Η κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ απευθύνεται σε ανθρώπους με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό από τον υπάρχοντα, επικρατέστερο, στη σύγχρονη κοινωνία. Είναι σημαντικό να γίνει μια αποσαφήνιση των εννοιών και μια πιο καθαρή προσέγγιση, αναφορικά με τους ανθρώπους τους οποίους αφορά.
Καταρχάς, πάμε να αποδομήσουμε εννοιολογικά τη σύντμηση της λέξης ΛΟΑΤΚΙ, για όσους δεν είναι οικείοι με την έννοια αυτή. Λεσβία, Ομοφυλόφιλος, Αμφιφυλόφιλος, Τρανς, Κουίρ (Queer: άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως queer ή questioning). Όπου υπάρχει το Ι, Ίντερσεξ (Intersex), αφορά σε άτομα που γεννιούνται με χαρακτηριστικά που δεν εμπίπτουν στις κανονιστικές νόρμες των «αρσενικών» και «θηλυκών» σωμάτων.
Η σύγχρονη «κανονικότητα» συμπεριλαμβάνει τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα
Για πρώτη φορά, μετά από χρόνια, φαίνεται ότι αλλάζει τόσο το ποσοστό των νέων ανθρώπων που αυτοπροσδιορίζονται ως gay ή bisexual, αλλά και το ποσοστό του πληθυσμού που δηλώνει μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα της ισότητας και του σεβασμού, ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικότητας και αυτή είναι η στιγμή για την κοινωνική τους αποδοχή.
Μερικά εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία για τη σεξουαλική ταυτότητα των νέων, του ηλικιακού γκρουπ 16 – 24, προέκυψαν από νέα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΟΝS) του Ηνωμένου Βασιλείου, απ’ όπου και προκύπτει ότι, όλο και πιο θαρραλέα, ο νεαρόκοσμος αυτοπροσδιορίζεται πλέον ως μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Συγκεκριμένα, βάσει των στοιχείων που συλλέχτηκαν, το 9,2% του συνόλου αυτής της ηλικιακής ομάδας (16 – 24 ετών), εκτιμάται ότι αυτοπροσδιορίζεται ως λεσβίες, ομοφυλόφιλοι ή bisexual.
Τα ευρήματα δείχνουν, επίσης, ότι τα δύο τρίτα του νεαρόκοσμου (του ίδιου ηλικιακού γκρουπ), αυτοπροσδιορίζονται ως διεμφυλικοί. Φαίνεται ότι τα κορίτσια έχουν προβάδισμα στους ειλικρινείς αυτοπροσδιορισμούς, αναφορικά με τη σεξουαλική τους ταυτότητα, με περισσότερες νεαρές γυναίκες, απ’ ότι άνδρες, να αυτοπροσδιορίζονται ως ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Συνεπώς, περίπου 1 στις 10 νεαρές γυναίκες, στο Ηνωμένο Βασίλειο, αυτοπροσδιορίζεται ως λεσβία ή bisexual, ποσοστό που έχει υπερδιπλασιαστεί την τελευταία 5ετία.
Την ίδια στιγμή και πάντα βάσει των στοιχείων της έρευνας, το ποσοστό της βρετανικής κοινωνίας που θεωρείται ετεροφυλόφιλο έχει, στην πραγματικότητα, μειωθεί, από 95% σε 93,4%, ενώ ο αριθμός των ατόμων που ανήκουν στην κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ έχει αυξηθεί.
Ήδη από το 2017, το 2,1% (δηλαδή, 1,1 εκατομμύρια άνθρωποι) αυτοπροσδιορίζονταν ως λεσβίες, ομοφυλόφιλοι ή bisexual. Το ποσοστό αυτό έχει πλέον αυξηθεί, στο 3,3%, πράγμα που σημαίνει ότι ο αριθμός των κοριτσιών, των γκέι και των μη δυαδικών ατόμων, έχει εκτοξευθεί σε περίπου 1,8 εκατομμύρια. Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία του Ηνωμένου Βασιλείου αναφέρει ότι, η εξήγηση γι’ αυτή τη σοβαρή διαφοροποίηση στα ποσοστά, πιθανότατα να εντοπίζεται στο ότι πλέον «όλο και περισσότεροι άνθρωποι εξερευνούν τη σεξουαλική τους ταυτότητα, σε συνδυασμό με την αλλαγή των κοινωνικών στάσεων απέναντι σε διάφορες ομάδες και την έκφρασή τους σήμερα».
Ελληνική πραγματικότητα και η εξέλιξη, που άργησε.. μια μέρα!
Είδαμε την εξέλιξη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ στο Ηνωμένο Βασίλειο, πώς είναι, όμως, η κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα; Η Έρευνα της Intersex Greece ήρθε να δώσει απαντήσεις, αναφορικά με το πώς αντιλαμβάνεται ο Έλληνας τα ίντερσεξ άτομα. Μιλάει, λοιπόν, για μια ξεκάθαρη «Ρητορική μίσους», παρά το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε για την «Ισότητα στον πολιτικό γάμο», από τις 15 Φεβρουαρίου 2024, όπου η Ελλάδα εισήγαγε τον κανόνα ότι, ο γάμος μπορεί να συνάπτεται μεταξύ δύο προσώπων ίδιου ή διαφορετικού φύλου. Ας αποσαφηνίσουμε, όμως, τον όρο «ίντερσεξ». Ίντερσεξ είναι ένας διεθνής όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει το ευρύ φάσµα των φυσικών, σωµατικών παραλλαγών, των χαρακτηριστικών φύλου.
Τα ίντερσεξ (ή διαφυλικά) άτοµα, γεννιούνται µε χαρακτηριστικά φύλου που είναι είτε θηλυκά και αρσενικά ταυτόχρονα, είτε όχι απόλυτα θηλυκά ή αρσενικά, είτε ούτε θηλυκά, ούτε αρσενικά.
Στα ελληνικά, πολλές φορές, χρησιμοποιείται λανθασµένα ο όρος «µεσοφυλικός-ή-ό» ή «µεσόφυλος-η-ο», ο οποίος δεν εκφράζει την πραγματικότητα που βιώνουν τα ίντερσεξ άτοµα, καθώς υπονοεί πως αυτά βρίσκονται στη «µέση των δύο φύλων».
Γι’ αυτόν τον λόγο, κρίνεται απαραίτητο να καταργηθεί εντελώς ο παραπάνω αδόκιµος όρος από τα δηµόσια έγγραφα και στη θέση του να χρησιµοποιείται, αυστηρά, ο εξελληνισµένος όρος «ίντερσεξ», όπως συμβαίνει ήδη στα επίσηµα έγγραφα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα στοιχεία για τα ίντερσεξ άτομα είναι αποκαρδιωτικά καθώς, σε πολλές περιπτώσεις, τα ίδια τα άτοµα δε φαίνεται να αντιλαμβάνονται πως είναι θύµατα ρητορικής µίσους, µιας και έχουν αποδεχτεί την υπάρχουσα απαράδεκτη συμπεριφορά της κοινωνίας, εναντίον τους, ως φυσιολογική.
Τα ίντερσεξ άτοµα έχουν, κυριολεκτικά, καταφέρει να επιβιώσουν από καταστάσεις και περιστατικά έντονου ψυχικού και σωµατικού τραυµατισµού και ζουν αόρατα για την Πολιτεία, τη Θρησκεία και τους ανθρώπους γύρω τους. Αόρατα, γιατί µέχρι και σήµερα δεν αναγνωρίζεται νοµικά και θεσµικά η ύπαρξή τους, αλλά και γιατί είναι πεπεισμένα ότι οφείλουν να ζουν στην σκιά.
Άνθρωποι εναντίον ανθρώπων και ρατσισμός
Υπάρχει μεγάλη καταγραφή περιστατικών που αφορούν στη διάκριση, αναφορικά με την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά φύλου, τοποθετώντας, αυτόµατα, τα τρανς και τα ίντερσεξ άτοµα σε µία ενιαία κατηγορία. Έχουν καταγραφεί περιστατικά εξύβρισης, ρητορικής µίσους και ανθρωποκτονίας από πρόθεση.
Αν και δε µπορούµε να έχουµε σαφή εικόνα σχετικά µε τα περιστατικά που αφορούν σε ίντερσεξ άτοµα, εξαιτίας αυτής της «σύγχυσης», µεταξύ τρανς και ίντερσεξ, το European Union Agency for Fundamental Rights (FRA) δηµοσίευσε έρευνα, το 2019, σύµφωνα µε την οποία, τα τελευταία 5 χρόνια, το 45% των ίντερσεξ ατόµων από την Ελλάδα είχε υποστεί σωµατική ή σεξουαλική βία.
Στη χώρα μας, η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα δεν είναι αποδεκτή. Τα ίντερσεξ άτομα δεν προστατεύονται από ιατρικές παρεμβάσεις «κανονικοποίησης» στην Ελλάδα, ενώ η πλειονότητα των άλλων ομάδων παρέμεινε αβέβαιη. Τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα δεν είναι νομικά προστατευμένα από τις διακρίσεις, ούτε νομικά προστατευμένα από τα εγκλήματα μίσους, δεν αντιπροσωπεύονται ισότιμα στην πολιτική και αυτό φαίνεται από το 70,07% των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, που δήλωσαν ότι θα ήταν αδύνατο να εμπλακούν σε πολιτικές διαδικασίες, χωρίς κίνδυνο να βιώσουν διακρίσεις. Αυτό, το είδαμε εντόνως και στις πρόσφατες εκλογές Προέδρου στην Ελλάδα, κόμματος της αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όπου το 99,9% των Μ.Μ.Ε, ασχολείτο με την προσωπική ζωή του υποψηφίου, σε σημείο ασφυκτικό, σε αντιδιαστολή με τους ετερόφυλους συναδέλφους του εν λόγω κυρίου.
Στον εκπαιδευτικό τομέα, ειδικότερα, πρέπει να διασφαλιστεί ότι όλα τα παιδιά θα έχουν πρόσβαση σε ασφαλή, μη βίαια και συμπεριληπτικά περιβάλλοντα μάθησης, που θα παρέχουν προστασία και στήριξη, ανεξαιρέτως.
Η βία έχει σοβαρές επιπτώσεις, τόσο στα παιδιά, όσο και στους νέους ανθρώπους, καθώς έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ακαδημαϊκή επίδοση, στη σωματική – ψυχική υγεία και στη συναισθηματική ευεξία των θυμάτων. Τα φαινόμενα βίας, αν και παγκόσμια, έχουν πολλές μορφές και πρέπει να εκλείψουν, ξεκινώντας την αλλαγή ο καθένας ξεχωριστά, από τα σπίτια μας.
Η παιδεία, τόσο η δική μας, όσο και των παιδιών μας, θα καταστείλει τη βία, τον φόβο και το μίσος για οτιδήποτε διαφορετικό. Άλλωστε, όλες οι μεγάλες αλλαγές, ξεκινούν πρώτα από εμάς τους ίδιους.
Φωτεινή Παπάζογλου, Δημοσιογράφος
