και στα 550-850 που περιλαμβάνει το δυτικό μήκος. Κάθε πλευρά του Τριγώνου καταλαμβάνει μήκος, περίπου 1000 ναυτικά μίλια, και το ύψος του είναι γύρω στα 886 ναυτικά μίλια (ας υπενθυμίσουμε ότι 1 ναυτικό μίλι είναι 1852 μέτρα).
Όλα αυτά τα χρόνια, έχει σημειωθεί πλήθος αναφορών, που αφορά εξαφανίσεις αεροπλάνων, πλοίων, υποβρυχίων, οι οποίες μέχρι και σήμερα δεν έχουν εξιχνιαστεί.
Η πρώτη αναφορά στο άλυτο αυτό μυστήριο έγινε από τον Χριστόφορο Κολόμβο. Ο ίδιος σε μαρτυρία του γνωστοποιεί, ότι στον πρώτο του ταξίδι στην Αμερική, έπλευσε στα ύδατα αυτά, με την καραβέλα “Santa Maria”. Χαρακτηριστικά, ανέφερε ότι στην περιοχή αυτή, διέκρινε και παρατήρησε διάφορα χρώματα και φώτα στον ουρανό και ακόμη ότι οι πυξίδες του πλοίου του δε δούλευαν σωστά. Μετά από 10 χρόνια του παραπάνω περιστατικού, έπλευσε ξανά σε αυτά τα ύδατα, όπου έχασε δώδεκα πλοία από τον στόλο του, σε έναν βίαιο τυφώνα.
Επιπλέον, ας μην παραληφθεί, ότι το σύμπλεγμα των νησιών αυτών, κατοικήθηκαν έπειτα από εκατό χρόνια, μετά την καταγραφή του γεγονότος αυτού. Εξαιτίας όλων αυτών των περιστατικών και των θρύλων, εκτός από Βερμούδες, ονομάζονταν επίσης και τα νησιά του διαβόλου, γι’ αυτό και το τρίγωνο έχει λάβει και την ονομασία «Το τρίγωνο του διαβόλου».
Η ανακάλυψη των Βερμούδων
Οι Βερμούδες, κατά πάσα πιθανότητα, ανακαλύφθηκαν το 1503, από τον Ισπανό Χουάν Μπερμούδεθ, σύμφωνα με γνωστοποιήσεις Γάλλου χαρτογράφου, του 17ου αιώνα. Στην πορεία των χρόνων, και συγκεκριμένα το 1609, το Βρετανικό πλοίο “ Sea Venture”, με κυβερνήτη τον ναύαρχο Sir George Somers, αγκυροβόλησε στα νησιά αυτά, για πρώτη φορά. Το επόμενο έτος, ο ναύαρχος άφησε την τελευταία του πνοή στις Βερμούδες.
Γι’ αυτόν τον λόγο, προς τιμήν του, οι σύντροφοι του, έδωσαν στα νησιά το όνομα του, όπου μέχρι και σήμερα αποτελεί το δεύτερο όνομα των νήσων αυτών.
Η πολυτάραχη ιστορία, όμως, δε σταματάει εδώ. Το 1612, 60 Άγγλοι άποικοι στάλθηκαν στις νήσους αυτές για μόνιμη εγκατάσταση. Μετά από τέσσερα χρόνια, στάλθηκαν επίσης ένας έγχρωμος και ένας ινδιάνος, όπου ο σκοπός ήταν να χρησιμοποιηθούν ως σκλάβοι.
Μετά από ένα χρονικό διάστημα, όμως, οι σκλάβοι ξεπερνούσαν κατά πολύ σε αριθμό τους ελεύθερους κατοίκους των Βερμούδων. Το βάρβαρο αυτό καθεστώς έλαβε τέλος το 1834, σε όλες τις επικράτειες της Βρετανικής αυτοκρατορίας.
Η γέννηση του θρύλου
Το έτος 1800, πραγματοποιήθηκε η πρώτη μυστηριώδης εξαφάνιση πλοίου στο Τρίγωνο των Βερμούδων. Πρόκειται για το αμερικανικό πολεμικό πλοίο “Pickering”. Ωστόσο, την ίδια εποχή, εξαφανίστηκε και το αμερικανικό πολεμικό πλοίο “Insurgent”.
To γνωστότερο βέβαια περιστατικό που έχει σημειωθεί, είναι αυτό που αφορά το πλοίο “ Mary Celeste”. Το συγκεκριμένο πλοίο εθεάθη να πλέει ακυβέρνητο, το 1872, κοντά στις Αζόρες. Το πλοίο δεν είχε υποστεί κάποια ζημιά, τα πράγματα του πληρώματος και το φορτίο βρίσκονταν στη θέση τους. Υπήρχαν κάποιες φθορές στα πανιά και η σωσίβια λέμβος έλειπε.
Η εξήγηση που δόθηκε ήταν, ότι το πλήρωμα είχε επιβιβαστεί, προφανώς, στη λέμβο, καθώς το αμπάρι είχε πλημμυρίσει. Τα πολυτάραχα, όμως, περιστατικά, χωρίς κάποια λογική εξήγηση, δε έλαβαν τέλος. Το 1918, ένα πλοίο 17.500 τόνων, το λεγόμενο “Cyclops”, με πλήρωμα 300 άνδρες, μετέφερε μεταλλεύματα. Όλα έβαιναν φυσιολογικά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, μέχρι που έπλευσε από τα νησιά Μπαρμάντος προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα ίχνη του εξαφανίστηκαν, χωρίς να γνωρίζει κανείς τι απέγινε. Το πιο αξιοπερίεργο από όλα, είναι ότι ήταν το πρώτο πλοίο για την εποχή, που διέθετε ασύρματο, αλλά δεν εξέπεμψε ποτέ σήμα κινδύνου… Όσον αφορά πλοία και υποβρύχια, τα περιστατικά αριθμούν πολλά, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να δοθεί κάποια εξήγηση για τις εξαφανίσεις τόσων ανθρώπων.
Ας μη λησμονούμε, ότι τα ανεξήγητα περιστατικά δίχως τέλος, αφορούν και τις εναέριες διαδρομές. Χαρακτηριστικά, η διάσημη «Πτήση 19», αποτελεί από τα πιο περίεργα περιστατικά, που ανακαλούμε μέχρι σήμερα. Ήταν 5 Δεκεμβρίου του 1945, και ώρα 14:00, όπου πέντε τορπιλοβόλα Avenger απογειώθηκαν, με φυσιολογικές καιρικές συνθήκες, από το Φορτ Λόντερντεϊλ της Φλόριντα, για να πραγματοποιήσουν μία πτήση ρουτίνας για την εκπαίδευση τους.
H διάρκεια της θα ήταν δύο ωρών. Όμως, γύρω στις 15:45, οι πιλότοι διαπίστωσαν ότι είχαν χαθεί. Ο Υποσμηναγός Taylor, που ήταν ο επικεφαλής της πτήσης, ανέφερε ότι καμία πυξίδα δε λειτουργούσε. Στις 19:00, δηλαδή αρκετές ώρες αργότερα, καταγράφηκε συνομιλία μεταξύ των πιλότων, και στις 19:30 απεστάλθη ένα υδροπλάνο Martin Mariner, για να αναζητήσει τα χαμένα αεροπλάνα.
Έκτοτε, χάθηκαν τα ίχνη, τόσο των αεροπλάνων, όσο και του Mariner, που απαριθμούσαν συνολικά 27 ψυχές. Οι έρευνες που ακολούθησαν ήταν πολλές και εκτεταμένες, αλλά δυστυχώς χωρίς αίσιο τέλος. Ένα ακόμη τρανταχτό περιστατικό, είναι αυτό που αφορά το Βρετανικό αεροσκάφος Star Tiger, το 1948, όπου αναχώρησε από τις Αζόρες με προορισμό τις Βερμούδες. Όμως, δεν προσγειώθηκε ποτέ.
Οι μαρτυρίες
Από τα εκατοντάδες συμβάντα που έχουν σημειωθεί και συγκλονίζουν με το άκουσμα τους, αρκετά ενδιαφέρον, όπως είναι λογικό, είναι οι μαρτυρίες που διαθέτουμε από ανθρώπους, που έζησαν και αντίκρισαν από κοντά, όλα αυτά τα ανεξήγητα φαινόμενα. Πιο αναλυτικά, άνθρωποι που έχουν διασχίσει με αεροπλάνο το «σατανικό» τρίγωνο, έχουν αναφέρει χαρακτηριστικά περίεργα φώτα και εκτυφλωτικά στον ουρανό, και γύρω από το αεροπλάνο. Επίσης, η θάλασσα να αφρίζει και να υψώνεται κατά εκατοντάδες μέτρα από την επιφάνεια της.
Ο ηλεκτρολογικός εξοπλισμός του αεροπλάνου να μη λειτουργεί. Ακόμη, αεροσκάφη να «πέφτουν» σε ηλεκτρονική ομίχλη, η οποία έχει τη μορφή σύννεφου.
Αυτό που παρατήρησαν ήταν ότι είχαν χάσει την αίσθηση του χρόνου και οι πυξίδες και τα όργανα είχαν τεθεί εκτός λειτουργίας. Όσον αφορά τα περιστατικά των πλοίων, τα όργανα λειτουργίας να παύουν να είναι σε ισχύ και να επανέρχεται η λειτουργία τους σε ανύποπτη στιγμή.
Υπάρχει εξήγηση;
Όπως είναι επακόλουθο, όλα αυτά τα χρόνια έχουν διεξαχθεί διάφορες επιστημονικές έρευνες για να δώσουν μία ικανοποιητική απάντηση για όλα αυτά. Ωστόσο, δεν είναι λίγες και οι θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί γύρω από αυτό το μυστήριο.
Σύμφωνα λοιπόν με τους ειδικούς, στο Τρίγωνο των Βερμούδων σημειώνονται σφοδρές και άγριες καταιγίδες και θύελλες, ίσως από τις πιο επικίνδυνες στον κόσμο, καθώς και ανεμοστρόβιλοι και τυφώνες.
Οι τυφώνες προκαλούν τεράστια κύματα, που φτάνουν μέχρι τα 35 μέτρα, και είναι ικανά να βυθίσουν ακόμη και πλοία μεγάλης χωρητικότητας και βάρους. Τα θανατηφόρα κύματα μπορεί να προκαλούνται επίσης και από υποθαλάσσιους σεισμούς, ηφαιστειακές εκρήξεις, αλλά και από κύματα που συσσωρεύονται κατά τη διάρκεια μίας καταιγίδας. Επιπλέον, στην περιοχή αυτή σημειώνονται και πολύ ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, τα οποία όταν έρθουν αντιμέτωπα με τον άνεμο, που έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση, είναι ικανά να αναποδογυρίσουν και να βυθίσουν πλοία. Η αιτία που δεν εντοπίζονται τα πλοία, μετά από την εξαφάνιση τους είναι αυτή, διότι με τη δύναμη που έχουν διασκορπίζουν παντού τα κομμάτια τους. Ένα ακόμη που συμπληρώνει το περιζήτητο μυστήριο, είναι ότι η πυξίδα αντί να δείχνει τον μαγνητικό βορρά, δείχνει τον γεωγραφικό βορρά! Αυτό οφείλεται σε μαγνητική ανωμαλία, και συγκεκριμένα στο μάγμα που ρέει κοντά στην επιφάνεια της γης, όπως και στους υποθαλάσσιους σεισμούς.
Μία ακόμη αξιοσημείωτη έρευνα, που έλαβε χώρα το 1995, αναφέρει χαρακτηριστικά, ότι έπειτα από εξέταση του βυθού στο Τρίγωνο των Βερμούδων, ανακάλυψαν ότι από τον πυθμένα του ωκεανού αναβλύζουν φυσαλίδες μεθανίου, και μάλιστα υγροποιημένες. Αυτό φέρει ως αποτέλεσμα, εάν μία τεράστια φυσαλίδα βρεθεί κάτω από την επιφάνεια ενός πλοίου, θα δημιουργηθεί μία τεράστια τρύπα στη θάλασσα. Ως επακόλουθο, το πλοίο θα βυθιστεί και θα καλυφθεί από τα ιζήματα που έχουν δημιουργηθεί από το αέριο. Επιπλέον, η ύπαρξη του μεθανίου επηρεάζει και τα αεροσκάφη, καθώς είναι ελαφρύτερο από τον αέρα και ανεβαίνει στην ατμόσφαιρα.
Η μεγάλη διαρροή του επηρεάζει το μαγνητικό πεδίο, με αποτέλεσμα να έχει επίδραση και στις πυξίδες τους.
Θεωρίες
Όπως προαναφέραμε, οι θεωρΗ πιο περίφημη θεωρία, είναι αυτή του Charles Berlitz, συγγραφέα του βιβλίου μπεστ σέλερ “The Bermuda Triangle”, ο οποίος αναφέρει ότι η μυθική Ατλαντίδα, βρίσκεται κοντά στο νησί Μπίμινι, στις Μπαχάμες, όπου τοποθετείται η δυτική πλευρά του Τριγώνου. Η προηγμένη τεχνολογία που είχαν αναπτύξει οι κάτοικοι της, καθώς αυτός θεωρείται ότι είναι και ο λόγος που βυθίστηκε, βρίσκεται ακόμη εκεί, κρυμμένη, και γι’ αυτό βυθίζονται πλοία. Μία ακόμη θεωρία κάνει λόγο, ότι υπάρχουν εξωγήινοι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, οι οποίοι απαγάγουν ανθρώπους και τους χρησιμοποιούν σε έρευνες και πειράματα. Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν υπάρχουν στοιχεία μετά από την εξαφάνιση κάποιου πλοίου ή αεροπλάνου, γιατί ακριβώς μεταφέρονται κάτω από την επιφάνεια. Τέλος, ας μη λησμονήσουμε, ότι ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον περιβόητο όρο είναι ο Vincent Gaddis, το 1964, όπου αναφέρει ότι τα πλοία και τα αεροπλάνα που εξαφανίζονται «μεταφέρονται» σε μία άλλη πύλη, που μοιάζει με μαύρη τρύπα, και εισχωρούν σε μία άλλη διάσταση του χώρου και του χρόνου, ακόμη και σε ένα άλλο σύμπαν!
Που είναι η αλήθεια
Ανέλαβε δράση η επιστήμη, καταγράφηκαν και δημιουργήθηκαν θρύλοι. Που αρχίζει η αλήθεια και που τελειώνει ο μύθος; Τι ισχύει από όλα αυτά; Ίσως και να μην το μάθουμε ποτέ, γι’ αυτό, μέχρι και σήμερα γοητευόμαστε από τη μαγεία που μας προσδίδει το θρυλικό αυτό Τρίγωνο, που θα μείνει για πάντα στην ιστορία.
Το τρίγωνο των Βερμούδων, ή αλλιώς το «περιβόητο» τρίγωνο του διαβόλου ή, η κοιλάδα του τυφώνα, έχει απασχολήσει και ανησυχήσει ιδιαίτερα την παγκόσμια κοινότητα, κατά τη διάρκεια των χρόνων. Δεν υπάρχει σε κανέναν χάρτη, ούτε θα αντιληφθεί κάποιος που δε γνωρίζει ότι κινείται στα ύδατα του. Οι ιστορίες και οι μαρτυρίες πολλές. Ο καθένας έχει να προσδώσει και μία διαφορετική εκδοχή για το τρομακτικό αυτό πέρασμα του Ατλαντικού. Αξίζει να σημειωθεί, ότι έλαβε τη συγκεκριμένη ονομασία το 1964, από τον Αμερικανό δημοσιογράφο και συγγραφέα Vincent Gaddis, όπου συνέταξε άρθρο, με τίτλο «Το φονικό τρίγωνο των Βερμούδων», στο οποίο απαριθμεί και κάνει λόγο για τις μυστηριώδεις εμφανίσεις που έχουν λάβει χώρα. Ωστόσο, τα περιστατικά είναι αμέτρητα και σημειώνονται ήδη από τον 19ο αιώνα.
Σκάναρε και δες περισσότερα
Σοφία Αναστασία Ράπτη, φιλόλογος
